Zaterdag 3 juli, Santiago de Compostela-Winkel

We gaan op tijd ontbijten want vandaag ga ik samen met Marian naar huis. Het is heel raar maar ik ben toch wat nerveus en toch ook heel blij. Na vier maanden ga ik thuis mijn kinderen en kleinkinderen -waar ik heel erg naar verlang- weer zien. De laatste weken werd dat verlangen en gemis al groter. Ik ben ontzettend blij dat ik eerst een paar dagen samen met Marian heb doorgebracht. Ik heb gehuild, gelachen en heel veel gepraat. Het is heel erg fijn dat ik me zo kon laten gaan. Om half twaalf komt de taxi voor en de bagage wordt ingeladen. We gaan naar het vliegveld. Even inchecken . "O", zegt de mevrouw aan de balie, "wat is dat voor een leuk wagentje, dat heb ik nog nooit gezien" Nou, daar is hij vanuit Nederland naar Santiago mee komen lopen, zegt Marian. Er staat een hele rij wachtenden voor het inchecken maar daar heeft ze geen boodschap aan. Ze neemt alle tijd voor ons. Dat is heel leuk, ze feliciteert mij met het behaalde resultaat.
We vliegen om kwart voor twee richting huis en ik krijg al meer de kriebels in mijn buik. "Ben je zenuwachtig?" vraag Marian, die ontspannen een puzzel zit te maken. "Ja" zeg ik, "Nogal"
Eenmaal boven de wolken kijk ik mijn ogen uit. Ik zie een wolken landschap, het is net of we over sneeuw of ijs vliegen. Het is zo'n mooi gezicht dat ik allerlei dingen verzin en dit vergelijk met de aarde, de grote bergen met sneeuw en in de verte de zee.
"Kijk" zeg ik tegen Marian "daar schiet een vliegtuig door de wolken, dat is een vreemd gezicht, het lijkt Star Wars wel" Eindelijk landen we op Schiphol en na 10 minuten verlaten we het vliegtuig. Nu de bagage nog even ophalen. De band draait en de koffer van Marian komt als eerste aan. Nu mijn karretje nog. Er komt van alles langs maar geen Wheelie. Er komt een dame langs die vraagt of iedereen zijn bagage heeft. Zo nee dan moet er aangifte van vermissing gedaan worden. Nou, ik moest dus aangifte doen. "Uw bagage staat nog in Madrid en komt morgenochtend om 10.00 uur hier aan" Nou zeg, daar ben ik lekker mee. "U hoeft het niet op te halen hoor, het wordt thuis gebracht" Marian is intussen naar René gegaan om te zeggen dat het nog even duurt voordat ik kom. Uiteindelijk kom ik de hal inlopen en zie Marian staan. Ik tik haar op de schouder en zeg "Hoi"
Tot mijn grote verrassing zie ik de hele familie staan. Kinderen met spandoeken en kleinkinderen. De kleinkinderen rennen op me af. Ze roepen "Hé opa, opa..." Ik krijg bloemen van ze en ze hangen aan alle kanten aan me. Geweldig!
Ik ben ontroerd. Dan stappen we in de auto en gaan richting huis maar eerst de auto van Marian nog even uit de garage bij haar werk halen. Het is wel weer vreemd: de auto en de andere omgeving. Ik kan nu weer kilometers ver kijken in plaats van tegen bergen en heuvels aan. We arriveren in de Populierenstraat. Jürgen en Ellen en Yvonne met hun kinderen rijden voor ons en René en Melanie met de kinderen rijden achter ons al toeterend door de straat. In de straat hangen alle vlaggen uit, de straat en het huis zijn versierd en de buren komen allemaal naar buiten, ze applaudisseren. Mijn schoonouders komen uit ons huis. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht van ontroering. Wat een onthaal!
Na enkele minuten stap ik uit de auto en zie ik aan ons huis "WELKOM THUIS" en in de straat een spandoek 'WELKOM TRUG CO" Op de garagedeur hangt een groot vel papier waarop staat hoeveel kilometer ik heb gelopen, het aantal dagen, de rustdagen en de gemiddelde afstand per dag. De buren hebben een grote bak met bloeiende planten voor de deur gezet. Ik ben echt overdonderd wat een onzettend mooie thuiskomst!!
Met de kinderen, kleinkinderen en mijn schoonouders hebben we de avond doorgebracht.
Ik dank iedereen die mij heeft geholpen. De volgers die mij een berichtje stuurden, dat heeft mij zoveel warmte en energie gegeven om door te gaan. Ik vond het super!!!!

Woensdag 30 juni Finisterre-Santiago de Compostela.

Ik heb wat onrustig geslapen. Dat komt omdat ik in gedachten nog steeds aan het wandelen ben. Mijn voeten kunnen niet stil blijven liggen en de reis met de boot doet mijn lichaam een beetje wiebelen. Het zal wel weer over gaan. Om half negen ben ik met de bus van Finisterre naar Santiago vertrokken. Deze reis duurt drie uur, eigenlijk is dat gek want ik heb er drie dagen over moeten lopen! De bus zit vol pelgrims en ze hebben allemaal een voldaan gevoel. Het maakt niet uit waar men is gestart het is en het blijft een indrukwekkende tocht. Vanaf het busstation in S de C ben ik gaan lopen naar het hotel dat zo'n 6 km van het busstation ligt, boven op een berg in Los Abetos. Vandaag heb ik een date met een vrouw!!! Het is Marian die vanmiddag op Airport Santiago aankomt. Gisteren heb ik tegen haar gezegd dat ik wel op het terras bij het hotel op haar zou wachten. In het hotel heb ik een taxi besteld om mij naar het vliegveld te brengen. Daar heb ik op Marian gewacht. Het vliegtuig heeft een half uur vertraging en ik wordt al nerveuzer....Om even over zessen komt Marian naar buiten, ik roep haar en ze kijkt heel verbaasd op en we omhelzen elkaar. Ik heb de tranen in mijn ogen, na vier maanden mag ik Marian weer in mijn armen hebben, wat een blijdschap!!
Marian zegt "je zou toch op het terras wachten?"Ja ,zei ik, maar ik wilde je verrassen, dat had ik al in mijn hoofd. Vanavond hebben we in een restaurant heerlijk gegeten en heel veel gebabbeld.

Dinsdag 29 juni Finisterre

Vandaag heb ik lekker uitgeslapen in een heerlijk rustige auberge. Hier heb ik ook mijn ontbijt genomen. Hierna heb ik een ticket gekocht voor vanavond om met een boot een rondreis te maken. Met een Kazachstaanse, die ik een paar dagen geleden heb ontmoet, heb ik koffie gdronken. Zij woont in Duitsland en onderzoekt haar familiebanden. Ze zijn ongeveer 300 jaar geleden uit Duitsland naar Kazachstan vertrokken. Om één uur heb ik een oorkonde gekregen. Die krijg je als je minimaal de laatste 100 km hebt gelopen. Alweer een mooie trofee! Lekker in de zon op het strand liggen luieren is ook best wel lekker, zeker voor mijn voetjes, alleen het water vond ik nog ontzettend koud. Ik heb dus niet gezwommen. Om 21.00 uur ben ik met de boot meegegaan voor een rondvaart, dan zie ik dat het land er heel anders uitziet dan als ik erop loop. Halverwege de vaart kregen we allen een glas wijn en een broodje sardines. Dat is best wel lekker. Nu nog even terug varen naar Faro waar we op open zee varen. Hier kan je de zon in de zee zien zakken. Wat een prachtig gezicht is dat!. Rond 23.00 uur stap ik van de boot af. Dit is een hele mooie afsluiting van mijn reis maar het mooiste komt morgen als ik Marian na zo'n lange tijd weer zal ontmoeten.

Dunsdag 29 juni Sanriago de Compostela

xxxxx

Maandag 28 Juni Fisterra

Het geluk zit me vandaag niet erg mee, twee lekke banden en dat op de laatste dag van mijn lange wandeltocht, nou ja, ik denk maar zo het hoort er nou eenmaal bij.
De route gaat vandaag hoofdzakelijk over de weg en een klein stukje door het bos over een grindpad, het grindglijden, rotsbloktrappen en boomstonkstruikelen is voorbij ik ben aan het einde van mijn bestemming.
Het was een ontzettende mooie reis,ik heb er van genoten en ik ben blij dat ik dit heb kunnen doen, ook al ging het soms wat moeilijk, dan is er altijd weer een die me weer een zetje in de rug geeft, dat is mijn vrouw Marian, en natuurlijk ook mijn engelbewaarders, want ik denk dat ik er daar heel veel van heb.
Vandaag heb ik met een Mexicaan een Zuid Afrikaan en twee Ieren koffie gedronken, wat heel gezellig was, al eerder heb ik geschreven dat we allemaal met hetzelfde doel bezig zijn, we zijn een grote familie.
Hier in Finesterre kom ik veel mensen tegen die ik vanaf St. Jean Piet de Portheb ontmoed, even een klein praatje, wat bij iedereen weer veel herrinneringen oproept, en iedereen vind de reis indrukwekkend.
Ikheb lekker op het strand gelegen en mijn poezelige wandel voetjes in het zeewater laten hangen dat hebben ze wel verdiend na zo'n lange reis, als ik dan langs het strand loop zie ik in het glasheldere water vissen zwemmen, als ik nou een schepnet bij me zou hebben dan heb ik gelijk voor de hele maand vis.
Hierna heb ik een bierje gedronken met Gerthi die ik hier ook weer tegen kom, en vanavond heb ik gegeten met Niamh (Neve) zij komt uit Ierland, ik heb haar vanaf St. Jean Piet de Port diverse keren ontmoed, eerder liep ze met haar moeder, die tot Leon heeft meegelopen.
Terwijl ik mijn verhaal zit te schrijven , wordt enkele keren de pen uit mijn hand gepakt door de serveerster om iets op te schrijven voor Niamh, wij moeten daar erg om lachen.

Zondag 27 Juni Vilaserio- As Maronas-Hospital- Cee 42 km

Er staat nog al wat wind en het is wat bewolkt, maar dat zegt niets in deze omgeving, ik sta er soms van versteld van hoe het weer hier zo kan veranderen.
De zon komt vandaag pas om tien uur achter de wolken vandaan, en dan nog maar heel sumier, het wordt nu wel wat warmer, dat is wel prettig.
Ik loop nog steeds de route, en wandel door zo'n prachtig natuurgebied, dit is met geen pen te beschrijven, bergen en de begroeiingen, onvoorstelbaar.
In een klein plaatsje waar ik door heen loop, lopen twee kuikens voor me, ze nemen de spurt en botsen met regelmaat tegen elkaar wat een koddig schouwspel is.
Bij Hospital heb ik een broodje gegeten, daarna ben ik van de route afgeweken en heb ik de weg genomen, bij deze plaats zie ik voor het eerst weer zeemeeuwen, dus moet ik nu toch wel gauw bij de zee zijn, dat klopt ook wel want het is nog maar elf km naar Cee.

Zaterdag 26 Juni Santiago de Compastela-Negreira- Vilaserio 34 km

Ik verlaat S d C in alle vroegte, althans dat probeer ik want de peilen of schelpen ontbreken soms en dan wordt het een beetje gokken.
Uiteindelijk ben ik uit S d C en loop ik richting Negreira, op dit pad kom ik een Zwitserse man tegen , deze man loopt liever alleen wat ik me heel mgoed kan voorstellen.
Het getjilp en gefluit van de vogels en het geruis van de bomen is een heerlijk gehoor na anderhalve dag in S d Cte zijn geweest, waar het erg druk is van de pelgrims en toeristen.
Deze route begint met een klein klimmetje overeen vrij smal pad, later wordt het pad wat breder, na twee en een half uur lopen kom ik toch nog een cafe' tegen om even koffie te drinken.
Het valt me al een hel tijd op dat de pelgrimsroute niet door maar achter de dorpen langs gaat, wat ik eigenlijk heel vreemd vind, want volgens mij gingen heel vroeger de pelgrims door de dorpen, maar ja wie ben ik.
Het klimmen lijukt vandaag niet op te houden, soms daal ik een stukje, maar ik heb het gevoel dat ik vandaag alleen maar aan het klimmen ben.
Ik vind de route erg zwaar, grote opstappen van rotsblok naar naar rotsblok, en nog vrij steil om hoog, maar ik heb het getrotseerd, Pastor Vertelman zei het al Jacobus betekend "doorzetter en volhouder", nou ik heb doorgezet en ik hou het vol tot Fisterra aan toe, al wordt het de laatste tijd voor mij wat moeilijk.

Vrijdag 25 Juni Santiago de Compastela

Ik heb heerlijk geslapen, dat komt vast door het drankje van gisteravond, zo de kleren aan en richting de kathedraal om een stempel te halen.
Als ik daar aan kom staat er een hel rij het kan nog wel even duren voor dat ik aan de beurt ben, maar na een uur mocht ik aan de balie een stempel in mijn credential laten zetten.
Dan worden er enkele vragen gesteld en ik kreeg een formulier om in te vullen,hierna kreeg ik een soort oorkonde overhandigd.
Om twaalf uur is er een H Mis voor al die pelgrims, en als je dan je naam hoort afroepen is dat heel ontroerend, ik had niet verwacht dat dit zoveel met me zou doen, er staat een koor te zingen zo zuiver en zo mooi, super.
Een ontmoeting met een stel Japanners die ik op de camino menigmaal ben tegengekomen leverde nog een donatie op, en op het plein bij de kathedraal kom ik een echtpaar tegen uit Gouda die mijn credential digitaal vastlegt en na een praatje ook een donatie doet.
Afgelopen week is mij verteld dat S dC niet zoveel aan is, ik heb daar een andere mening over, er is heel veel te zien.

Donderdag 24 Juni Arzua Santiago de Compastela 39 km

Ik wordt vanmorgen geconfronteerd met een lekke band, dus mijn eerste werk is de band plakken, dit heb ik in de keuken van de auberge gedaan.
Om kwart voor zes sra ik in mijn schoenen, zij passen nog, gister was een van mijn voeten gegroeid, ik heb een klein blaartje op mijn hiel, dat komt omdat ik een wegloper ben en geen bergbeklimmer en daler met los grind, keien en boomstronken, het is wel heel vervelend.
Het is een kwestie van goed tapen dan ishet heel goed te doen, dus maar opstap het is nog heel donker maar het is al aardig op temperatuur, ik trek al heel snel mijn windstopper uit, na anderhalf uur ga ik een stempel halen en even koffie drinken.
Ik loop door het bos en volg nog steeds de route, dit is allemaal goed te doen, alleen die bulten die ik op mijn pad tegen kom vind ik erg zwaar, steil omhoog maar ook steil naar beneden en dat kost enorm veel energie.
Onderweg ontmoed ik een Spaanse die in Nederland heeft gestudeerd voor fisioterapeut, zij loopt zes dagen dan is haar vakantie om, maar in september gaat zij een maand naar Peru.
Na drie uur lopen van af mijn laatste stop ga ik een kop koffie drinken, nu blijkt dat ik al zes km voorbij mijn geplande rustplaats ben, het nu nog maar 15 km naar S d C , na de koffie ben ik maar doorgelopen naar S d C in de brandende zon.
Bij Labacolla staat een flink uit de kluiten gewassen vrouw gras te maaien met een zijs, dit doet zij met ferme zwaaien, in deze zelfde plaats op de route loopt een Italiaanse jonge uit volle borst te zingen met heel zijn lichaam, het is een klucht om hem te zien acteren.
Om tien uur worden wij allen naar binnen geroepen in de auberge, er staat een verkleedde priester voor een kookpot, hij giet er wijn in en een paar geschilde appels.
hij roet in de pan, steekt het in de brand en begint een spreuk op te zeggen.
Het licht gaat uit , hijn roert nog steeds in de pan, dit hele ritueel is om de ziel te zuiveren, het drankje uit de pan is erg sterk maar wel lekker.

Woensdag 23 Juni Casanova-Melide-Boente-Castaneda-Arzua 20 km

Iedereen ligt nog te slaoen om half zes als ik mijn kleren aantrek, althans dat dacht ik, een Italiaanse komt uit bed , omhelst me en zegt Bon Camino, zij heeft nogal wat blaren en loopt 10 km per dag, het is wel leuk vertrekken.
Ik loop richting Melide,maar het is nog erg donker, dus is hget uitkijken of ik niet struikel over boomwortels of keien, tweekeer ging ik bijna onderuit door wat los grind, en een keer struikelde ik over een stuk rots, maar het ging allemaal goed.
In Melide ben ik even wat gaan drinken, het is intussen al behoorlijk warm geworden, koffie op en weer op stap, op weg naar Boente ontmoet ik een Zweedse die op tefa's loopt en telkens steentjes uit haar schoenen moet schudden, ik moest denken aan het lied van Bart Peters, Er zit een steentje in mijn schoen.
Tussen Melide en Boente heb ik nog een paar aardige klimmetjes, over voor mij een moeilijk begaanbaar pad, ik loop hier weer over keien en boomstronken en een keer over keien door het water, dit is heel zwaar, het is weer een echte konditietest
Net even voorbij Castenasaben ik even wat gaan drinken, hier ontmoet ik een aantal Spaanse dames, een van deze dames Marisa Gonzalez noteerde haar email adres in mijn boekje.
Nu moet ik haast maken en zo snel mogelijk een auberge zoeken , omdat er nu zoveel pelgrims lopen, het begint al aardig op Mekka te lijken, dus is het zaak om smorgens op tijd te vertrekken.
Ik ben om half een in een auberge, en een uur leter is het vol, het is een triest gezicht om te zien hoe pelgrims om half drie moeten horen dat het vol is.
Wordt vervolgd .

Dinsdag 22 Juni Mirallos-Portomarin-Castromaior-Palas de Rei-Casanova 35 km

Gisteravond heb ik heerlijk gegeten maar ik kreeg zoveel op mijn bord dat niet allemaal te verorberen.
Het is goed weer tot zeven uur, hierna wordt het behoorlijk mistig en dus ook een stuk kouder, na een half uur lopen haal ik een Duitse in en loop met haar mee tot Portomarin, zij heeft een week vakantieIn deze plaats worden twee bussen met pelgrims gelost , met allemaal nieuwe stokken , dit zit vast bij de reis inbegrepen.
Als ik deze plaats verlaat ligt er weer een flinke bult op mijn pad, het blijft toch een uitputtingsslag, mijn knieen en onderbenen vinden dit niet zo lekker, ik heb daar een moe gevoel in, toch maar even doorzetten ik zo boven, althans dat dacht ik , maar dat duurde 10 km. Als ik eenmaal boven ben ga ik eerst even wat nuttigen, intussen is de mist verdwenen en de zon is gaan schijnen, langzaam wordt het warmer.
Vanaf Hospital la Cruz moet ik nog twintig meter klimmen dan ben ik op 700 meter, langzaam ga ik naar beneden met af en toe een klimmetje hier kom ik een hele zwerm buizerts tegen die hoog boven de bomen naar hun prooi zoeken.Dan kom ik in Palas de Rei en het is net tweeuur dus de winkels gaan dicht , ik ben dus net te laat om mijn fruitkar weer vol te laden met bananen sinasappels kiwi's enz., nou dan morgen maar.
Vanaf Pals se Rei neem ik ook de route, dan loop ik min of meer door een loopgraaf en het is hier al behoorlijk warm, ik moet hier over een rij van keienlopen met er naast water, dit vergt de kunst van evenwicht.
Bij de auberge heb ik eerst een biertje genomen en ontmoette daar een echtpaar uit Brasielie die alle dagen 10 tot 12 km lopen en soms de taxi nemen, zij vinden het geweldig dat ik vanuit Nederland ben komen lopen.

Maandag 21 Juni Triacastela-Samos-Sarria-Barbadelo-Miralos 35 km

Het is koud als ik vertrek maar de zon komt om 7.00 uur al om de hoek kijken en het is windstil.
Ik volg nog steeds de rivier en een km voorbij Sarrias valt het water ongeveer drie meter naar beneden, wat een prachtig gezicht, dit is echt genieten, dit is de enige plek waar ik het water kan zien.
In Sarria heb ik bij de kerk een stempel gehaald, in het portaal van de kerk ligt de stempel om zelf een stempel in het credencial af te drukken.
Vanaf Triascastela heb ik alleen gelopen dat is lekker, om meheen kijken en van de natuur genieten, zo kom ik koeien tegen die gewoon los lopen over de weg, dat is toch mooui als dat kan.
In Sarria loop ik langs Hortus Botanicus, alleen is het smorgens om half acht nog niet open, maar ik heb begrepen dat hier planten worden gekweekt voor medicamenten en onderzoek.
Als ik Sarria verlaat neem ik weer de route i.p.v. de weg, ik mag dan klimmen van 440 m naar ongeveer 720 m, het eerste stuk gaat redelijk goed.
Bij Peruscallo heb ik een pad omlegging en mag ik over keien en boomstronken net als in de Ardenne, dit is erg zwaar, als ik het maar rustig aan doe dan gaat het best wel.
Boven aangekomen ben ik drijfnat dus eerst eveneen slokje drinken en een mars naar binnen werken daar knap ik al weer aardig van op.
Dan kom ik in Feireros bij een auberge, even vragen voor een plaats, vol ,de volgende ook vol twee km verder in Mirallos is ook nog een auberge, plaats genoeg maar al snel loopt het vol, dus net op tijd.

Zondag 20 Juni Ruitelan-O Cebreiro-Alto do Rio-Fonfria-Tracastela 31 km

Gistermorgen heeft Paul mij nog gebeld om mij te feliciteren en wenste mij verdernog een prettige voortzettingvan de camino en een goede gezondheid.
Zaterdagavond ben ik eerst nog naar de keerk geweest om half zeven, dit is een heel klein kerkje maar wel heel leuk maar oud, het dak is vernieuwd, en verder staan er drie beelden in deze kerk, hier kregen wij de pelgrimszegen.
Ik moet even wat recht zetten over de refugio, het is een uitstekend verblijf, gisteravond werd het diner geserveerd wat er heel feestelijk uitzag, een heerlijke salade daarna spaggetti en een toetje toe.
Dit was nog niet het einde , ik werd verrast omdat er voor mij een ijstaart met kaarjes werd geserveerd en er werd Happy Birdday gezongen, dat was nog niet alles want ik kreeg een tekening van de kerk aangeboden die gemaakt is door Estelle Reverchon, zij overhandigde mij ook het potlot waarmee deze tekening is gemaakt,ik was echt overdonderd, heel bijzonder zo'n verjaardag.
Vanmorgen worden we gewekt met het Ave Maria, de muziek galmt door het hele gebouw, dit is echt koude rillingenmuziek, verder wiordt er operette en andere muziek gedraaid, super mooi.
Ik klim vandaag naar 1330 m, maar het weer lijkt niet erg mee te willen werken het is bewolkt en de regen kan ik bijna pakken, uiteindelijk valt het mee na een uur lopen komt de zon erbij, dan ben ik op 900 m.
Als ik op zo'n 1200 m ben loop ik met mijn hoofd in de wolken en zie geen hand voor ogen en het is hier aardig koud, op deze hoogte neem ik de route waar ik toch over een smal en rotsachtg pad loop wat niet echt meevalt, het is zwaar.
Nu ga ik naar beneden maar over de weg wat weer een stuk beter loopt en langzaam wordt het weer warmer, het uitzicht is hier ook schitterend met al die hoge bergen met hun begroeiingen, jammer van al die windmolensdat ontsierd nou net de natuur , ik vind het horizonvervuiling, maar daar denkt de economie anders overdenk ik, want als je 1.000.000 euro investeerd wil men er 3.000.000 euro uit halen.
Nog steeds loop ik langs de rivier die ook nu niet zichtbaar is maar ik hoor hem wel ruissen, wat een prachtig afwisselend gebied is dit.
Op vier km voor Triacastela pak ik weer het wandelpad op , en opeens zie ik een wezel de weg over steken en verschanst zich tusen het groen niets meer van tre zien.
Eerder deze dag kom ik Gerthi weer tegen, ik krijg een zoen en ze feliciteerd mij nog, samen hebben we koffie gedronken, onderweg wordt ik regelmatig gefeliciteerd, het vuurtje gaat zo snel.
Ondertussen is het toch nog mooi weer geworden, ik zit nu in de zon mijn verhaal te schrijven.

Zaterdag 19 Juni Cacabelos-Villafranca del Biero-Vega de Valcarce-Ruitelan 28,5 km

Ik lig nog heerlijk te slapen, maar om 6 uur komt de familie ooievaar ons allen wekken, met hun geklepper wil je wel wakker worden.
In Carcabelos slaap ik naast de kerk, hier staan 72 twee persoons huisjes rond de kerk allen vol er liggen zelf nog een tiental pelgrims buiten op een matras te slapen .
De zon doet vandaag al weer goed zijn best, acht uur begint het al aardig warm te worden maar de wind is nog wat frisjes.
Ik loop langs de weg en kruis enkele malen de A6 die met diverse viadukten over de andere weg gaat, de peilers van deze viadukten hebben een doorsnede van ongeveer twee meter, en gigatische liggers waar het wegdek op ligt, dit zijn enorme bouwwerken.
Niet alleen Nederland zijn bruggenbouwers, Spanje kan ook mooie verbindingen maken naar de overkant.
Ook hier loopt een rivier langs deze weg, nu kan ik het water af en toe zien kabbelen, soms rustig en soms een mooie stroomversnelling, dit is zo rustgevend.
In Trabadelo drink ik een kop koffie met wat lekkers erbij, hierna vervolg ik mijn weg naar Ruitelan waar ik in een refugio overnacht, omdat er nu een bult op mijn weg komt waar ik morgen uitgerust en fris aan kan beginnen.
Deze refugio is niet veel bijzonders maar wel erg gezellig, vanmiddag zitten wij met z'n vieren te lunchen, ik wilde nog trakteren op een biertje omdat ik jarig ben maar daar kreeg ik de kans niet voor, er werd getrakteerd door een Fransman.
Er staat hier een klein kerkje zonder toren althans alleen een klokgevel met 2 klokken in de gevel , en hier valt het op dat er geen ooievaars op nestelen maar heel veel gierzwaluwen die ik in deze streek veel tegen kom

Vrijdag 18 juni Acebo-Molinaseca-Ponferrada-Cacabelos 32 km

Het was de afgelopen nacht weer een geknor van jewelste, negen mensen in een hok waarvan er twee liggen te snurken, als de een stil was begon de ander net alsof ze dat met elkaar hadden afgesproken.
Als ik vanmorgen naar buiten ga en om me heen kijk zie ik zon al weer opkomen,en hoor ik de vogels fluiten.
Ik neem de weg naar de volgende plaats, het gaat nog steeds bergafwaards, ik moet er heel goed om denken hoe ik mijn benen neerzet, niet te veel mijn knieen belasten maar meer verend naar beneden lopen.
Dan loop ik nu twee km voor Moliaseca waar ik het water van rivier Rio Meruelo hoor ruissen en kletteren, ik kijk naar beneden maar zie niets, de rivier ligt zo mooi verscholen onder de bomen.
In Molinaseuca kom ik eerst een kapel tegen en als ik dan de route verder volg steek ik een mooie Romaanse brug over dan loop ik door een straat waar de balkons zijn versiert met potten met geraniums, dit geeft toch wel een feestelijk tintje.
In Ponferrada heb ik wat rond gekeken, dan tref ik boven op de berg Castillo de los Tempeliros aan een ware vesting, ik ben er omheen gelopen.
Diverse gebouwen zijn mooi gerestaureerd, maar er staan ook zeer mooie strakke moderne gebouwen en bruggen, hier zou ik wel twee dagen nodig hebben om alles te bezichtigen.
Loop ik verder dan kom ik door een klein dorpje Clumbrianos waar ik op een bank voor de kerk mijn broodje op eet, als ik mijn brood op heb loop ik de kerk binnen, dan zie ik achter het altaar een uit hout gesneden achterwand, wat een vakwerk.
In de koepel voor het altaar hangt in elke hoek een driehoek schiderij met diverse afbeeldingen van Heiligen, kom ik achter in de kerk staan er drie biechtstoelen, alleen mis ik nog het orgel, dat vind ik nou jammer.
Ik loop nog acht km door naar Cacabelos,hier stop ik voor een restaurant, ik dacht dat het een auberge was, er komt een man naar me toe en zegt als je een stempel haalt krijg je wat te eten en een glas wijn , dat heb ik gedaan.
Een Spanjaard zei het al dat in deze streek de wijn van uitstekende kwaliteit is, het is een zachte wijn met een lekkere fruitige afdronk, maar smaken verschillen.
Aan het einde van deze plaats staat de auberge waar ik stop.

Donderdag 17 juni Murias de Rechivaldo-Rabanal del Camino-Cruz de Ferro-Acebo 32 km

Gistermiddag kwam ik nog eeningestorte muur tegen door de hevige regenval van de laatste dagen, op sommige plaatsen is zefs het wegdek weggespoelt.
Het is vanmorgen koud, maar het is wel helder en de zon komt langzaam op, een mooie blauwe, oranje gele lucht aan de horizon, het heeft tochgeholpen een briefje van 25 euro in de lucht gooien en een schietgebetje voor mooi weer.
Vogels fluiten weer het hoogtste lied, en de bloemen, planten en struiken is en blijft toch een prachtig gezichtin de ochtendzon met nog een beetje dauw , onze schepper heeft wat dat betreft de wereld goed in elkaar gezet.
In ElGanso heb ik een kop koffie gedronken waar twee Fransen zitten, die elk jaar voor een week de camino wandelen.
Hierna begint het klimmen, ik ga van 868 m eerst naar 1150 m en danben ik in Rabanal del Camino, hier neem ik de weg omdat de paden smaller en rotsachtiger worden.
De weg loopt evenredig aan de route, dus van de natuur mis ik niets,ik kom hele mooie vlinders en bloemen tegen, er stopt een fietser en geeft mij een paar snoepjes voor onderweg zegt hij, en hij stapt weer op.
Dan nu nog even klimmen naar 1515 m watme niet tegen valt,als ik bij Cruz de Ferro aan kom waar een heel groot kruis staat met stenen er omheen gelegd.
Hier staat een bus die net leeggelopen is met tweeuurs pelgrims die even verder weer in de bus stappen, ik ben doorgelopen naar het hoogste punt Collade de las Antenus.
Als ik hier ben gaat het vrij steil naar beneden,het is jammer dat ik geen plankje op mijnkar heb waar ik op kan staan, dankon ik zo de berg af, maar dat zou niet goed komen denk ik, want als ik zie hoe hard de fietsers naar beneden zoeven daar word je bang van.
Als ik boven ben kijk ik bijna over de hele wereld, ik zie weer sneeuw op de toppen van de bergen, wat is dat toch prachtig.
In Acebo ben ik gestopt, ik vind het voor vandaag genoeg.

Woensdag 16 Juni Villadangos del Paramo-Astorga-Murias de Rechivaldo 32 km

Gisteravond samen spaggetti gegeten met twee Franse dames waar ik maandag in Arcabueja ook mee heb gegeten, we hebben nerg veel lol gehad, er werde grapjes gemaakt over mijn wheelie, hoe ik de bergen af zou gaan.
Het is vanmorgen nog steeds bewolkt en soms een spatje regen, maar het blijft droog.
Na 16 km ben ik in Santibanez de Valdeinglesias wat gaan drinken, zit ik net aan de koffie komen Pascale en Ron die ik voor het laatst in Le Puy heb gezien.
Ik dacht dat jullie al in S d C zaten, nee wij doen het rustig aan, maar jijloopt zo snel, wij volgen je via internet.
In Astorga heb ik een uurtje rondgehobbeld, even langs de kathedraal en een museum die naast de kathedraal staat, dit zijn allebij prachtige bouwwerken, bij et museum staan een aantal mooie koperen of bronzen beelden.
Onderweg kom ik weer heel veel ooievaarsnesten tegen op torens, ze klepperen hoog van de toren, maar ook zwermen met groenlingen wat een mooie vogels zijn dat.
De route is wat moeilijker te lopen omdat ik nu weer over grind en keien loop, ht tempo zakt dan weer behoorlijk maar als ik om me heen kijk zie ik een prachtig natuurgebied en dat is ook heel wat waard, mooi he' als je er zo van kan genieten.
Astoga heb ik inmiddels verlaten, om naar Murias de Rechivaldo te gaan, ik moet nuhaast maken want er drijgt een flinke regenbui aa te komen, maar als ik in deze plaats aankom is de zon toch weer beginnen te schijnen.
Bij deze auberge krijg ik als welkom een flinke kop koffie aangeboden.

Dinsdag 15 Juni Arcabueja-Leon-Villadangos del Paramo 31 km

Dat ik vanmorgen wegging was het redelijk weer maar na een uur begint het te regenen, niet zo veel maar net genoeg om nat te worden.
Voor dat ik in Leon arriveer kom ik een spreuk tegen wat op een verkeersbord is geschreven er staat; Go pelgrim go............ but slow, die moet ik onthouden dacht ik.
Even door Leon wandelen wat best wel een mooie stad is, en dan de verkeerde route volgen, de route de nord, maar gelukkig word ik door een mevrouw op de juiste route gewezen, ook vertelde zij dat het de hele week regenachtig blijft.
Inmiddels is het droog geworden en waarrempel de zon begint ook nog te schijnen, het waaid wel hard en dat maakt het koud.
Na een paar heuveltjes dat wat afwisseling geeft in het lopen is het verder een saaie tocht, voor Villadangos del Paramo loop ik langs kilometers lange industrie gebied.
Eindelijk ben ik in deze plaats, en heb ik een rustplek in een municipal auberge.

Maandag 14 Juni El Burgo Ranero-Religos-Arcabueja 30 km

Gisteravond heb ik nog genoten van een muziek en volksdans optreden speciaal voor pelgrims georganiseerd, eerst was er een vlaggenparade begeleid met trommels en doedelzak muziek, en op het grote plein werden de volksdansen uitgevoerd.
Al metal een optreden van anderhalf uur, en daarnalive muziek dat tot 10 uur duurde, deze band speelt blokfluit en akoestische gitaar en zang.
De dag is goed begonnen alhoewel het wel weer bewolkt is, maar gelukkig is er geen water gevallen, de zon is ook weer uit de kast gekomen, het is vandaag 20 graden.
In Mansilla de las Mulas heb ik eerst mijn assen van mijn kar schoon gemaakt en gesmeerd, want een paar dagen door de bagger lopen is niet zo goed, nu begint het te piepen en dat is geen gehoor.
In deze plaats is de kerktoren ook bezet door twee families ooievaar, deze doen het erg goed in deze streek.
De laatste paar km loop ik samen met Gerthi de Oostenrijkse die ik vorige week ook al had ontmoed.
Het blijft voorlopig een lange vlakke rechte weg, alleen morgen ligt er nog een klein heuveltje, maar het einde is bijna in zicht.

De foto's zijn niet zichtbaar voor sommige volgers

Beste volgers.
Ik heb begrepen dat sommige van jullie de foto's niet kunnen zien bij mijn verhalen. Dat komt doordat er vermoedelijk een filter actief is die de foto's tegenhoudt. Als je het filter uit zet zouden de foto's tm 7 mei moeten verschijnen.
Succes!!

Zondag 13 Juni Ledigos-Bercianos del Real Camino--Sahagun-El Burgo Ranero 34 km

Hoera het is droog maar nog wel zwaar bewolkt, hopelijk blijft het droog, ik waag het er op pm de jas uit te laten.
Het is vandaag weer een lange bijna rechte weg en een enkel klein heuveltje, het loopt wel lekker, het is windstil en zo´n 18 graden.
Als ik in Sahagun aankom heb ik er 16 km opzitten, ik loop daar door de straten die op kruispunten en andere in en uitgangen zijn afgesloten.
Ik bestel ergens een kop koffie en daar hoor ik dat er El Torro is wat vrijdag al is begonnen, dat is groot feest, overal in de straten geklal van vuurwerk en hier en daar een dronkaard.
Ik denk dat ik het laatst verkeerd heb begrepen , waarschijnlijk is El Torro in diverse plaatsen tot september i.p.v. alleen in september.
Zo meteen ga ik Marian even bellen om haar te feliciteren omdat het vandaag onze trouwdag is, 36 jaar geleden zijn we in het huwelijksbootje gestapt, die nog steeds is blijven drijven, van te voren had ik al bloemen besteld en laten bezorgen.
Het is toch de hele dag droog gebleven en nu zit ik in de zon.

Zaterdag 12 Juni Fromista-Carrion los Condes-Ledigos 38 km

Ik ben vandaag vroeg opgestaan omdat ik een lange dag voor de boeg zou hebben, alleen moet ik dan wel bij mijn kar kunnen komen en die deur is nog op slot.
Het regent nog steeds als ik vertrek richting Carrion los Condes, en dat ik in deze plaats 3 uur later arriveer lijkt het wel wat op te klaren, zo eerst even een bakkie doen.
Welliswaar drijg de zon door te breken, maar krijgt nog weinig kans door de zwarte bewolking, ik waag het er op om mijn regenpak uit te laten.
De laatste 23 km zijn erg saai, een lange rechte weg, tot 6 km voor mijn bestemming krijg ik een lekke band, pssssssss is het en leeg.
Dat komt even heel slecht uit want een kwartier eerder is het weer beginnen te regenen, nou probeer maar een band te plakken in de regen, dat valt niet mee, maar toch gelukt, dus lopen maar weer naar Ledigos wat mijn eindbestemming is vandaag.

Vrijdag 11 Juni Hontanas-Castrojeriz-Boadilla del Camino-Fromista 32 km

Ook vandaag is de dag met regen begonnen en dit zal de komende dagen ook niet veranderen volgens de berichten.
Na 7 km lopen kom ik bij San Anton,en zie ik een ruiene van een kerk, hier loopt een weg doorheen , het middenschip is nu de weg de gotische bogen staan er nog.
Bij Castrojeriz had ik nog een stevige klim, steil omhoog, het was maar 100 meter maar toch moest ik tweemaal uitrusten.
De hele dag in de bagger lopen is toch ontzettend zwaar, geef mij de weg maar.
Zo'n dag van regen beleef ik niet zo veel, ik was blij dat ik in Fromista aankwam en mijn natte kleren uit kon trekken.
Ik blijf hopen dat het morgen beter weer wordt.

Donderdag 10 Juni Tardajos-Hornillosdel Camino-San Bol-Hontanas 22 km

Het is een trieste dag regen en harde wind en het ziet er naar uit dat het ook niet droog wordt vandaag.
In het begin loop ik nog over grindpaden tot Hornillos del Camino waar ik bij de kerk zelf koffie heb gezet in het portaal van de kerk.
Hierna ben ik verder gegaan samen met een Zwitser die vorig jaar zijn bedrijf heeft verkocht, zijn bedrijf maakt medische apparaten voor radiologie.
Nu helpt hij andere startende ondernemers op weg en adviseerd hij, dit doet hij een dag per week, een interressante man.
Het is nu een blubberige boel en loopt erg zwaar, mijn schoenen zijn drijfnat en ook onder de bagger net als mijn weelie, het ziet er niet uit.
Het is half elf en we zijn aangekomen in Hontanas, zelf dachten we dat we in San Bol waren, allebij wel drijfnat, onze kleren werden gewassen en gedroogd tegen een vergoeding.
Volgens de berichten is het morgen ook een natte dag, maar ik hoop dat het meevalt.

Woensdag 9 Juni Atapuerca-Villeval-CardenuelaRiopico-Orbaeja Riopico-Villafria-Burgos-Villebilla de Burgos-Tardajos 27 km

Koud , guur en donker is het als ik uit de auberge vertrek, langzamerhand wordt het licht.
Nu loop ik tegen een bult van een bergop even naar 1078 m klimmen dat is het begin van de dag, daarna ga ik berg afwaards richting Burgos.
Er loopt een Fransman mij voorbij en zegt in Villafria de bus te nemen omdat hij niet over het industriegebied wil lopen want het stinkt er zo.
Ik heb het wel gelopen maar de stank valt erg mee, wel is het een hele lange rechte en drukke weg.
In Burgos heb ik een stempel gehaald van de cathedraal, en een nieuwe credencial gekocht omdat die van mij bijna vol is .
Burgos is versierd met veel beelden met de uitbeelding van beroepen, de een in spot en de ander gewoon zoals het in werkelijkheid is, dit vind ik heel mooi.
Opweg naar Tardajos haal ik een Duitse in die van Burgos naar Leon loopt en volgend jaar naar S d C.
Het is nu vier uur en het regent pijpenstelen, hopelijk is het morgenochtend droog als ik wil vertrekken.

Dinsdag 8 juni Belorado-Tasontos-Villambistia-Espinosa del Camino-Villatranca Montes de Oca-Alto de Valbuena-San Juan de Ortega-Ages-Atapuerca- 30 km

We mochten vandaag niet voor zes uur oopstaan, even snel ontbijten en naar de volgende rustplaats.
De eerste 12 km gaat voortreffelijk, maar bij Villatranca Montes de Oca kom ik een heuveltje tegen met een klimmetje van zo'n 400 meter over 6 km, dan zit ik nu op 1162 m, dus dat is weer een behoorlijke conditietest.
Na 2 km een daling van 120 m en dan ben ik in San Juan de Ortega, waar ik wilde stoppen, maar ik ben doorgelopen naar Atapuerca waar ik in een kleine auberge bivakkeer.

Maandag 7 Juni Najera-Azofra- Santa Domingo-Granon-Redecilla del Camino-Viloria-de Rioja- 44 km

Vannacht heb ik slecht geslapen omdat er iemand zo hard lag te snurken, ik ben om half vijf uit bed gegaan en om kwart over vijf gaan lopen, he3t is nog donker als ik wegga.
Na vier uur lopen dacht ik in Santo Domingo even koffie te drinken alleen hier is alles nog dicht behalve de kerk maar daar is geen koffie dus doorlopen maar naar Granon.
In Granon koffie gedronken bij de groenteboer die ook bakker en slager is, de koffie is hier niet zo lekker, een beetje slap , of eigenlijk sokkenwater.
Ik wilde in Villamayor del Rio stoppen maar dan moest ik bijna een km van de route af , dus ben ik maar doorgelopen naar Belorado, hier zit ik in een gite van de kerk.
De kerk Santa Maria dateerd uit 1300 en in 1910 is hij enkele jaren gesloten geweest bij gebrek aan geld, ongeveer 13 jaar later weer open door enige donaties, al sinds jaar en dag komen hier pelgrims aan of langs.
Na het douchen heb ik een biertje gekocht en op een terras gaan zitten, tot er iemand van de gemeente langs kwam met een bladblazer die het plein ging schoon blazen.

Zondag 6 juni Logrono-Navarette-Ventosa-Najera 31 km

Gistermiddag heb ik nog wat rond gehobbeld, en nog een bietje gedronken dat is wel lekker met dat warme weer, 35 graden, en s'avonds begon het te regenen.
Vanmorgen loop ik op de weg en zie ik allemaal bewegende zwarte strepen op de weg, als ik dichterbij kom blijkt het een spoor van mieren te zijn.
Toch heb ik de route maar gevolgd en niet over de weg, alleen het laatste stuk, dit heb ik gedaan om niet te hoeven omlopen.
Tot Navarette heb ik samen met een Duitse musicus gelopen, deze jongeman speelt klarinet in een brassband, een hele sympatieke man, in Navarette hebben we koffie gedronken.
Onderweg naar Najera komen er een aantal mensen met een fototoestel op me af om mij op vast te leggen, ho ho zeg ik, dat kost een euro per foto voor het goede doel, de foto's werden gemaakt en er werd afgerekend.
Kom ik in Najera aan, loop ik langs de kerk en wat zie ik in de toren, juist ja twee ooievaars nesten, zij hebben toch iets met de kerken.
Een auberge in een klein straatje goed voor tien personen.
Hiernaast is een plein waar je voor vijf euro een wijnglas kan kopen en overal in de straten wijn kan proeven en hapjes zijn er ook te kust en te keur.

Zaterdag 5 Juni LOs Arcos-Sansol-Torres del Rio-Ermita de la Virgen del Poyo-Viana-Virgen de las Ceuvas-Locrono 28 km

Ik vertrek op tijd want het wordt erg warm vandaag is de voorspelling.
De route loopt vandaag evenwijdig aan de weg, en langzamerhand wordt het drukker, dus het is verstandig als je op tijd vertrekt en zorgt dat je tussen 12 uur en 14 uur binnen bent anders zijn de gites vol.
Drie klimmetjes heb ik gedaan,maar tot nog toe valt het mee althans voor mij want ik zie nu al mensen erg moeilijk lopen, onderweg ontmoette ik een wat ouder echtpaar ook met een wheelie met dubbele tas.
Zij gaan wel over de route dat lijkt mij erg zwaar, en dat klopt ook wel want zij komen om zes uur binnen, maar hier is het vol, doorlopen dus maar naar het volgende adres.
Ik ben vandaag om half een binnen, en lekker, even opfrissen en een biertje halen.
Ik zit te eten en er wordt mij van alle kanten wat toegestopt , sla , wijn en fruit , soms heb ik zo'n dag , ik voel me dan net een zwerver.
Hier staan drie kerken, waarvan de toren van een van die kerken bezet is door twee echtparen ooievaar net als in Los Arcos, ik wist niet dat deze beesten zo kerkelijk gezindzijn.
Het aftellen is begonnen, het is nu nog maar 611,5 km naar S d C.

Vrijdag 4 Juni Cirauqui-Lorca- Lizarre Estella- Monasterio de Irach- Azqueta- Villamayor de Monjardin-Urbiola-Las Cruses-Los Arcos 39 km

Het ontbijt is wel erg zuinig vanmorgen, mar ik moet het er maar mee doen, de thee opgedronken en lopen richting Los Arcos vandagheb ik weer voor de weg gekozen .
De eerste 23 km is een redelijk vlakke weg , als ik dan bij Monasterio de Irache bent moet ik een klimmetje maken, bij Monasterio de Irache kom ik bij een klein pleintje waar ik mijn waterfles kan vullen.
Alleen er zijn twee kranen, een voor water en de ander voor wijn, ik heb de wijn geproeft maar ik vind het en beetje wrang, niet mijn smaak.
Bij Villamayor zit voor deze dag op het hoogste punt n.l 675 m, dit lijkt hoog maar het allerhoogste punt moet nog komen op deze reis.
Tusen Las Cruyses en Los Arcos loop ik op de weg en zie ik een slang liggen, een beetje opgerold en een beetje gestrekt, eerst dacht ik dat ie dood was, toen ik dichterbij kwam zat eer toch leven in.
In LOs Arcos heb ik eerst wat gedronken even rusten en de weg gevragd, net dat ik wilde gan komen er twee Nederlanders an op de fiets die wat wilde drinken.
Zij heben vandaag 30 km gefietst en vinden het voor vandaag welletjes, Hilde en Ulbe even voorstellen, ik ben Co.
Heb jij Max nog gesignaleerd, Max v d Kerkhof vrag ik , ja we zijn hem uit het oog verloren, jammer zeg ik , ik had gehoopt hem op dezSamen op zoek nar een gite, de eerste zit vol jawel de tweede is rak, even opfrissen en nog wat boodschappen doen, hier zit nog een Nederlander, hij is gepensioneerd jurist
, een gezellige avond is het resultat.
Er stat hier een mooie kerk alleen wordt het tijd dat men de klok gat vervangen, als deze slat geeft het het geluid van een pollepel tegen een pan geen gehoor
Vlakbij de keerk is een gras veld waar grote rotsen met uit gebeelhouwde figuren

Donderdag 3 Juni Uhuerta-Pamplona-Cizur menor-Castillo-Alto del perdon-Puerto del Perdon-Basongaiz-Legarda-Puente la Reine-Maneru-Cirauqui 33 km

Als je van Uharte nar Pamplona loopt kom je echt wel langs en mooie route, het valt me op dat de bouw van huizen en andere gebouwen strakker en netter is afgewerkt.
In Pamplona was een wegomlegging, maar de anduiding is goed aangegeven, ik ontmoette dar nog een Italiaan die drie weken heeft om de camino te lopen dan is zijn vakantie om, hij dacht niet dat ie het in die tijd kan redden.
We heben ruim en uur met elkaar gelopen daaarna zijn we uit elkar gegaan, de klik is er niet altijd, vlak voor Alto del Perdon haaaalde ik een Duitse in even een babeltje maken en ben weer doorgelopen, zij liep zo langzaaam , dat was geen optie voor mij.
Boven an de berg gekomen heb ik toch de weg mar wer opgezocht wat voor mij toch beter loopt want het pad wordt wer erg smal.
Boven op de berg stan diverse uit metaal gesneden pelgrim figuren en wat met pelgrimeren te maken heeft, je kan hier ok je waterflessen vullen, deze tapplaaatsen kom je regelmatig tegen.
Uiteindelijk kom ik an in Cirauqui, war ik eerst nog even een kleine versnapering uit mijn tas heb genuttigd, en wat gedronken want het is erg warm.
De auberge war ik ankwam om twe uur was al bijna vol er waren nog drie plaatsen vrij, was ik even marzel, anders moet ik nog zes km doorlopen.

Woensdag 2 juni Roncevalles-Auritz-Aurizberri Espinal-Erro-Lintzoain-Zubiri-Urdaitz-Larrasoana-Zuriain-Irotz-Ar-tarrabla Villava-Uharte 43 km

De start begint al vroeger, zes uur was ik kant en klaar, nou dan ga ik maar, om zes uur ging het licht aan en werd het Santiagolied gezongen voor diegenen die nog in bed lagen.
Het was nogal schemerig en het regende, nou een wat miezerig regentje, dus de tas mar inpakken met een regencape en mezelf ook maar, na drie uur werd het weer droog, gelukkig.
Vandaag ben ik wel over de weg gelopen en lekker alleen, je eigen tempo, en je eigen gedachten dat is zo heerlijk, de weg was aardig vlak, er waren maar twee klimmetjes naar 900 meter maar het ging geleidelijk aan.
Met de middag was ik in Larrasoana, daar heb ik mijn broodje gegeten en ben toen weer verder gegaan, ik had hier kunnen overnachten, alleen had ik geen zin om twee uur te wachten om binnen gelaten worden.
Dus op naar Pamplona, nou zit ik nog een klein stukje voor Pamplona omdat hier een municipal gite is, om drie uur stapte ik binnen, even douchen, enz. en op zoek naar voedsel voor morgen .
Het wel even wennen van de Franse taal naar het Spaanse, de Franse taal klinkt toch wat zachter en het Spaanse met de rollende RRRRRRRRRRR klint erg hard aan.

Dinsdag 1 Juni St Jean Piet de Port - Roncevalles 27 km

De eerste pelgrim ging om kwart voor zes uit bed, de rest volgde al snel, ik weet niet hoeveel er in deze gite zijn, ik denk dat het bijna vol was.
Om zeven uur ben ik vertrokken, ik zou eigenlijk over de weg lopen, maar omdat ik zo in gesprek was liep ik de route die iedereen loopt, ik zal wel zien hoe het mij vergaat.
Het eerste stuk viel wel mee alhoewel je flink omhoog gaat en dat kost toch wel veel energie, ik troost me maar met de gedachte dat er veel pelgrims zijn die er moeite mee hebben.
Diverse mensen kom je tegen uit verschillende landen, het is wel aardig om af en toe een babbeltje te maken, waarom men de camino loopt enz.
Het laatste stuk is wat lastiger voor mij , dan loop je door de prut en grind en keien paden omhoog , en ook weer omlaag, maar het uitzicht is zo prachtig.
Aangekomen in Roncevalles moest ik , samen met nog heel veel andere ruim een uur wachten om een stempel te krijgen en een slaapplaats.
Hier kunnen 80 personen slapen maar wel op de lange laag, ik ben benieuwd hoe dat gaat, want je hebt er snurkers tussen.

Maandag 31 MEI st. JUST ibarre-St Jean Piet de Port 21 km

Met regen gestart, een uur later werd het droog maar het bleef bewolkt.
Lekker gelopen, ongeveer acht km voor St. Jean piet de Port kwam ik een heuveltje tegen, deze ging nogal steil omhoog naar 508 m, dit koste wel veel energie.
Op deze weg liepen koeien te grazen in de berm, ze hadden zo te zien geen last van het verkeer wat er langs kwam.
De weg ging ook vrij steil naar beneden, je loopt wel in een ontzettend mooie omgeving, mooi groen en de wolken tot halverwege de bergen, wat een uitzicht.
Op weg naar St. Jaen Piet de Port liep ik nog een pelgrim voorbij die met een ezel liep, bepakt en bezakt, ook wel aardig.
In St. Jean Piet de Port even melden bij het Franse St. Jacobsgenootschap, waar je een lijst met overnachtingsadressen krijg en een route beschrijving.
Tegelijk werd er gevraagd waar je wilde slapen, ze hebben hier nog een gite, het was hier ontzettend druk, mensen uit diverse landen.
Hier heb ik nog een Nederlander ontmoed die op de fiets naar S d C gaat, vanmiddag hebben we samen een biertje gedronken, en vanavond lekker gegeten, hij hoopt over tien dagen aan te komen in S d C.

Zondag 30 Mei Mauleon Licharre-Ordiarp-St. Just Ibarre 20 km

Eerst een par km langs de prov. weg gelopen en daarna een klein smal weggetje door het bos, lekker rustig lopen, stilte en alleen het geluid van vogels, heerlijk.
Het was nog droog toen ik wegging, maar om elf uur begon het te regenen, hele fijne regen en langzaam begon het harder te regenen, het regenpak maar aan, alhoewel dat wel benouwd is met die warmte.
Je kan de bosgeuren goed ruiken als het regent, wat lekker is dat, eigenlijk zou je willen dat het voor de geur zou willen dat het voor de geur zou blijven regenen, maar als het dr4oog is loopt het wat soepeler.
Hier in deze srteek zie je dat je nu te maken hebt met Baskische invloeden, zoals dubbele plaatsnamen in Frans en Baskisch, dat is wel even wennen.
St. Just Ibarre is een klein dorpje, een kerk , hotel- restaurant en een paar huizen, maar je moet ergens overnachten toch.

Zaterdag 29 Mei St. Blaise- Cheraute-Mauleon Licharre 17 km

Vandaag ben ik niet zo vroeg gestart omdat deze etappe niet zo erg lang is, dat doe ik om wat krachten te sparen voor als ik de pyreneen over ga.
Ik was nog maar net op weg toen ik tot de ontdekking kwam dat ik mijn gele Dupla hesje was vergeten, die heb je echt wel nodig als je langs de weg loopt.
Buizerts cirkelen hoog in de lucht en dan opeens zie je er een naar beneden duiken, met een sneltreinvaart duiktn hij op zijn prooi af, wat een prachtig gezicht.
Eekhoors die van de ene kant naar de andere kant de weg oversteken en heel veel dieppaarse akkelei, en andere bloemen van lichtblauw tot paars , zo mooi.
Bij Hoquy staat een heel klein kerkje St. Marian, Dit kerkje dateerd uit 1925, dit vond ik we3l een aardig kerkje, ook met zo'n namaak toren, alleen een muur, dit plaatsje is net zo groot als St. Blaise waar je er hier nheel veel van tegen komt.
In Mauleon Licharre meost ik naar Office de toerist voor het slaapadres, in deze straat speelde jongens het balspel pelote, de bal een soort tennisbal wordt met de hand, en ook wel met een stukje hout in de handpalm met kracht tegen een muur geslagen, ik begrijp er geen snars van.
Rond de middag was ik op het slaapadres bij een particulier, met een heel mooi huis.

Vrijdag 28 Mei Oloron St. Marie Pondeilh-Moumour-Prin-Geronce-St. Goin-L' hopital St. Blaise 19 km

Ik was al vroeg vertrokken omdat ik vandaag naar Mauleon Licharre wilde lopen, maar de regen gooide roet in het eten, na een half uur lopen begon het te regenen en niet zo'n klein beetje ook, ik heb een uur staan schuilen toen werd het wat minder.
De weg vervolgen naar Hopital St. Blaise, maar onderweg begon het al wer harder te regenen, in deze plaats aangekomen heb ik gebeld of er nog plaats was in de gite, dat was geen probleem.
Ik moest de code halen in de kerk, daar werd ik goed geholpen, aan de dame die hier aanwezig was heb ik gevraagd of ze voor mij twee adressen wilde bellen voor overnachtingen wat ze met alle plezier deed.
Daarna heb ik de kerk bezichtigd en kreeg ik een geluidsband waarop de geschiedenis van dit dorpje staat, er was in 1200 eerst een ziekenhuis gebouwd en later wat huizen en een kerk.
Nu staat alleen de kerk Saint Blaise er nog, en de naam Saint Blaise is nog overgebleven.
Rond vier uur werd het droog, en volgen de berichten is het morgen weer zonnig, ik hoop het mar want regen verveelt erg snel.

Donderdag 27 Mei Arudy-Buzy-Buziet-Ogeu les Bains-Herrere-Escou-Escout-Precilhon-Goes-Oloron ste Marie 24 lm

Een mooie vlakke weg vandaag,Dat loopt wel een stuk gemakkelijker dan heuvel op en heuvel af, en het is weer droog want gisteravond klapte het van het water, je kon de bergen niet meer zien, en nu schijnt de zon weer , dus de kortebroek aan.
Onderweg bij Ogeu les Bains stopte een auto, een vrouw stapte uit en begon tegen mij te praten, ze wilde alles weten over mijn kar, wie de fabrikant is enz.
Zij had er veel interresse in, het leek haar ook een ideaal ding, als ik nou van iedereen 1 euro kreeg waar ik informatie aan heb verstrekt dan was mijn karretje dik betaald, ik loop dus goed reclame te maken.
Bij de gite aangekomen moest ik eerst bellen naar het gemeentehuis, ik vroeg of de meneer ook engels sprak, non zei de man, spaans en portugees, maar ik bleef halsstarig engels praten en ik kreeg keurig antwoord in het bengels terug, als je maar volhoud dacht ik dan lukt het wel.
Vanaf half drie werd het weer bewolkt, als het maar droog blijft want mijn kleren hangen te drogen.
In de kerk St. Marie zijn mooie want en plafontschilderingen te bezichtigen wat echt de moeite waard is, maar het is wel een donkere kerk, weinig lichtinval.

Woensdag 26 Mei Asson- Bruges-MIfaget-Louvie Juzon- Arudy 19 km

Ik ging weg met wat bewolking, later een klein beetje regen, maar het regenpak kan uitblijven, rond half tien de zon het is niet zo warm als gister.
Vanuit Asson gelopen naar Bruges, dit is een mooie landelijke omgeving met de pyreneen op de achtergrond,daarna de weg vervolgen naar Mifaget waar een leuk kerkje staat, daar heb ik even rond gekeken en ben toen richting Lovie Juzon gelopen, daar heb ik wat gedronken.
Ik was lekker op tijdbij mijn overnachtings adres althans ik hoefde niet te zoeken want ik werd er heen geleid door een man die mij aansprak, hij had zelf ook de camino gelopen en trots liet hij zij trffee zien.
Bij dit adres werd ik binnengelaten en een kamer waar twee bedden staan kreeg ik toe bedeeld, alleen moet je hier zelf koken ook voor de priester, we hebben afgesproken dat we om acht uur zouden eten.
Hier ben ik met een Duitser, en Jacobus uit Litouwen, Jacob had zon honger , hij kon niet op ons wachten, wij hebben om acht uur gegeten met z'n drieen, nassie, salade, wijn en brood.
Vanavond dat we in bed lagen zegt Jacobus tegen mij , je bent een goed mens, ik vroeg hoezo, jij hebt mij goed geholpen om dit adres voor mij te regelen zei hij , jij kan nog een beetje frans spreken, dank je wel Jacob zei ik en ik ben gaan slpen.

Dinsdag 25 Mei Lourdes-Peyrouse-St. Pe' de Bigorre-Lestelle-Betharram-Argacha-Asson. 24 km

Dat ik vanmorgen wegging stond er erg veel wind en het was wat bewolkt maar het bwerd al snel mooi weer, het was vandaag 34 gaden.
Als je langs rivier Gave de Pau loopt kom je ongeveer drie km voor Lestelle Betharram een soort van waterhoogte meters tegen, dit zijn stokken die aan een lijn van kant naar kant boven het water hangen.
Deze stokken hebben de kleuren groen rood en geel, de groene stokken hangen het laagst, dan de gele en de rode stokken hangen ter hoogte van het wegdek.
Vandaag werd ik weer door iedereen begroet, hoog handen opstekend en toeterende auto's die de duim omhoog staken, dat is wel leuk want het geeft je wel veel energie.
In Asson staat een kleine kerk wel mooi van vorm en goed onderhouden, ik ben er niet in geweest, want als ik alle kerken ga bezichtigen die ik tegen kom , kom ik dit jaar niet in S d C.
Ook in Asson overnacht ik in een halte St. Jacques,dit zijn tot nog toe wat ik heb meegemaakt uitstekende verblijven, bij de een wordt er gekookt en bij de ander moet je zelf koken.
In dit verblijf ben ik samen met nog een Jacobus uit Litouwen, hij is ook van huis uit gestart en hoopt op 25 juli aan te komen in S d C.
Hij legt alles vast op film en heeft mij vanavond geintervieuwd, dat deed hij heel leuk, van beroep is hij freelance filmer.

Maandag 24 Mei

Vanmorgen gezamelijk ontbijt en wat ervaringen uit wisselen en ook wat overnachtingsadressen, het schept wel een band omdat je allemaal met hetzelfde doel bezig bent.
Om half tien was er in de buitenlucht een H. Mis bij de grot deze werd ook in diverse talen gedaan, hier waren honderden mensen bijeen waaronder ook veel Nederlanders, ik heb de H. Mis bijgewoond en heb ikeen kaars opgestoken voor ons allemaal, daarna ben ik naar de grot van Bernadette geweest, de kruisweg heb ik niet gedaan maar schijnt wel erg mooi te zijn.
Het valt op dat er erg veel militairen zijn, later bleek dat dit weekend een militair weekend was, ook loopt er heel veel bewaking rond, het hele gebeuren is op de commercie gericht, ik was in de veronderstelling dat het hier om het geloof ging, en dan zou je geen bewaking nodig hebben, misschien heb ik wel hele extrem gedachten.
Als je de staten doorloopt is het een en al winkels met beeldjes , kaarsen, rozenkransen enz. en hotels en restaurants.
Ik liep hier de staat omhoog en dan valt je oog op een paar torens die met goud zijn bekleed, daar ben ik naar toe gelopen en gekeken wat het nou precies is, een herbergement voor pelgrims uit het oostblok, wel een imposant gezicht.

Zondag 23 Mei Bagneres de Bigorre-Pouzac-Neuilh-Arrodets Angles- Les Angles-Anclades-Lourdes

Vandaag een mooie route over een smal weggetje door het bos, zo goed als geen auto's maar wel heel veel wielrenners.
Langs deze weg kom je heel veel kleine stroompjes en watervalletjes tegen, en de omgeving is zo mooi groen.
Na ongeveer twee uur lopen op de vlakte kom je toch ook een klimmetje tegen, slingerend ga je langzaam omhoog, na 1 1/2 uur klimmen ben ik aan de kant gaan zitten e3n ben ik een broodje gaan eten, lekker in de schaduw.
Even op de kaart kijken waar ik nu zit, ik dacht dat ik in Angles zat, maar het bleek dat ik daar allang voorbij was, ik ben wel wat huizen voorbij gelopen, nou dat zal dat dorpje wel geweest zijn.
Ik was nog maar zeven km van Lourdes af, Maar je moet dan ook weer slingerend naar beneden en dat gaat ook niet zo snel, ik moet mijn karretje tegen houden anders is die eerder beneden dan dat iker ben.
In Lourdes heb ik ergens deweg gevraagd en gevraagd of ze mijn waterfles wilden vullen, dat was geen probleem.
In Halte St. Jacques aangekomen werd ik meegenomen naar een grasveld en moest ik richting de kerk gaan staan, daar werd gebeden voor pelgrims die daar aankomen, daarna kreeg ik mijn kamer toegewezen.
Hier waren zeven pelgrims, 2 Canadezen, 1 Duitser, 1 Fransman, 1 Tjech en met mij mee 2 Nederlanders, om half acht gezamelijk eten, en om negen uur ben ik naar de processie gegaan die tot half elf duurde.
Deze processie wordt in diverse talen gesproken, ik heb niet meegelopen maar ik heb het van bovenaf aanschouwd, dit is wel heel indrukwekkend.

Zaterdag 22 Mei Capvern-Mauvezin-Durban-Argeles-Bagne'res de Bigorre 25 km

Gisteravond had ik nog willen betalen voor de camping, o dat komt morgen wel als je weggaat, ja maar ik ga vroegweg, ik had ook nog brood besteld, dat is hier om zes uur dus geen zorgen zei de eigenaar.
Ik vanmorgen om kwart over zeven weg na dat ik eerst een briefje had geschreven en geld had neergelegd bij het brood, al zeer snel kwam de eigenaar achter me aan eigenlijk heel boos, die dacht dat ik zonder te betalen weg zou gaan, maar toen ik vertelde dat ik geld had neergelegd was het goed.
Dat ik van de camping vertrok had ik eerst een aardig klimmetje, en als je dan boven bent kijk je naar de pyreneen waar nog op de toppen sneeuw ligt, na ongeveer drie uur lopen denk je wanneer ben ik die bergen nou eens kwijt, maar dat duurd nog een hele tijd.
Vanmiddag was ik al vroeg in Bagneres de Bigorre, na een belletje kreeg ik de code van de poort, maar ik heb eerst maar koffie gedronken en daar gevraagt hoe ik bij dit gebouw kon komen.
Nou dat was geen probleem, een man stond op en zei ik rij wel voor en dan volg jij, bij elk kruispunt zette hij zijn auto op de stoep tot ik er was, en zo tot het adres aan toe, geweldig toch.
Ik heb de poort geopent en nog een uur gewacht op de beheerder, die gaf een rondleiding in het gebouw, en ik kreeg nog een route van hem mee, een route naar Lourdes.
Daarna heb ik nog wat boodschappen gedaan , want mijn tas was leeg na twee dagen geen winkel te hebben gezien.
Ik over nacht in Halte St. Jacques, en vanavond mocht ik gebruik maken van de pc, heel vriedelijk.
Het was erg warm vandaag.
Ik wens jullie allemaal prettige Pingsterdagen .

Vrijdag 21 Mei St. Bertrand de Comminges-St. Martin-Aventignan-Monteut-Nestier-Bizous-Montousse-La Barte de Neste

Eerst een briefje geschreven met een bedankje erop, en optijd vertrokken richting La Barte de Neste, onderweg een paar km voor Nestier werd ik staande gehouden door een man en een vrouw.
Even een praatje maken, waar ik vandaan kom enz. zij gingen op de fiets naar S d C vanuit Noord Frankrijk, hij 71 jaar en zij 57 jaar zo vertelden ze mij en dachten nog vier weken nodig te hebben.
Ook op deze route kom erg weinig tegen zelf geen gelegenheid waar je wat kan nuttigen, maar ik kan jullie wel vertellen dat het een bijzonder mooie omgeving is.
Nog even bellen voor de zekerheid naar office de toerisme voor een slaapplaats, ja dat kan in Monsaille', ja maar ik loop al in
ontousse' en ik ga geen acht km terug lopen wel vooruit, en een half uur later was ik bij de office de toerisme, maar ja dan is het middag dus gesloten.
Om twee uur weer open, er is hier een camping mar wel drie km van de route, dat is wel goed , al met al was het nog zes km lo^pen, dit is een kleine camping maar wel leuk.

Donderdag 20 Mei Portet de Aspet-Lourde-Galie-Luscan-Labroquere-Valcabrere-St. Bertrand de Communges-Razecueille-Juzet d Izaut 45 km

Gisteravond hebben we met d"e hoteleigenaar en zijn vrienden gezamelijk gegeten,hij had gevraagt of wij dat wilden, om half negen aan tafel en om elf uur van tafel, dat erg gezellig.
Vanmorgen weer op tijd van start, ik heb het parcour van de tour de france gelopen, op de Col de Prtet d Aspet kom je een gedenkteken tegen ter ere van wielrenner Fabio Casartelli die in 1970 is geboren "en in 1992 olympisch kampioen werd, op deze Col is hij op 18 juli 1995 verongelukt.
Deze Col is wel erg hoog, 1579 meter ik kwam hier ook wat sneeuw tegen,dat is wel indrukwekkend, even verder bij Pic de l Aube stijg je naar 1608 meter.
Zo heb ik vandaag nog een paar van die klimmetjes gehad, zoals Col de Buret en Col des Ares, hier heb ik koffie gedronken wat ik van de eigenaar kreeg aangeboden.
In Mont de Galie heb ik de piste beklommen maar dat viel wat tegen, want na drie km moest ik weer terug omdat er overal bomen dwars over het pad lagen, ik heb nog geprobeerd om er overheen en er onderdoor te gaan.
De omgevallen bomen is het gevolg van de sneeuwval van de afgelopen winter en voorjaar, dus weer drie km terug ploeteren en een heel stuk omlopen.
Uiteidelijk kwam ik om half negen aan bij de mensen waar ik had afgesproken, waar ik vriendelijk werd ontvangen, eerst even lekker douchen en daarna warm eten, ik moest goed eten werd mij verteld, nou dat heb ik gedaan, en om half twaalf lag ik in mijn mandje.
Ik vroeg wat ik ze schuldig was, toen kwam er een discussie over pelgrims, hij vond dat je een pelgrim moest respecteren, ne zij was het daar niet helemaal mee eens, hij zei , in Spanje worden de pelgrims gerespecteerd waarom kan dat niet in Frankrijk, ik hoefde niets te betalen, maar ik ben er ontzettend verwend.
Het weer was vandaag zonnig en warm.

Woensdag 19 Mei St. Lizier-Moulis-Engomer-Audressein-Argein-Orgibet-Augirein-St. Lary-Portret d' Aspet 32 km

Ik was vanmorgen nog niet waaker denk, want ik liep de verkeerde kant op, maar het viel mee , snel had ik de afstand weer ingehaald.
Het was een mooie wandeling door het bos en langs de rivier Le Lez met zijn stroomversnellingkjes en watervalletjes en met regelmaat een heuveltje.
De krekels waren bandaag duidelijk aanwezig,die kunnen een herrie maken en dan samen met5 het geruis van het water, ik kan daar wel enorm van genie3ten.
Op deze ruote kom je niet veel mensen tegen, af en toe een wielrenner, maar ook kwam er een groep prof wielrenners voorbij , zeker aan het trainen voor de tuor de france, soms word je aangesproken en wensen je dan sterkte en veel succes toe.
Vlak voor Portet d' Aspet heb je nog een lekker klimmetje, maar raak ik zo lanzamerhand wel aangewend, alhoewel tempo dan wel behoorlijk zakt.
Ik loop aan de voet van de pyreneen, en als ik dan omhoog kijk zie je nog behoorlijk wat sneeuw op de toppen van de bergen liggen, dat is een prachtig gezicht en zeker als de zon er op schijnt.
Het was vandaag goed weer om te lopen, toch kreeg ik nog een paar spoatjes regen onderweg op mijn hoofd, maar daar bleef het gelukkig bij, het is 18 graden.
Waar ik bivakkeer is een pelgrimshotel, de wc en douche zijn buiten, de wc is een gat in de grond en de douche is open , dus snel afspoelen en afdrogen anders word je hardstikke koud, het wel weer eens wat anders.

Dinsdag 18 Mei Le Mas d' Aziel-Clermont-Lafont-Lescure-Audinac les Bains-St. Girons-St. Lezier 27 km

Vanmorgen stond ik al vroeg bij de bakker en daar kwam ook de dominee die aan mij vroeg of ik mee ging ontbijten, dat heb ik gedaan samen met die Israelier, en daarna afscheid genomen.
Op weg naar Clermont liep ik door een tunnel waar ook een rivier doorheen loopt, dit is wel een luek gezicht, ik kan hier uren naar kijken, stromend water , rotsen en groen het verveeld nooit.
In St. Lizier de office de toerist bezocht, en werd heel vriendelijk geholpen, ik mocht ook gebruik maken van een pc die daar speciaal voor pelgrims staat.
St. Lizier dateerd van 72 voor Chr., op de huidige plaats werd een oppidum gebouwd en in de 5 e eeuw werd het omringd door machtige wallen, die heden nog zichtbaar zijn.
Einde 5 e eeuw werd de vesting een bisschopszetel, waar de heilige Valier de eerste bisschop zou zijn geweest.
Er staat een mooi romaans klooster, en een klokkentoren gebouwd op de galle romaanse wal, deze markeert de toegang tot de oude vesting.
Ik heb onderdak in Halte St. Jacques, samen met Marie , die is afkomstig uit Lille, douchen konden we in een ander gebouw , alleen het water was koud, snel wassen en afdrogen, vanavond hebben samen gegeten.
Ik heb nog een paar fikse blaren geprikt op de hiel bij Marie.
Het weer was vandaag perfect, een lekker zonnetje en een beetje wind.

Er staan weer wat foto's op de blog

Beste volgers,
tot en met 5 mei staan er weer wat foto's op de blog om de verhalen te omlijsten.
Veel lees en kijk plezier!

Maandag 17 Mei Mazeres

Vanmorgen heb ik eerst mijn band geplakt, en daarna zijn we naar de loods gegaan waar alle decorstukken liggen opgeslagen, heel interressant allemaal.
Intussen heeft Erika voor mij twee overnachtings adressen geregeld, het is toch wel gemakkelijk zo iemand die de taal goed spreekt.
Vanmiddag hebben we gegeten in een restaurant wat mij aangeboden werd, daarna hebben ze mij weggebracht naar Le Mas d Azil.
Daar sliep ik in een gebouw van de protestandse gemeente, men was het aan het verbouwen, dus moest ik in een open ruimte slapen, de dominee verontschuldigde zich voor het geheel.
Een Israelische pelgrim heb ik daar ontmoed, die is gestart vanuit Israel samen met zijn hond, tegenwoordig woont hij in Spanje.
Van beroep is hij dierenarts, hij is vertrokken zonder creditcards en zonder geld, onderweg werkt hij een paar dagen en dan gaat hij weer verder.
We hebben hierover leker zitten bomen, ik nog een paar adressen van hem waar ik kan overnachten, en als ik aan de finish ben zou ik hem bellen.
Het weer was vandaag wel lekker al was het nog wel wat winderig, maar het wordt beter.

Zondag 16 Mei Mazeres

Vannacht heb ik overnacht bij Paul en Erika, zij wonen al 16 jaar in Mazeres en kijken vanuit hun huis naar de pyreneen, zij hebben een hond en twee katten.
Gistermiddag heb ik een rondleiding gehad door het dorp dat 3500 inwoners telt, Erikavertelde dat in dit dorp een familie was die de pastelkleuren op de markt bracht.
Er staat een mooie gerestaureede kerk , en naast de kerk een markthal waar elk jaar een dorpsfeest wordt gehouden, met elk jaar een ander thema.
Paul repareerd en maakt de decorwanden en maakt middeleeuwse schietwerktuigen, hij regeld en organiseerd hel veel voor dit evenement.
Vanmiddag wilden wij gaan eten in een restaurant maar ja ook zij moesten het bekopen met vandaag gesloten, dus dan maar thuis eten, ook lekker hoor.
Vandaag was het koud en af en toe een fikse bui regen.
Erika heeft nog een rugzak voor mij verbouwd, zij heeft de banden aan de zijkant genaaid zodat ik hem om mijn wheelie kan bevestigen, dit is voor de kleine dingen.

Zaterdag 15 mei Fanjeaux-Fenouillet du Razes-Hounoux-St Gouderic-Mirepoix 26 km

Deze morgen vroeg vertrokken,want ik zou immers om 13 uur in het centrum van Mirepoix zijn. Het was gisteravond zou koud ik heb me maar niet gedouched en ik lag al om kwart voor negen in mijn bedje en ik vond het niet zo erg.
Eerst de route weer opzoeken die het boek aangeeft, de eerste 3 km ging best maar daarna moest ik over een smal modderig paardenpad lopen.
Kijk ik in mijn boek, o het is maar een klein stukje, 1 km maar er daarna nog een keer 3 km, toen heb ik de weg maar weer opgezocht en ben zo verder gegaan.
Vlak voor Mirepoix werd ik voorbij gefietst door een man uit Zwitserland die ik gisteravond ook tegen was gekomen toen hij een band stond te plakken.
"Morning"zei hij "good morning" zei ik terug. In het centrum hebben wij samen koffie gedronken en wat gebabbeld, hij wilt op 25 juli a.s. in S.d.C. zijn, want dat is de datum van het heilige jaar van Jacobus.
Opeens kwam daar een motorclub aanlopen, ook zo'n grijze golf waar ik ook toebehoor, die vonden het karretje zo interessant ze wilde fotos maken van ons. Samen met de Zwitser hij met zijn fiets en ik met karretje gingen wij op de foto, wij zijn het er nog even bij hun motoren wezen kijken, het grotendeel was Harely Davidson.
Wat een geweld als dat van start gaat, maar wel goed georganiseerd.
Het plein ziet er leuk uit met een vierkant plein, met rondom historische gebouwen en op de kopse kant afbeeldingen van beetsen gebeeldhouwd.
Er is een markthal en natuurlijk een kathedraal mag ik niet vergeten, al hoewel er niemand was om een stempel te geven.
Om 1 uur werd ik opgehaald door Erika, we hebben eerst een broodje gegeten, en zijn toen naar Pamiers gegaan om een regenpak te kopen en gevonden. Gelukkig maar, dan blijf ik nu tenminste weer droog.

Vrijdag 14 Mei Caecassonne-Villabe-Lavaletta-Arens-Montreak-Les Villeneuve- Les Montreal-Fanjeaux 32 km

Het weer; koud en guur 10 graden en veel wind.
De waterflessen weer gevuld en daarna de vuilnis in de afvalbak gedaan en toen richting Montreal,langzaam kwam het verkeer opgang, iedereen moest vandag weer naar het werk na een dag rust.
In Lavetta liep ik langs een huis waar een zonnewijzer aan de muur hing, dit is een klok, de wijzerplaat was op de muur geschilderd en de wijzer in de muur bevestigd, dit apparaat viel duidelijk op. In dezelfde muur stond een klein beeldje van St. Roch, deze naam kom je overal weer tegen als straatnaam en van een gebouw.
In Montreal staat een kerk met heel veel kunstwerk aan de buitenkant ik ben er niet ingeweest, de naam Montreal is afgeleid van un Mont royal.
Doorgelopen ben ik naar Fanjeaux en daar had ik een pittig klimmetje en als je dan boven bent en je draait je om zie je Montreal in de verte liggen.
In Fanjeaux vroeg ik de weg naar de camping die in mijn boek staat, "O dat is richting Mirepoix ongeveer 3 km verder"zei de man.
Nou alles wat ik tegen kwam was geen camping, ik ben weer teruggelopen, toen kwam ik een hele kleine camping tegen, hij was nog dicht maar ik mocht toch mijn tentje neerzetten.
Ik werd gebeld door een of andere Paul, of ik ik het goed vond dat hij me morgenmiddag komt ophalen in Mirepoix.
Hij volgt mij al vanaf het begin via de weblog en omdat ik nu bij hem in buurt ben wilde hij wel eens persoonlijk kennis maken.
We hadden afgesproken om 13 uur bij de bakker in het centrum van Mirepoix en daar zou Erika zijn vrouw mij ophalen.

Donderdag 13 Mei Maeseillette-Badens-Rustiques-Trebes-Caecassonne- 24 km

Gisteravond was ik aan het koffie zetten toen de engenaar van de gite met mijn schoenen naar binnenkwam, hij dacht dat ik ze was vergeten, "dank u wel" zei ik tegen de man.
Ik maakte nog een praatje met hem, ik vroeg of hij ook nog wijngaarden had, "nee hoor, ik heb alleen deze gite, maar vroeger was dit een heel groot bedrijf en erg rijk, maar men verspildde geld in Monaco, toen is het bedrijf gesplitst maar dat ging niet meer".
Gelukkig het is droog, nou mar hopen dat het droog blijft maar het ziet er wel bedreigend uit.
In Rusriques stond een toren met een hele mooie klok, dit echt nog zou authentiek dorp waar nog weinig is veranderd.
Wel een hete mooie omgeving hier in de Midi Pyreneën, heuvelachtig maar om te lopen is het prima te doen, zover je kunt kijken zie je alleen wijngaarden en af en toe wat rogge, tarwe of gerst velden. Zonnebloemen heb ik nog niet gezien.
In Trebes heb ik koffie gedronken, dat is een stadje gericht op het watersport gebeuren, diverse kleine jachten liggen hier aangemeerd.
In Carcassonne staat een heel grote cité boven op de heuvel. Het is een verdedigingsveste heel mooi om te zien.
Net op de rand van Carcassonne bivakkeerde ik op een hele mooie camping en werd er heel vriendelijk geholpen.
Het weer, droog maar bewolkt af en toe 'n spatje regen ongeveer 12 graden rond 16 uur regen tot 18 uur.

Woensdag 12 Mei Lezignan Corbieres-Conilhac Corbiers-Montbrun des Corbieres-Saint Couat d' Aude-Douzens-Capendu-Marseillette 25 km.

Ik werd gewekt vanmorgen door het gezang van een merel, alsof ie wilde zeggen kom er uit en in de beentjes, en dat om kwart over vijf, nou vooruit dan maar.
Het was nog droog dus snel de boel inpakken maar, en op weg naar Capendu.
Rond negen uur begon het te regenen,dus de plasticponco maar aan dat bedekt wel niet alles, maar toch wel een groot gedeelte,uiteindelijk word je toch nat, maar ja het is niet anders.
Dat ik in Montrum des Corbiers aankwam ben ik bij een kapel geweest, deze ergens midden in het land ongeveer 1 km van de route af. Deze kapel dateerd uit de elfde a twaalfde eeuw, later in de vijftiende eeuw is er een klooster bij gebouwd, maar die is verwoest, dus alleen de kapel staat er nog, heel erg somber allemaal.
Om een uurbegon het droog te worden, de broek en trui drogen snel, maar schoenen dat duurt even voordat die droog zijn.
In Capendu zocht ik naar het overnachtingsadres maar deze is inmiddels falliet, maar niet getreurd, een lieftallige dame bezorgde mij een gite en hielp mij bij deze mensen in Marseilette.
Eenmaal in de gite heb ik eerst maar droge sokken en schoenen aangetrokken, zo dat zit een stuk aangenamer.
Het weer; vanmorgen eerst droog, later regen, na de middag werd het weer droog maar veel wind en het blijft bewolkt.

Dinsdag 11 Mei Narbonne-Bizanet-Ornaisons-Luc sur Orbieu-Lezignan Corbieres 24 km.

Vandaag heb ik maar een klein stukje gelopen in vergelijking met voorgaande dagen en dat bevalt ook wel moet ik zeggen.
Rond een uur of half twaalf zat ik lekker aan een broodje te peuzelen en een bakkie koffie te drinken, komen er twee wielrenners langs,een man en een vrouw, de man keerd om en vraagt aan mij of alles goed is.
Ja wel ,met mij wel, hij dacht dat ik misschien niet goed was geworden, mar ik blaak van gezondheid, na een klein praatje stapte het paar weer op de fiets richting huiswaards, het is goed dat er mensen die om anderen geven.
Ik denk dat ik super gezond ben, alleen ben ik wat afgevallen, de buik is weg, dus mijn nbroek lijkt wel een pipobroek, en mijnpolshorloge kan wel een schalm tussen uit.
ER stond wel aardig wat wind, op de open vlakt merk je dat dan best, maar als je dan weer beschut loop is het ook direkt erg warm, maar door de bank genomen was het een prettige dag.
In Lezignan Corbiers sta ik op een camping, tien procent korting kreeg ik omdat ik een pelgrim ben, nou wie heeft dat, dat maakt mijn dag wer goed.
Het weer; erg veel wind, maar wel zonnig, tegnen de avond wat bewolking, ik hoop wel dat het droog blijft.

Maandag 10 Mei Berziers-Colombiers-Nissan les Enserune-Salles d' Aude-Coursan-Narbonne 35 km.

Elke dag is weer anders, dus ook deze dag, je verwacht regen en dan is het zomaar droog wat natuurlijk veel beter loopt dan met een regenpak aan.
Gistermiddag ben ik mijn regenpak verloren, ik ben nog terug gelopen om hem te zoeken maar niet meer te vinden, ik heb er zelf slecht van geslapen en de hele dag denk je eraan.
Maar goed , we gaan verder en ik hoop maar dat ik nu weer positieve dingen mag meemaken.
De omgeving begint wat te veranderen,het wordt wat heuvelachtig, maar als dat zo blijft is dat nog heel goed te doen,het zal wel anders worden,denk ik.
Regelmatig kom je vooral bij bruggen veel salamanders tegen, razend snel schieten ze dan weg als je aan komt lopen, dat is best wel een leuk gezicht.
Als je op de weg loopt eenzaam en alleen, en je kijkt naar het wegdek, ga je allerlei tekeningen en figuren zien, en dat heb je ook als je naar de lucht kijkt.
In de kathedraal van Pimatiale St. Just et St. Pasteur de Narbonne heb ik een stempel gehaald.
Narbonne is een leuke stad met veel monumetale gebouwen, en de bestrating ziet er ook erg mooi uit.
Ik zit nu weer op de route naar St Jean Pied de Port via Lourdes, dus als het goed is ben ik over drie weken bij de pyrineen bij St Jean Pied de Port.
Het weer; droog maar wel wat bewolkt, later op de dag de zon het was 20 graden.

Zondag 9 Mei Bouzigues-Loupian-La Grand Grange-Pomerols-Florensac-St. Bauzille-Bergiers 48 km

Het weer; het ziet erre3delijk uit, droog en wat wind, maar om 9 uur begon het te regenen tot 13 uur, daarna nog een klein buitje.
Ik wilde vanmorgen om zeven uur vertrekken, dat had wel gegaan als de man uit Schotland mij niet kwam roepen voor koffie, van de man kreeg ik nog een ACSI gids, dan kan je campings vinden.
Snel mijn koffie op drinken dan kan ik gaan, nou dat snel kon ik wel vergeten want er stond een bak koffie daar zeg je U tegen, een emmer gelijk, maar om half acht kon ik ndan toch weg.
Het regenpak moest ik onderweg weer aantrekken,dat valt dan zo tegen als net lekker het tempo te pakken hebt.
Het is hier redelijk vlak dus het loopt wel lekker door, en de omgeving is wel mooi maar wel aldoor hetzelfde allemaal wijngaarden en perziken bomen, dat heb je na een paar dagen wel gezien.
Om half een was ik al in Bassan waar een markt was, ik heb me daar doorheen gewurmd, en kwam een bord tegen Bergiers nog 17 km.
O, het is nog vroeg laat ik dat maar doen, na 3 1/2 uur lopen was ik in Bergiers, wel heb ik onderweg nog even droge sokken en schoenen aangedaan , om blaren te voorkomen.
In Bergiers ben ik naar de kathedraal gegaan , alleen er niemand om een stempel te geven, wel stond er een ontzettend mooi orgel met houtsnijwerk, dat zelfde werk kwam weer terug in de muur die eronder staat.
Ik ga niet meer vertellen dat dicht was,"alles is dicht zelfs de office de toerist" ik heb nog geprobeerd bij een abdij voor overnachting maar die namen geen gasten meer, dus dan maar weer een hotel.

Zaterdag 8 Mei Montpellier-St jean de Vedas-Fabregues-Gigean-Poussan-Bouzigues 44 km

Het weer; de hele dag regen tot half vijf, toen werd het droog en brak de zon door,maar om acht uur begon het weer te regenen.
De start was vanmorgen niet zo mooi als ik had gehoopt, het regende behoorlijk hard, dus in zeer korte tijd was alles weer doorweekt.
Nou ja we zien wel hoe de3 dag verder verloopt, als ik eerst maar weer de goede richting heb, er is erg veel verkeer op de weg om te winkelen of een dagje weg of zo.
In Gigean dacht ik een kopje koffie te gaan drinken, maar dat kon ik wel vergeten, alle winkels en cafe's waren gesloten, zo was dat ook in Poussan en ook in Bouzigues.
In Poussan ben ik nog naar een camping gelopen 500 m van de route maar ja we zijn nog dicht, dus dan maar naar Bouzigues, en dat lukte, want het was wel weer 6 km verder.
Ik begrijp overigens niets van de economie hier, drie dorpen achter elkaar waar niets open is en dat op zaterdag, volgens mij leven ze hier echt als God in Frankrijk, maar als je ermee te maken hebt is het heel frusstrerend ? .
Nu zit ik op een camping in Bouzigues aan een meer met heel veel flamingo's, wel een ontzettend leuk gezicht.
Een Schotse man heb ik even vluchtig mee kennis gemaakt, deze man is alleen met zijn hond, en gaat 30 juni weer naar zijn huis wat hij voor 8 maanden had verhuurd.
Onderweg heb ik in Fabregues nog een nieuwe kaart moeten kopen, want die van mij was helemaal verregend, ik kon hem niet meer uit elkaar vouwen, dan is de regen toch erg vervelend,hopelijk morgen beter weer maar het ziet er niet erg rooskleurig uit.

Vrijdag 7 Mei Montpellier

Het weer; zonnig ongeveer 18 graden.
Vandaag ben ik naar het bpalais de justice gelopen, en toen weer terug door van die smalle straatjes waar ze ook met de auto doorrijden.
In een van diue straatjes was een kapper en daar ben ik naar binnen gegaan, ik moest nog even wachten maar daar kreeg ik wel een bakkie koffie met koek voor, tien minuten later werd ik geknipt, zo dat hoef ik ook niet meer mee te slepen.
Om twaalf uur ben ik met een treintje langs de meest historische punten gereden, zo ook weer langs het palais de justice, daarnaast heb je de Arc de Triomphe, deze is nagebouwd van die van Parijs.
Daarachter heb je nog een kruidentuin opgericht door een geneesheer die later hier een faculteit voor geneeskunde liet bouwen.
Zo reden verder en kwamen we bij de kerk van St Anne, de toren van deze kerk steekt boven heel Montpellier uit, sinds 1994 worden hier geen diensten meer gehouden maar wordt het gebruikt als museum.
Uiteindelijk kom je weer uit op het plein La Commedie, dit is het grootste plein van Frankrijk en is omgeven door zeer mooie kunstwerkrijke gebouwen, alleen op dit plein heb je al bijna een dag nodig om dit te bezichtigen.
Nou is mijn dag ook weer gevuld, dus maar op naar morgen.

Donderdag 6 Mei Montpelier

Toch nog heel wat gezoek naar neen overnacgtingsadres, maarik heb een redelijk goedkoop hotel gevonden, alle jeugdherbergen of herbergementen zijn vol.
Er zijn hier heel wat zwervers in Montpelier, Waaronder ook Nederlanders die ik heb ontmoed bij de kathedraal St. Roch, een stel afkomstig uit Utrecht zitten al anderhalf jaar hier, zij hebben afgelopen winter wel de camino gelopen, deze zomer willen ze naar Duitsland ook rond zwerven , hun rugzak is hun huis.
Een andere man uit Amsterdam is hier al twaalf jaar zwervende, hij was verslaafd aan alcohol en drugs en heeft zichzelf afgekickt, maar wil niet meer terug naar Nederland.
Elke dag komt er een broeder langs met een aantal vrijwilligers koffie of soep brengen bij deze mensen, meestal zitten of liggen ze voor de deur of zitten op de trap van de St. Roch.
St Roch was een priester die mensen hielp bij hun ziekte"de pest" hij bezocht al die kampen waar de pest heerste.
Zelf staat hij op de muur geschilderd tegen over de kathedraal, waar men laat zien dat hij zelf de pest heeft aan zijn knie, er is hier heel veel te zien.
Ik kijk ervan op hoe schoon Frankrijk is geworden, er ligt bijna geen vuil meer op de grond of langs de weg, dit was zes a zeven jaar geleden wel anders, toen kreeg je voor bijna elk produkt een plastic tas die je dan later langs de weg terug vond, nu moet je tassen kopen , dat weerhoud je er wel van om je tas weg te gooien, goed zo Frankrijk.

Woensdag 5 mei Lunel Viel-Vendargues-Le Gres- Castelnau le Lez-Montpelier 26 km

De sart was vandaag beduidend beter dan gisteren met al die regen en 11 graden warm, vandaag zonnig en zo'n 18 graden , om half vijf begon het te regenen en werd het een stuk kouder.
Van daag heb ik weer een stuk van de GR route gelopen, dan kom je wel door mooie natuurgebieden, maar je komt ook wel eens een weg tegen waar het water niet onder de weg door gaat zoals het hoort, maar dan loopt het over de weg.
Door de regenval van gisteren had ik vanmorgen zoiets,dan zoekt het water zijn eigen weg, ik dacht eerst zal ik mijn schoenen uit doen, welnee, over die paar keien kan ik wel stappen, ik wel , maar mijn kar niet, die kukelde ondersteboven in het water ongeveer 40 cm.
Direkt probeerde ik hem om te draaien, dit lukte wel maar bijna viel ik in het water, wel mijn reserve schoenen vol met water, maar die drogen onderweg wel weer.
Dus eenmaal op het droge snel mijn tas uitpakken en mijn laptop droog maken, maar het viel allemaal mee, een klein beetje water in de tas en de laptop was nog droog, gelukkig wel.
Aan het begin van Montpelier heb ik koffie gedroken en daarna naar de kathedraal St. Roch een stempel halen maar dat kan pas na vier uur en ik was er al om half twee, dus alvast maar een rondje lopen, wel mocht ik mijn kar in de kerk laten staan die ging achter slot en grendel.
Slapen doe ik vannacht in Sancluaire Saint Roch, een soort kooster, dit mag maar voor een nacht en ik wilde eigenlijk drie nachten maar misschien is er hoop.
Morgen kijk ik wel weer verder.

Dinsdag 4 mei Vauvert-Le Cailar-Aimargues-Lunel- Lunel Viel. 19 km

Het weer; Het heeft de hele nacht geregend, en vandaag overdag ook,het kwam met bakken uit de lucht en het waaide ook nog eens ontzettend hard, maar om vier uur begon het op te helderen maar het bleef bewolkt.
Wat een trieste dag vandaag, het was de regen en wind die mij ontzettend plaagde, het water stond tot hoog in mijn schoenen, hier is niets tegen bestand alles is drijfnat.
In Lunel ben ik naar office de toerist gegaan en gevraagd naar een overnachtings adres in Baillargues, dat was vol en verder was er niets in deze omgeving alleen nog in Lunel Viel.
Dus daar ben ik blijven steken, ik vond het niet zo erg met al die regen, alleen moest ik nog wel vijf en een halve km lopen voor ik er was.
Ik was blij dat ik er was, dus eerst maar droge kleren aan en het natte even wassen en drogen, verder heb ik vandaag niet veel meegemaakt.
Morgen hoop ik in Montpellier aan te komen dat is nog zo'n 24 km.

Maandag 3 Mei Nimes-Caisargues-Aubord-Vauvert 33,5 km

Vandaag ben ik eerst naar toerist de office geweest voor info van campings waar die zich bevinden, en de kathedraal heb ik nog bezocht en een stempel gehaald.
Deze kathedraal is niet zo groot, maar wel mooi van binnen maar ook aan de buitenkant is het de moeite waard om daar een bezoek aan te brengen.
Zo en nu nog even zoeken hoe ik de stad moet uit komen, je komt dan wel eens wat tegen, zoals een heel mooi plein of een theater wat je aandacht trekt, en dan ben je zomaarde draad kwijt.
Maar uiteindelijktoch een uitweg gevonden richting Caisargues, daar ben ik snel doorgelopen, daar loop je zo de wijngaarden door die al aardig hun vruchten beginnen te ontplooien.
Om half vijf was ik op de camping, maar deze was nog gesloten, na wat gepraat mocht ik toch mijn tent neerzetten.
Het weer; half zonnig, wel warm, en om 6 uur begon het te regenen en hard te waaien.

Zondag 2 Mei Ales-Larnac-Le Puilleras-St. Hilaire de Brethmas-Brignon-La Calmette-Nimes 53 km

Deze dag liep ik om half acht maar voor je de stad uit bent ben je 1 1/2 uur later, wat een langgerekte stad , maar wel langs de rivier Le Gardon gelopen al zag ik er niet veel van , alleen als ik de brug over ging.
Ik ben vandaag door diverse dorpjes gelopen, en als je denkt dat is een flinke plaats daar kan ik wel koffie drinken dan heb je het mis, 5 tot 10 huizen en een kerk, op de kaart lijkt nhet groter.
In Brignon wilde ik stoppen, maar niets te vinden, dan bel ik maar bij iemand aan, niet thuis de volgende dan maar, ook niet thuis, dan loop ik mar door naar La Calmette wat zo'n 8 km verder ligt.
Helemaal niets en ook niemand op straat, zeker nog nog 1 mei in het hoofd, ah, daar stopt een auto met een man erin even vragen of die wat weet.
Deze man was er niet van gediend om aangesproken te worden, knorrig zei hij tegen mij en tikte op zijn nummerbord, je kan toch zien dat ik hier niet vandaan kom, dag meneer zei ik nog beleefd.
Nou dan loop ik mar door naar Nimes,intussen is het al wel 3 uur geweest, en naar Nimes is nog 14 km wel te verstaan tot het bordje, waant dan moet je nog 5 km naar het centrum.
Om 10 over 6 kwam ik aan bij office de toerist , ja dan ben je typisch te laat want die gaat om 6 uur dicht, dan maar aan wat mensen vragen of die wat weten.
UIteindelijk een Spaanse mevrouw die zei dan vragen we even in dat hotel, en daar kreeg ik informatie voor een overnachtingsadres, alleen het was wel weer 6 km lopen, om even voor achten kon ik eindelijk het vermoeide lichaam te ruste leggen.

Zaterdag 1 Mei Beseges- La Bye- Arbousse-Sauvagnac-Ales 32 km

Om acht uur kon ik mijn brood halen op het terras die Tanja de eigenaar samen met John voor mij had gehaald.
Even afrekenen, maar de overnachting is een sponsering, dus alleen brood en wat ik genuttigd had, en ik kreeg ook eerst nog koffie voor mijn vertrek.
Een route door de bergen had ik bepaald, maar dat waren een paar beste klimmetjes, maar wel ontzettend mooi, mijn tweede berg heb ik waarschijnlijkeen bord gemist, dus liep ik een paar km tever , nou ja kan gebeuren.
Om vijf uur liep ik Ales binnen, nu nog opzoek naar een overnachting, maar dat valt niet mee op 1 mei de dag van de arbeid want alls is dicht.
Uiteindelijk toch wat gevonden, een soort opvanghuis voor daklozen of zo, het zag er allemaal niet zo fris uit.
Er zat een meisje vanaf donderdag die opgepakt was door de politie omdat ze in een soort camper reed waar niks van deugde, en omdat ze geen geld had was zij hier afgeleverd.
Het weer; niet koud 18 graden maar wel regen , na de middag bewolkt en vanavond regen.

Vrijdag 30 April Les Sedaries-Concoules-Genolhac-Mallenches-Elziere-Mas Herm-Peyremale-Beseges 33 km

Het weer; bewolkt en om 9 uur regen tot 10 uur,af en toe de zon maar het bleef bewolkt.
In Genolhac heb ik koffie gedronken, een leuk kunstenaarsdorp, op diverse plaatsen in het dorp boreden met atelier.
Ik zette mijn kar buiten neer bij het cafe', komt er een stel Fransen aan lopen en beginnen een praatje met me, en vroegen of ik mee ging koffie drinken , ik was dat toch al van plan, dat is goed zei ik.
Binnen bestelde de man koffie en we praatten wat over de route, dus de kaart op tafel, kijk zegt mevrouw deze route hebben wij gelopen, en waar gaat u naar toe.
Via Nimes naar Monpelier, Lourdes St Jaen Pied de Port en dan naar S d C, en hoelang bent u al onderweg, nou van af 28 februari, maar zei ik ik loop voor een goed doel, voor Dupla, dat is huifbedpaardrijden voor meervoudig gehadicapten.
O, wij werken met gehandicapten, en de man pakte zijn portomonaie en gaf mij geld, ik bedankte deze mensen, de man betaalde de koffie en ze gingen weer weg.
Bioj het postkantoor heb ik nog overtollig ballast naar huis verstuurd,en ben daarna mijn pad weer gaan vervolgen.
B ij het eerst volgend kruispunt stond ik in dubio, moet ik rechtdoor of ga ik linksaf, en daar stopte een auto met een dame , waar wilt u naar heen, naar Peyremale zei ik.
Dan kan je het beste die weg nemen dat is rustig en bijzonder mooi, dan loop je langs de rivier L Homol, deze raad heb ik opgevolgd, alleen kom je op kruispunte van wat moet ik nou, maar het was de moeite waard.
In Peyremale kwam ik twee Nederlanders tegen op de fiets, even een praatje maken en gelijk gevraagd naar een camping, als je hier de hoek om gaat moet je direkt naar beneden, dan o9ver het water, dan kom je het vanzelf tegen, en jawel een leuke camping.
Direkt kreeg ik koffie, daarna mocht ik staan waar ik wilde, ook mocht ik op een terras van een huisje staan , dan sta je droog, dat heb ik maar gedaan.
Op het terras heb ik lekker gegeten, eerst salade en daarna vaskensvlees in mosterdsaus en koffie toe.Ik werd uit genodigd om bij familie en vrienden aan tafel te komen zitten, want ze wilde alles weten over mijn pelgrimstocht.
Het was erg gezellig, terwijl ik mijn verhaal deed over het goede doel waaarvoor ik loop, en dat ik naar bed wilde gaan kreeg ik sponsorgeld van de een en de ander betaalde mijn diner.
Ik heb deze mensen bedankt voor de geste.

Donderdag 29 April Luc-Pranlac-Laveyrune-Rogleton-La Bastide-Puylaurent-Prevenche'res-Villefort-Les Sedaries 37 km

Wat is een rivier toch mooi om langs te lopen,zo als dat kronkelten zijn eigen weg heeft gezocht door de bergen.
Ik heb de L'Allier gevolgt tot La Bastide-Puylaurent want daar buigthij naar Chabaliers, waar de rivier vlakbij is ontstaan.
Je kijkt een beetje naar de samenstelling van het gesteente van de bergen en dan zie je dat het ene wat poreuser is dan het andere, tot zelf graniet aan toe, dit is de werking van de natuur, dat graniet ontstaat doordat de lava uit een vulkaan zeer snel is afgekoeld en daardoor zeer hard is geworden , zo ongeveer.
Als je rond de 1000 meter hoogte bent wat ik vandaag al een paar keer heb geklommen, kan je de sneeuw nog op de toppen van de bergen die nog hoger zijn zien.
Vandaag dacht ik in Villefort te eindigen, een bordje camping vlak voor het stadje, alleen dat was voor caravans en campers, dus doorlopen maar.
In het stadje twee bordjes met camping, nou ik neem die maar die op mijn route ligt, dat komt goed uit naast de gendarmerie, helaas die gaat zaterdag open.
Het lijkt wel overal waar ik kom voor een camping ben ik net een of meerdere dagen te vroeg, maar blijven lachen.
Ik ben naar de gendarmerie gegaan en gevraagt naar een camping, ja in Palheres, dat is ongeveer vijf km terug nou dat heb ik niet gedaan.
Weer twee km terug lopen naar office de toerist, weet u een gite voor mij vroeg ik aan de dame, ja wel dat naast de gendarmerie, hallo daar kom ik net vandaan, kan ik weer die berg op, het is niet anders.