Kwart voor acht vol goede moed vertrokken, samen met Johan Linting uit t' Zand (Jo van de VRO), die vanaf vandaag 10 dagen meeloopt. Hij heeft er veel zin in. Het weer: Koude start, ca -2 graden en een koud briesje. Onderweg nog een paar sneeuwbuitjes gehad maar dat stelde niet echt veel voor. Het bleef erg koud, de hele dag met handschoenen aan gelopen. Nog even terug naar de bed and breakfast. het was perfect voor elkaar, een leuk huisje. De mensen hebben er zelf vier jaar in gewoond omdat hij zijn huis ging bouwen, wat een heel mooi optrekje is gewordenmet vloer verwarming en nog meer van die luxe.
zo, nu weer lopen, na 500 meter de weg vragen bij een tankstation die op de grens staat. Nou, we gingen goed hoor. de route vervolgen maar helaas, onze route klopte niet, volgens de ANWB moesten we over de snelweg, dat hebben we toch maar niet gedaan. Nou dan de andere kant maar op, op goed geluk, en dat lukte. Toch nog maar even vragen bij een garage, waar we vreselijjk hebben gelachen. Zit een mevrouw aan de telefoon, we hoorden het gesprek aan de andere kant: "Hij is zo dood als een pier" zegt de mevrouw van de garage: "da's nie goe hé" Iedereen die erbij was stond te lachen, maar wij waren weer op weg geholpen en kregen een uitdraai van de route die we konden gaan lopen. In Meeuwen aangekomen liepen we recht op een agentschap van de Rijkswacht af. Daar deed een dame de deur voor ons open. Wij vragen naar de straat waar wij heen moesten . Ook hier kregen we weer een uitdraai mee. De dame zei "Ik geef dit maar want vrouwen kunnen geen kaart lezen" dus wij stonden alweer te lachen. "Nou" vroeg ze "waar gaat de reis naar toe?"Ik zei : Naar Santiago de Compostela. "Als ik 4 wielen onder mijn kont heb vind ik het nog te ver. En waar heb je je spullen dan?" Ik wijs naar buiten naar mijn Wheelie. "Ach" zegt ze "Daar passen net mijn toiletspullen in" Toen begon ze nog in het Spaans te praten wat erg leuk was. Veel plezier hadden we daar. Ik kreeg van haar een kaartje met haar naam en adres. Als ik dan in Santiago de Compostela aankom of ik dan even een kaartje wil sturen. Dat heb ik natuurlijk beloofd. Als je aan iemand de weg vraagt in België dan sturen ze je regelmatig over een "rondpunt" Nou als je niet weet wat dat is dan zal ik het even vertalen: Het is gewoon een rotonde. Om half vier waren we aangekomen op ons adres en kregen een lekkere tas koffie. Daarna hebben we onze wandelroute uitgestippeld en zijn we teruggegaan naar het dorp (ca 2 km ver) Heen zijn we gebracht, terug lopen. Een wijntje toe en naar bed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten