Het geluk zit me vandaag niet erg mee, twee lekke banden en dat op de laatste dag van mijn lange wandeltocht, nou ja, ik denk maar zo het hoort er nou eenmaal bij.
De route gaat vandaag hoofdzakelijk over de weg en een klein stukje door het bos over een grindpad, het grindglijden, rotsbloktrappen en boomstonkstruikelen is voorbij ik ben aan het einde van mijn bestemming.
Het was een ontzettende mooie reis,ik heb er van genoten en ik ben blij dat ik dit heb kunnen doen, ook al ging het soms wat moeilijk, dan is er altijd weer een die me weer een zetje in de rug geeft, dat is mijn vrouw Marian, en natuurlijk ook mijn engelbewaarders, want ik denk dat ik er daar heel veel van heb.
Vandaag heb ik met een Mexicaan een Zuid Afrikaan en twee Ieren koffie gedronken, wat heel gezellig was, al eerder heb ik geschreven dat we allemaal met hetzelfde doel bezig zijn, we zijn een grote familie.
Hier in Finesterre kom ik veel mensen tegen die ik vanaf St. Jean Piet de Portheb ontmoed, even een klein praatje, wat bij iedereen weer veel herrinneringen oproept, en iedereen vind de reis indrukwekkend.
Ikheb lekker op het strand gelegen en mijn poezelige wandel voetjes in het zeewater laten hangen dat hebben ze wel verdiend na zo'n lange reis, als ik dan langs het strand loop zie ik in het glasheldere water vissen zwemmen, als ik nou een schepnet bij me zou hebben dan heb ik gelijk voor de hele maand vis.
Hierna heb ik een bierje gedronken met Gerthi die ik hier ook weer tegen kom, en vanavond heb ik gegeten met Niamh (Neve) zij komt uit Ierland, ik heb haar vanaf St. Jean Piet de Port diverse keren ontmoed, eerder liep ze met haar moeder, die tot Leon heeft meegelopen.
Terwijl ik mijn verhaal zit te schrijven , wordt enkele keren de pen uit mijn hand gepakt door de serveerster om iets op te schrijven voor Niamh, wij moeten daar erg om lachen.
dinsdag 29 juni 2010
zondag 27 juni 2010
Zondag 27 Juni Vilaserio- As Maronas-Hospital- Cee 42 km
Er staat nog al wat wind en het is wat bewolkt, maar dat zegt niets in deze omgeving, ik sta er soms van versteld van hoe het weer hier zo kan veranderen.
De zon komt vandaag pas om tien uur achter de wolken vandaan, en dan nog maar heel sumier, het wordt nu wel wat warmer, dat is wel prettig.
Ik loop nog steeds de route, en wandel door zo'n prachtig natuurgebied, dit is met geen pen te beschrijven, bergen en de begroeiingen, onvoorstelbaar.
In een klein plaatsje waar ik door heen loop, lopen twee kuikens voor me, ze nemen de spurt en botsen met regelmaat tegen elkaar wat een koddig schouwspel is.
Bij Hospital heb ik een broodje gegeten, daarna ben ik van de route afgeweken en heb ik de weg genomen, bij deze plaats zie ik voor het eerst weer zeemeeuwen, dus moet ik nu toch wel gauw bij de zee zijn, dat klopt ook wel want het is nog maar elf km naar Cee.
De zon komt vandaag pas om tien uur achter de wolken vandaan, en dan nog maar heel sumier, het wordt nu wel wat warmer, dat is wel prettig.
Ik loop nog steeds de route, en wandel door zo'n prachtig natuurgebied, dit is met geen pen te beschrijven, bergen en de begroeiingen, onvoorstelbaar.
In een klein plaatsje waar ik door heen loop, lopen twee kuikens voor me, ze nemen de spurt en botsen met regelmaat tegen elkaar wat een koddig schouwspel is.
Bij Hospital heb ik een broodje gegeten, daarna ben ik van de route afgeweken en heb ik de weg genomen, bij deze plaats zie ik voor het eerst weer zeemeeuwen, dus moet ik nu toch wel gauw bij de zee zijn, dat klopt ook wel want het is nog maar elf km naar Cee.
Zaterdag 26 Juni Santiago de Compastela-Negreira- Vilaserio 34 km
Ik verlaat S d C in alle vroegte, althans dat probeer ik want de peilen of schelpen ontbreken soms en dan wordt het een beetje gokken.
Uiteindelijk ben ik uit S d C en loop ik richting Negreira, op dit pad kom ik een Zwitserse man tegen , deze man loopt liever alleen wat ik me heel mgoed kan voorstellen.
Het getjilp en gefluit van de vogels en het geruis van de bomen is een heerlijk gehoor na anderhalve dag in S d Cte zijn geweest, waar het erg druk is van de pelgrims en toeristen.
Deze route begint met een klein klimmetje overeen vrij smal pad, later wordt het pad wat breder, na twee en een half uur lopen kom ik toch nog een cafe' tegen om even koffie te drinken.
Het valt me al een hel tijd op dat de pelgrimsroute niet door maar achter de dorpen langs gaat, wat ik eigenlijk heel vreemd vind, want volgens mij gingen heel vroeger de pelgrims door de dorpen, maar ja wie ben ik.
Het klimmen lijukt vandaag niet op te houden, soms daal ik een stukje, maar ik heb het gevoel dat ik vandaag alleen maar aan het klimmen ben.
Ik vind de route erg zwaar, grote opstappen van rotsblok naar naar rotsblok, en nog vrij steil om hoog, maar ik heb het getrotseerd, Pastor Vertelman zei het al Jacobus betekend "doorzetter en volhouder", nou ik heb doorgezet en ik hou het vol tot Fisterra aan toe, al wordt het de laatste tijd voor mij wat moeilijk.
Uiteindelijk ben ik uit S d C en loop ik richting Negreira, op dit pad kom ik een Zwitserse man tegen , deze man loopt liever alleen wat ik me heel mgoed kan voorstellen.
Het getjilp en gefluit van de vogels en het geruis van de bomen is een heerlijk gehoor na anderhalve dag in S d Cte zijn geweest, waar het erg druk is van de pelgrims en toeristen.
Deze route begint met een klein klimmetje overeen vrij smal pad, later wordt het pad wat breder, na twee en een half uur lopen kom ik toch nog een cafe' tegen om even koffie te drinken.
Het valt me al een hel tijd op dat de pelgrimsroute niet door maar achter de dorpen langs gaat, wat ik eigenlijk heel vreemd vind, want volgens mij gingen heel vroeger de pelgrims door de dorpen, maar ja wie ben ik.
Het klimmen lijukt vandaag niet op te houden, soms daal ik een stukje, maar ik heb het gevoel dat ik vandaag alleen maar aan het klimmen ben.
Ik vind de route erg zwaar, grote opstappen van rotsblok naar naar rotsblok, en nog vrij steil om hoog, maar ik heb het getrotseerd, Pastor Vertelman zei het al Jacobus betekend "doorzetter en volhouder", nou ik heb doorgezet en ik hou het vol tot Fisterra aan toe, al wordt het de laatste tijd voor mij wat moeilijk.
vrijdag 25 juni 2010
Vrijdag 25 Juni Santiago de Compastela
Ik heb heerlijk geslapen, dat komt vast door het drankje van gisteravond, zo de kleren aan en richting de kathedraal om een stempel te halen.
Als ik daar aan kom staat er een hel rij het kan nog wel even duren voor dat ik aan de beurt ben, maar na een uur mocht ik aan de balie een stempel in mijn credential laten zetten.
Dan worden er enkele vragen gesteld en ik kreeg een formulier om in te vullen,hierna kreeg ik een soort oorkonde overhandigd.
Om twaalf uur is er een H Mis voor al die pelgrims, en als je dan je naam hoort afroepen is dat heel ontroerend, ik had niet verwacht dat dit zoveel met me zou doen, er staat een koor te zingen zo zuiver en zo mooi, super.
Een ontmoeting met een stel Japanners die ik op de camino menigmaal ben tegengekomen leverde nog een donatie op, en op het plein bij de kathedraal kom ik een echtpaar tegen uit Gouda die mijn credential digitaal vastlegt en na een praatje ook een donatie doet.
Afgelopen week is mij verteld dat S dC niet zoveel aan is, ik heb daar een andere mening over, er is heel veel te zien.
Als ik daar aan kom staat er een hel rij het kan nog wel even duren voor dat ik aan de beurt ben, maar na een uur mocht ik aan de balie een stempel in mijn credential laten zetten.
Dan worden er enkele vragen gesteld en ik kreeg een formulier om in te vullen,hierna kreeg ik een soort oorkonde overhandigd.
Om twaalf uur is er een H Mis voor al die pelgrims, en als je dan je naam hoort afroepen is dat heel ontroerend, ik had niet verwacht dat dit zoveel met me zou doen, er staat een koor te zingen zo zuiver en zo mooi, super.
Een ontmoeting met een stel Japanners die ik op de camino menigmaal ben tegengekomen leverde nog een donatie op, en op het plein bij de kathedraal kom ik een echtpaar tegen uit Gouda die mijn credential digitaal vastlegt en na een praatje ook een donatie doet.
Afgelopen week is mij verteld dat S dC niet zoveel aan is, ik heb daar een andere mening over, er is heel veel te zien.
Donderdag 24 Juni Arzua Santiago de Compastela 39 km
Ik wordt vanmorgen geconfronteerd met een lekke band, dus mijn eerste werk is de band plakken, dit heb ik in de keuken van de auberge gedaan.
Om kwart voor zes sra ik in mijn schoenen, zij passen nog, gister was een van mijn voeten gegroeid, ik heb een klein blaartje op mijn hiel, dat komt omdat ik een wegloper ben en geen bergbeklimmer en daler met los grind, keien en boomstronken, het is wel heel vervelend.
Het is een kwestie van goed tapen dan ishet heel goed te doen, dus maar opstap het is nog heel donker maar het is al aardig op temperatuur, ik trek al heel snel mijn windstopper uit, na anderhalf uur ga ik een stempel halen en even koffie drinken.
Ik loop door het bos en volg nog steeds de route, dit is allemaal goed te doen, alleen die bulten die ik op mijn pad tegen kom vind ik erg zwaar, steil omhoog maar ook steil naar beneden en dat kost enorm veel energie.
Onderweg ontmoed ik een Spaanse die in Nederland heeft gestudeerd voor fisioterapeut, zij loopt zes dagen dan is haar vakantie om, maar in september gaat zij een maand naar Peru.
Na drie uur lopen van af mijn laatste stop ga ik een kop koffie drinken, nu blijkt dat ik al zes km voorbij mijn geplande rustplaats ben, het nu nog maar 15 km naar S d C , na de koffie ben ik maar doorgelopen naar S d C in de brandende zon.
Bij Labacolla staat een flink uit de kluiten gewassen vrouw gras te maaien met een zijs, dit doet zij met ferme zwaaien, in deze zelfde plaats op de route loopt een Italiaanse jonge uit volle borst te zingen met heel zijn lichaam, het is een klucht om hem te zien acteren.
Om tien uur worden wij allen naar binnen geroepen in de auberge, er staat een verkleedde priester voor een kookpot, hij giet er wijn in en een paar geschilde appels.
hij roet in de pan, steekt het in de brand en begint een spreuk op te zeggen.
Het licht gaat uit , hijn roert nog steeds in de pan, dit hele ritueel is om de ziel te zuiveren, het drankje uit de pan is erg sterk maar wel lekker.
Om kwart voor zes sra ik in mijn schoenen, zij passen nog, gister was een van mijn voeten gegroeid, ik heb een klein blaartje op mijn hiel, dat komt omdat ik een wegloper ben en geen bergbeklimmer en daler met los grind, keien en boomstronken, het is wel heel vervelend.
Het is een kwestie van goed tapen dan ishet heel goed te doen, dus maar opstap het is nog heel donker maar het is al aardig op temperatuur, ik trek al heel snel mijn windstopper uit, na anderhalf uur ga ik een stempel halen en even koffie drinken.
Ik loop door het bos en volg nog steeds de route, dit is allemaal goed te doen, alleen die bulten die ik op mijn pad tegen kom vind ik erg zwaar, steil omhoog maar ook steil naar beneden en dat kost enorm veel energie.
Onderweg ontmoed ik een Spaanse die in Nederland heeft gestudeerd voor fisioterapeut, zij loopt zes dagen dan is haar vakantie om, maar in september gaat zij een maand naar Peru.
Na drie uur lopen van af mijn laatste stop ga ik een kop koffie drinken, nu blijkt dat ik al zes km voorbij mijn geplande rustplaats ben, het nu nog maar 15 km naar S d C , na de koffie ben ik maar doorgelopen naar S d C in de brandende zon.
Bij Labacolla staat een flink uit de kluiten gewassen vrouw gras te maaien met een zijs, dit doet zij met ferme zwaaien, in deze zelfde plaats op de route loopt een Italiaanse jonge uit volle borst te zingen met heel zijn lichaam, het is een klucht om hem te zien acteren.
Om tien uur worden wij allen naar binnen geroepen in de auberge, er staat een verkleedde priester voor een kookpot, hij giet er wijn in en een paar geschilde appels.
hij roet in de pan, steekt het in de brand en begint een spreuk op te zeggen.
Het licht gaat uit , hijn roert nog steeds in de pan, dit hele ritueel is om de ziel te zuiveren, het drankje uit de pan is erg sterk maar wel lekker.
woensdag 23 juni 2010
Woensdag 23 Juni Casanova-Melide-Boente-Castaneda-Arzua 20 km
Iedereen ligt nog te slaoen om half zes als ik mijn kleren aantrek, althans dat dacht ik, een Italiaanse komt uit bed , omhelst me en zegt Bon Camino, zij heeft nogal wat blaren en loopt 10 km per dag, het is wel leuk vertrekken.
Ik loop richting Melide,maar het is nog erg donker, dus is hget uitkijken of ik niet struikel over boomwortels of keien, tweekeer ging ik bijna onderuit door wat los grind, en een keer struikelde ik over een stuk rots, maar het ging allemaal goed.
In Melide ben ik even wat gaan drinken, het is intussen al behoorlijk warm geworden, koffie op en weer op stap, op weg naar Boente ontmoet ik een Zweedse die op tefa's loopt en telkens steentjes uit haar schoenen moet schudden, ik moest denken aan het lied van Bart Peters, Er zit een steentje in mijn schoen.
Tussen Melide en Boente heb ik nog een paar aardige klimmetjes, over voor mij een moeilijk begaanbaar pad, ik loop hier weer over keien en boomstronken en een keer over keien door het water, dit is heel zwaar, het is weer een echte konditietest
Net even voorbij Castenasaben ik even wat gaan drinken, hier ontmoet ik een aantal Spaanse dames, een van deze dames Marisa Gonzalez noteerde haar email adres in mijn boekje.
Nu moet ik haast maken en zo snel mogelijk een auberge zoeken , omdat er nu zoveel pelgrims lopen, het begint al aardig op Mekka te lijken, dus is het zaak om smorgens op tijd te vertrekken.
Ik ben om half een in een auberge, en een uur leter is het vol, het is een triest gezicht om te zien hoe pelgrims om half drie moeten horen dat het vol is.
Wordt vervolgd .
Ik loop richting Melide,maar het is nog erg donker, dus is hget uitkijken of ik niet struikel over boomwortels of keien, tweekeer ging ik bijna onderuit door wat los grind, en een keer struikelde ik over een stuk rots, maar het ging allemaal goed.
In Melide ben ik even wat gaan drinken, het is intussen al behoorlijk warm geworden, koffie op en weer op stap, op weg naar Boente ontmoet ik een Zweedse die op tefa's loopt en telkens steentjes uit haar schoenen moet schudden, ik moest denken aan het lied van Bart Peters, Er zit een steentje in mijn schoen.
Tussen Melide en Boente heb ik nog een paar aardige klimmetjes, over voor mij een moeilijk begaanbaar pad, ik loop hier weer over keien en boomstronken en een keer over keien door het water, dit is heel zwaar, het is weer een echte konditietest
Net even voorbij Castenasaben ik even wat gaan drinken, hier ontmoet ik een aantal Spaanse dames, een van deze dames Marisa Gonzalez noteerde haar email adres in mijn boekje.
Nu moet ik haast maken en zo snel mogelijk een auberge zoeken , omdat er nu zoveel pelgrims lopen, het begint al aardig op Mekka te lijken, dus is het zaak om smorgens op tijd te vertrekken.
Ik ben om half een in een auberge, en een uur leter is het vol, het is een triest gezicht om te zien hoe pelgrims om half drie moeten horen dat het vol is.
Wordt vervolgd .
Dinsdag 22 Juni Mirallos-Portomarin-Castromaior-Palas de Rei-Casanova 35 km
Gisteravond heb ik heerlijk gegeten maar ik kreeg zoveel op mijn bord dat niet allemaal te verorberen.
Het is goed weer tot zeven uur, hierna wordt het behoorlijk mistig en dus ook een stuk kouder, na een half uur lopen haal ik een Duitse in en loop met haar mee tot Portomarin, zij heeft een week vakantieIn deze plaats worden twee bussen met pelgrims gelost , met allemaal nieuwe stokken , dit zit vast bij de reis inbegrepen.
Als ik deze plaats verlaat ligt er weer een flinke bult op mijn pad, het blijft toch een uitputtingsslag, mijn knieen en onderbenen vinden dit niet zo lekker, ik heb daar een moe gevoel in, toch maar even doorzetten ik zo boven, althans dat dacht ik , maar dat duurde 10 km. Als ik eenmaal boven ben ga ik eerst even wat nuttigen, intussen is de mist verdwenen en de zon is gaan schijnen, langzaam wordt het warmer.
Vanaf Hospital la Cruz moet ik nog twintig meter klimmen dan ben ik op 700 meter, langzaam ga ik naar beneden met af en toe een klimmetje hier kom ik een hele zwerm buizerts tegen die hoog boven de bomen naar hun prooi zoeken.Dan kom ik in Palas de Rei en het is net tweeuur dus de winkels gaan dicht , ik ben dus net te laat om mijn fruitkar weer vol te laden met bananen sinasappels kiwi's enz., nou dan morgen maar.
Vanaf Pals se Rei neem ik ook de route, dan loop ik min of meer door een loopgraaf en het is hier al behoorlijk warm, ik moet hier over een rij van keienlopen met er naast water, dit vergt de kunst van evenwicht.
Bij de auberge heb ik eerst een biertje genomen en ontmoette daar een echtpaar uit Brasielie die alle dagen 10 tot 12 km lopen en soms de taxi nemen, zij vinden het geweldig dat ik vanuit Nederland ben komen lopen.
Het is goed weer tot zeven uur, hierna wordt het behoorlijk mistig en dus ook een stuk kouder, na een half uur lopen haal ik een Duitse in en loop met haar mee tot Portomarin, zij heeft een week vakantieIn deze plaats worden twee bussen met pelgrims gelost , met allemaal nieuwe stokken , dit zit vast bij de reis inbegrepen.
Als ik deze plaats verlaat ligt er weer een flinke bult op mijn pad, het blijft toch een uitputtingsslag, mijn knieen en onderbenen vinden dit niet zo lekker, ik heb daar een moe gevoel in, toch maar even doorzetten ik zo boven, althans dat dacht ik , maar dat duurde 10 km. Als ik eenmaal boven ben ga ik eerst even wat nuttigen, intussen is de mist verdwenen en de zon is gaan schijnen, langzaam wordt het warmer.
Vanaf Hospital la Cruz moet ik nog twintig meter klimmen dan ben ik op 700 meter, langzaam ga ik naar beneden met af en toe een klimmetje hier kom ik een hele zwerm buizerts tegen die hoog boven de bomen naar hun prooi zoeken.Dan kom ik in Palas de Rei en het is net tweeuur dus de winkels gaan dicht , ik ben dus net te laat om mijn fruitkar weer vol te laden met bananen sinasappels kiwi's enz., nou dan morgen maar.
Vanaf Pals se Rei neem ik ook de route, dan loop ik min of meer door een loopgraaf en het is hier al behoorlijk warm, ik moet hier over een rij van keienlopen met er naast water, dit vergt de kunst van evenwicht.
Bij de auberge heb ik eerst een biertje genomen en ontmoette daar een echtpaar uit Brasielie die alle dagen 10 tot 12 km lopen en soms de taxi nemen, zij vinden het geweldig dat ik vanuit Nederland ben komen lopen.
Maandag 21 Juni Triacastela-Samos-Sarria-Barbadelo-Miralos 35 km
Het is koud als ik vertrek maar de zon komt om 7.00 uur al om de hoek kijken en het is windstil.
Ik volg nog steeds de rivier en een km voorbij Sarrias valt het water ongeveer drie meter naar beneden, wat een prachtig gezicht, dit is echt genieten, dit is de enige plek waar ik het water kan zien.
In Sarria heb ik bij de kerk een stempel gehaald, in het portaal van de kerk ligt de stempel om zelf een stempel in het credencial af te drukken.
Vanaf Triascastela heb ik alleen gelopen dat is lekker, om meheen kijken en van de natuur genieten, zo kom ik koeien tegen die gewoon los lopen over de weg, dat is toch mooui als dat kan.
In Sarria loop ik langs Hortus Botanicus, alleen is het smorgens om half acht nog niet open, maar ik heb begrepen dat hier planten worden gekweekt voor medicamenten en onderzoek.
Als ik Sarria verlaat neem ik weer de route i.p.v. de weg, ik mag dan klimmen van 440 m naar ongeveer 720 m, het eerste stuk gaat redelijk goed.
Bij Peruscallo heb ik een pad omlegging en mag ik over keien en boomstronken net als in de Ardenne, dit is erg zwaar, als ik het maar rustig aan doe dan gaat het best wel.
Boven aangekomen ben ik drijfnat dus eerst eveneen slokje drinken en een mars naar binnen werken daar knap ik al weer aardig van op.
Dan kom ik in Feireros bij een auberge, even vragen voor een plaats, vol ,de volgende ook vol twee km verder in Mirallos is ook nog een auberge, plaats genoeg maar al snel loopt het vol, dus net op tijd.
Ik volg nog steeds de rivier en een km voorbij Sarrias valt het water ongeveer drie meter naar beneden, wat een prachtig gezicht, dit is echt genieten, dit is de enige plek waar ik het water kan zien.
In Sarria heb ik bij de kerk een stempel gehaald, in het portaal van de kerk ligt de stempel om zelf een stempel in het credencial af te drukken.
Vanaf Triascastela heb ik alleen gelopen dat is lekker, om meheen kijken en van de natuur genieten, zo kom ik koeien tegen die gewoon los lopen over de weg, dat is toch mooui als dat kan.
In Sarria loop ik langs Hortus Botanicus, alleen is het smorgens om half acht nog niet open, maar ik heb begrepen dat hier planten worden gekweekt voor medicamenten en onderzoek.
Als ik Sarria verlaat neem ik weer de route i.p.v. de weg, ik mag dan klimmen van 440 m naar ongeveer 720 m, het eerste stuk gaat redelijk goed.
Bij Peruscallo heb ik een pad omlegging en mag ik over keien en boomstronken net als in de Ardenne, dit is erg zwaar, als ik het maar rustig aan doe dan gaat het best wel.
Boven aangekomen ben ik drijfnat dus eerst eveneen slokje drinken en een mars naar binnen werken daar knap ik al weer aardig van op.
Dan kom ik in Feireros bij een auberge, even vragen voor een plaats, vol ,de volgende ook vol twee km verder in Mirallos is ook nog een auberge, plaats genoeg maar al snel loopt het vol, dus net op tijd.
Zondag 20 Juni Ruitelan-O Cebreiro-Alto do Rio-Fonfria-Tracastela 31 km
Gistermorgen heeft Paul mij nog gebeld om mij te feliciteren en wenste mij verdernog een prettige voortzettingvan de camino en een goede gezondheid.
Zaterdagavond ben ik eerst nog naar de keerk geweest om half zeven, dit is een heel klein kerkje maar wel heel leuk maar oud, het dak is vernieuwd, en verder staan er drie beelden in deze kerk, hier kregen wij de pelgrimszegen.
Ik moet even wat recht zetten over de refugio, het is een uitstekend verblijf, gisteravond werd het diner geserveerd wat er heel feestelijk uitzag, een heerlijke salade daarna spaggetti en een toetje toe.
Dit was nog niet het einde , ik werd verrast omdat er voor mij een ijstaart met kaarjes werd geserveerd en er werd Happy Birdday gezongen, dat was nog niet alles want ik kreeg een tekening van de kerk aangeboden die gemaakt is door Estelle Reverchon, zij overhandigde mij ook het potlot waarmee deze tekening is gemaakt,ik was echt overdonderd, heel bijzonder zo'n verjaardag.
Vanmorgen worden we gewekt met het Ave Maria, de muziek galmt door het hele gebouw, dit is echt koude rillingenmuziek, verder wiordt er operette en andere muziek gedraaid, super mooi.
Ik klim vandaag naar 1330 m, maar het weer lijkt niet erg mee te willen werken het is bewolkt en de regen kan ik bijna pakken, uiteindelijk valt het mee na een uur lopen komt de zon erbij, dan ben ik op 900 m.
Als ik op zo'n 1200 m ben loop ik met mijn hoofd in de wolken en zie geen hand voor ogen en het is hier aardig koud, op deze hoogte neem ik de route waar ik toch over een smal en rotsachtg pad loop wat niet echt meevalt, het is zwaar.
Nu ga ik naar beneden maar over de weg wat weer een stuk beter loopt en langzaam wordt het weer warmer, het uitzicht is hier ook schitterend met al die hoge bergen met hun begroeiingen, jammer van al die windmolensdat ontsierd nou net de natuur , ik vind het horizonvervuiling, maar daar denkt de economie anders overdenk ik, want als je 1.000.000 euro investeerd wil men er 3.000.000 euro uit halen.
Nog steeds loop ik langs de rivier die ook nu niet zichtbaar is maar ik hoor hem wel ruissen, wat een prachtig afwisselend gebied is dit.
Op vier km voor Triacastela pak ik weer het wandelpad op , en opeens zie ik een wezel de weg over steken en verschanst zich tusen het groen niets meer van tre zien.
Eerder deze dag kom ik Gerthi weer tegen, ik krijg een zoen en ze feliciteerd mij nog, samen hebben we koffie gedronken, onderweg wordt ik regelmatig gefeliciteerd, het vuurtje gaat zo snel.
Ondertussen is het toch nog mooi weer geworden, ik zit nu in de zon mijn verhaal te schrijven.
Zaterdagavond ben ik eerst nog naar de keerk geweest om half zeven, dit is een heel klein kerkje maar wel heel leuk maar oud, het dak is vernieuwd, en verder staan er drie beelden in deze kerk, hier kregen wij de pelgrimszegen.
Ik moet even wat recht zetten over de refugio, het is een uitstekend verblijf, gisteravond werd het diner geserveerd wat er heel feestelijk uitzag, een heerlijke salade daarna spaggetti en een toetje toe.
Dit was nog niet het einde , ik werd verrast omdat er voor mij een ijstaart met kaarjes werd geserveerd en er werd Happy Birdday gezongen, dat was nog niet alles want ik kreeg een tekening van de kerk aangeboden die gemaakt is door Estelle Reverchon, zij overhandigde mij ook het potlot waarmee deze tekening is gemaakt,ik was echt overdonderd, heel bijzonder zo'n verjaardag.
Vanmorgen worden we gewekt met het Ave Maria, de muziek galmt door het hele gebouw, dit is echt koude rillingenmuziek, verder wiordt er operette en andere muziek gedraaid, super mooi.
Ik klim vandaag naar 1330 m, maar het weer lijkt niet erg mee te willen werken het is bewolkt en de regen kan ik bijna pakken, uiteindelijk valt het mee na een uur lopen komt de zon erbij, dan ben ik op 900 m.
Als ik op zo'n 1200 m ben loop ik met mijn hoofd in de wolken en zie geen hand voor ogen en het is hier aardig koud, op deze hoogte neem ik de route waar ik toch over een smal en rotsachtg pad loop wat niet echt meevalt, het is zwaar.
Nu ga ik naar beneden maar over de weg wat weer een stuk beter loopt en langzaam wordt het weer warmer, het uitzicht is hier ook schitterend met al die hoge bergen met hun begroeiingen, jammer van al die windmolensdat ontsierd nou net de natuur , ik vind het horizonvervuiling, maar daar denkt de economie anders overdenk ik, want als je 1.000.000 euro investeerd wil men er 3.000.000 euro uit halen.
Nog steeds loop ik langs de rivier die ook nu niet zichtbaar is maar ik hoor hem wel ruissen, wat een prachtig afwisselend gebied is dit.
Op vier km voor Triacastela pak ik weer het wandelpad op , en opeens zie ik een wezel de weg over steken en verschanst zich tusen het groen niets meer van tre zien.
Eerder deze dag kom ik Gerthi weer tegen, ik krijg een zoen en ze feliciteerd mij nog, samen hebben we koffie gedronken, onderweg wordt ik regelmatig gefeliciteerd, het vuurtje gaat zo snel.
Ondertussen is het toch nog mooi weer geworden, ik zit nu in de zon mijn verhaal te schrijven.
zaterdag 19 juni 2010
Zaterdag 19 Juni Cacabelos-Villafranca del Biero-Vega de Valcarce-Ruitelan 28,5 km
Ik lig nog heerlijk te slapen, maar om 6 uur komt de familie ooievaar ons allen wekken, met hun geklepper wil je wel wakker worden.
In Carcabelos slaap ik naast de kerk, hier staan 72 twee persoons huisjes rond de kerk allen vol er liggen zelf nog een tiental pelgrims buiten op een matras te slapen .
De zon doet vandaag al weer goed zijn best, acht uur begint het al aardig warm te worden maar de wind is nog wat frisjes.
Ik loop langs de weg en kruis enkele malen de A6 die met diverse viadukten over de andere weg gaat, de peilers van deze viadukten hebben een doorsnede van ongeveer twee meter, en gigatische liggers waar het wegdek op ligt, dit zijn enorme bouwwerken.
Niet alleen Nederland zijn bruggenbouwers, Spanje kan ook mooie verbindingen maken naar de overkant.
Ook hier loopt een rivier langs deze weg, nu kan ik het water af en toe zien kabbelen, soms rustig en soms een mooie stroomversnelling, dit is zo rustgevend.
In Trabadelo drink ik een kop koffie met wat lekkers erbij, hierna vervolg ik mijn weg naar Ruitelan waar ik in een refugio overnacht, omdat er nu een bult op mijn weg komt waar ik morgen uitgerust en fris aan kan beginnen.
Deze refugio is niet veel bijzonders maar wel erg gezellig, vanmiddag zitten wij met z'n vieren te lunchen, ik wilde nog trakteren op een biertje omdat ik jarig ben maar daar kreeg ik de kans niet voor, er werd getrakteerd door een Fransman.
Er staat hier een klein kerkje zonder toren althans alleen een klokgevel met 2 klokken in de gevel , en hier valt het op dat er geen ooievaars op nestelen maar heel veel gierzwaluwen die ik in deze streek veel tegen kom
In Carcabelos slaap ik naast de kerk, hier staan 72 twee persoons huisjes rond de kerk allen vol er liggen zelf nog een tiental pelgrims buiten op een matras te slapen .
De zon doet vandaag al weer goed zijn best, acht uur begint het al aardig warm te worden maar de wind is nog wat frisjes.
Ik loop langs de weg en kruis enkele malen de A6 die met diverse viadukten over de andere weg gaat, de peilers van deze viadukten hebben een doorsnede van ongeveer twee meter, en gigatische liggers waar het wegdek op ligt, dit zijn enorme bouwwerken.
Niet alleen Nederland zijn bruggenbouwers, Spanje kan ook mooie verbindingen maken naar de overkant.
Ook hier loopt een rivier langs deze weg, nu kan ik het water af en toe zien kabbelen, soms rustig en soms een mooie stroomversnelling, dit is zo rustgevend.
In Trabadelo drink ik een kop koffie met wat lekkers erbij, hierna vervolg ik mijn weg naar Ruitelan waar ik in een refugio overnacht, omdat er nu een bult op mijn weg komt waar ik morgen uitgerust en fris aan kan beginnen.
Deze refugio is niet veel bijzonders maar wel erg gezellig, vanmiddag zitten wij met z'n vieren te lunchen, ik wilde nog trakteren op een biertje omdat ik jarig ben maar daar kreeg ik de kans niet voor, er werd getrakteerd door een Fransman.
Er staat hier een klein kerkje zonder toren althans alleen een klokgevel met 2 klokken in de gevel , en hier valt het op dat er geen ooievaars op nestelen maar heel veel gierzwaluwen die ik in deze streek veel tegen kom
Vrijdag 18 juni Acebo-Molinaseca-Ponferrada-Cacabelos 32 km
Het was de afgelopen nacht weer een geknor van jewelste, negen mensen in een hok waarvan er twee liggen te snurken, als de een stil was begon de ander net alsof ze dat met elkaar hadden afgesproken.
Als ik vanmorgen naar buiten ga en om me heen kijk zie ik zon al weer opkomen,en hoor ik de vogels fluiten.
Ik neem de weg naar de volgende plaats, het gaat nog steeds bergafwaards, ik moet er heel goed om denken hoe ik mijn benen neerzet, niet te veel mijn knieen belasten maar meer verend naar beneden lopen.
Dan loop ik nu twee km voor Moliaseca waar ik het water van rivier Rio Meruelo hoor ruissen en kletteren, ik kijk naar beneden maar zie niets, de rivier ligt zo mooi verscholen onder de bomen.
In Molinaseuca kom ik eerst een kapel tegen en als ik dan de route verder volg steek ik een mooie Romaanse brug over dan loop ik door een straat waar de balkons zijn versiert met potten met geraniums, dit geeft toch wel een feestelijk tintje.
In Ponferrada heb ik wat rond gekeken, dan tref ik boven op de berg Castillo de los Tempeliros aan een ware vesting, ik ben er omheen gelopen.
Diverse gebouwen zijn mooi gerestaureerd, maar er staan ook zeer mooie strakke moderne gebouwen en bruggen, hier zou ik wel twee dagen nodig hebben om alles te bezichtigen.
Loop ik verder dan kom ik door een klein dorpje Clumbrianos waar ik op een bank voor de kerk mijn broodje op eet, als ik mijn brood op heb loop ik de kerk binnen, dan zie ik achter het altaar een uit hout gesneden achterwand, wat een vakwerk.
In de koepel voor het altaar hangt in elke hoek een driehoek schiderij met diverse afbeeldingen van Heiligen, kom ik achter in de kerk staan er drie biechtstoelen, alleen mis ik nog het orgel, dat vind ik nou jammer.
Ik loop nog acht km door naar Cacabelos,hier stop ik voor een restaurant, ik dacht dat het een auberge was, er komt een man naar me toe en zegt als je een stempel haalt krijg je wat te eten en een glas wijn , dat heb ik gedaan.
Een Spanjaard zei het al dat in deze streek de wijn van uitstekende kwaliteit is, het is een zachte wijn met een lekkere fruitige afdronk, maar smaken verschillen.
Aan het einde van deze plaats staat de auberge waar ik stop.
Als ik vanmorgen naar buiten ga en om me heen kijk zie ik zon al weer opkomen,en hoor ik de vogels fluiten.
Ik neem de weg naar de volgende plaats, het gaat nog steeds bergafwaards, ik moet er heel goed om denken hoe ik mijn benen neerzet, niet te veel mijn knieen belasten maar meer verend naar beneden lopen.
Dan loop ik nu twee km voor Moliaseca waar ik het water van rivier Rio Meruelo hoor ruissen en kletteren, ik kijk naar beneden maar zie niets, de rivier ligt zo mooi verscholen onder de bomen.
In Molinaseuca kom ik eerst een kapel tegen en als ik dan de route verder volg steek ik een mooie Romaanse brug over dan loop ik door een straat waar de balkons zijn versiert met potten met geraniums, dit geeft toch wel een feestelijk tintje.
In Ponferrada heb ik wat rond gekeken, dan tref ik boven op de berg Castillo de los Tempeliros aan een ware vesting, ik ben er omheen gelopen.
Diverse gebouwen zijn mooi gerestaureerd, maar er staan ook zeer mooie strakke moderne gebouwen en bruggen, hier zou ik wel twee dagen nodig hebben om alles te bezichtigen.
Loop ik verder dan kom ik door een klein dorpje Clumbrianos waar ik op een bank voor de kerk mijn broodje op eet, als ik mijn brood op heb loop ik de kerk binnen, dan zie ik achter het altaar een uit hout gesneden achterwand, wat een vakwerk.
In de koepel voor het altaar hangt in elke hoek een driehoek schiderij met diverse afbeeldingen van Heiligen, kom ik achter in de kerk staan er drie biechtstoelen, alleen mis ik nog het orgel, dat vind ik nou jammer.
Ik loop nog acht km door naar Cacabelos,hier stop ik voor een restaurant, ik dacht dat het een auberge was, er komt een man naar me toe en zegt als je een stempel haalt krijg je wat te eten en een glas wijn , dat heb ik gedaan.
Een Spanjaard zei het al dat in deze streek de wijn van uitstekende kwaliteit is, het is een zachte wijn met een lekkere fruitige afdronk, maar smaken verschillen.
Aan het einde van deze plaats staat de auberge waar ik stop.
donderdag 17 juni 2010
Donderdag 17 juni Murias de Rechivaldo-Rabanal del Camino-Cruz de Ferro-Acebo 32 km
Gistermiddag kwam ik nog eeningestorte muur tegen door de hevige regenval van de laatste dagen, op sommige plaatsen is zefs het wegdek weggespoelt.
Het is vanmorgen koud, maar het is wel helder en de zon komt langzaam op, een mooie blauwe, oranje gele lucht aan de horizon, het heeft tochgeholpen een briefje van 25 euro in de lucht gooien en een schietgebetje voor mooi weer.
Vogels fluiten weer het hoogtste lied, en de bloemen, planten en struiken is en blijft toch een prachtig gezichtin de ochtendzon met nog een beetje dauw , onze schepper heeft wat dat betreft de wereld goed in elkaar gezet.
In ElGanso heb ik een kop koffie gedronken waar twee Fransen zitten, die elk jaar voor een week de camino wandelen.
Hierna begint het klimmen, ik ga van 868 m eerst naar 1150 m en danben ik in Rabanal del Camino, hier neem ik de weg omdat de paden smaller en rotsachtiger worden.
De weg loopt evenredig aan de route, dus van de natuur mis ik niets,ik kom hele mooie vlinders en bloemen tegen, er stopt een fietser en geeft mij een paar snoepjes voor onderweg zegt hij, en hij stapt weer op.
Dan nu nog even klimmen naar 1515 m watme niet tegen valt,als ik bij Cruz de Ferro aan kom waar een heel groot kruis staat met stenen er omheen gelegd.
Hier staat een bus die net leeggelopen is met tweeuurs pelgrims die even verder weer in de bus stappen, ik ben doorgelopen naar het hoogste punt Collade de las Antenus.
Als ik hier ben gaat het vrij steil naar beneden,het is jammer dat ik geen plankje op mijnkar heb waar ik op kan staan, dankon ik zo de berg af, maar dat zou niet goed komen denk ik, want als ik zie hoe hard de fietsers naar beneden zoeven daar word je bang van.
Als ik boven ben kijk ik bijna over de hele wereld, ik zie weer sneeuw op de toppen van de bergen, wat is dat toch prachtig.
In Acebo ben ik gestopt, ik vind het voor vandaag genoeg.
Het is vanmorgen koud, maar het is wel helder en de zon komt langzaam op, een mooie blauwe, oranje gele lucht aan de horizon, het heeft tochgeholpen een briefje van 25 euro in de lucht gooien en een schietgebetje voor mooi weer.
Vogels fluiten weer het hoogtste lied, en de bloemen, planten en struiken is en blijft toch een prachtig gezichtin de ochtendzon met nog een beetje dauw , onze schepper heeft wat dat betreft de wereld goed in elkaar gezet.
In ElGanso heb ik een kop koffie gedronken waar twee Fransen zitten, die elk jaar voor een week de camino wandelen.
Hierna begint het klimmen, ik ga van 868 m eerst naar 1150 m en danben ik in Rabanal del Camino, hier neem ik de weg omdat de paden smaller en rotsachtiger worden.
De weg loopt evenredig aan de route, dus van de natuur mis ik niets,ik kom hele mooie vlinders en bloemen tegen, er stopt een fietser en geeft mij een paar snoepjes voor onderweg zegt hij, en hij stapt weer op.
Dan nu nog even klimmen naar 1515 m watme niet tegen valt,als ik bij Cruz de Ferro aan kom waar een heel groot kruis staat met stenen er omheen gelegd.
Hier staat een bus die net leeggelopen is met tweeuurs pelgrims die even verder weer in de bus stappen, ik ben doorgelopen naar het hoogste punt Collade de las Antenus.
Als ik hier ben gaat het vrij steil naar beneden,het is jammer dat ik geen plankje op mijnkar heb waar ik op kan staan, dankon ik zo de berg af, maar dat zou niet goed komen denk ik, want als ik zie hoe hard de fietsers naar beneden zoeven daar word je bang van.
Als ik boven ben kijk ik bijna over de hele wereld, ik zie weer sneeuw op de toppen van de bergen, wat is dat toch prachtig.
In Acebo ben ik gestopt, ik vind het voor vandaag genoeg.
woensdag 16 juni 2010
Woensdag 16 Juni Villadangos del Paramo-Astorga-Murias de Rechivaldo 32 km
Gisteravond samen spaggetti gegeten met twee Franse dames waar ik maandag in Arcabueja ook mee heb gegeten, we hebben nerg veel lol gehad, er werde grapjes gemaakt over mijn wheelie, hoe ik de bergen af zou gaan.
Het is vanmorgen nog steeds bewolkt en soms een spatje regen, maar het blijft droog.
Na 16 km ben ik in Santibanez de Valdeinglesias wat gaan drinken, zit ik net aan de koffie komen Pascale en Ron die ik voor het laatst in Le Puy heb gezien.
Ik dacht dat jullie al in S d C zaten, nee wij doen het rustig aan, maar jijloopt zo snel, wij volgen je via internet.
In Astorga heb ik een uurtje rondgehobbeld, even langs de kathedraal en een museum die naast de kathedraal staat, dit zijn allebij prachtige bouwwerken, bij et museum staan een aantal mooie koperen of bronzen beelden.
Onderweg kom ik weer heel veel ooievaarsnesten tegen op torens, ze klepperen hoog van de toren, maar ook zwermen met groenlingen wat een mooie vogels zijn dat.
De route is wat moeilijker te lopen omdat ik nu weer over grind en keien loop, ht tempo zakt dan weer behoorlijk maar als ik om me heen kijk zie ik een prachtig natuurgebied en dat is ook heel wat waard, mooi he' als je er zo van kan genieten.
Astoga heb ik inmiddels verlaten, om naar Murias de Rechivaldo te gaan, ik moet nuhaast maken want er drijgt een flinke regenbui aa te komen, maar als ik in deze plaats aankom is de zon toch weer beginnen te schijnen.
Bij deze auberge krijg ik als welkom een flinke kop koffie aangeboden.
Het is vanmorgen nog steeds bewolkt en soms een spatje regen, maar het blijft droog.
Na 16 km ben ik in Santibanez de Valdeinglesias wat gaan drinken, zit ik net aan de koffie komen Pascale en Ron die ik voor het laatst in Le Puy heb gezien.
Ik dacht dat jullie al in S d C zaten, nee wij doen het rustig aan, maar jijloopt zo snel, wij volgen je via internet.
In Astorga heb ik een uurtje rondgehobbeld, even langs de kathedraal en een museum die naast de kathedraal staat, dit zijn allebij prachtige bouwwerken, bij et museum staan een aantal mooie koperen of bronzen beelden.
Onderweg kom ik weer heel veel ooievaarsnesten tegen op torens, ze klepperen hoog van de toren, maar ook zwermen met groenlingen wat een mooie vogels zijn dat.
De route is wat moeilijker te lopen omdat ik nu weer over grind en keien loop, ht tempo zakt dan weer behoorlijk maar als ik om me heen kijk zie ik een prachtig natuurgebied en dat is ook heel wat waard, mooi he' als je er zo van kan genieten.
Astoga heb ik inmiddels verlaten, om naar Murias de Rechivaldo te gaan, ik moet nuhaast maken want er drijgt een flinke regenbui aa te komen, maar als ik in deze plaats aankom is de zon toch weer beginnen te schijnen.
Bij deze auberge krijg ik als welkom een flinke kop koffie aangeboden.
dinsdag 15 juni 2010
Dinsdag 15 Juni Arcabueja-Leon-Villadangos del Paramo 31 km
Dat ik vanmorgen wegging was het redelijk weer maar na een uur begint het te regenen, niet zo veel maar net genoeg om nat te worden.
Voor dat ik in Leon arriveer kom ik een spreuk tegen wat op een verkeersbord is geschreven er staat; Go pelgrim go............ but slow, die moet ik onthouden dacht ik.
Even door Leon wandelen wat best wel een mooie stad is, en dan de verkeerde route volgen, de route de nord, maar gelukkig word ik door een mevrouw op de juiste route gewezen, ook vertelde zij dat het de hele week regenachtig blijft.
Inmiddels is het droog geworden en waarrempel de zon begint ook nog te schijnen, het waaid wel hard en dat maakt het koud.
Na een paar heuveltjes dat wat afwisseling geeft in het lopen is het verder een saaie tocht, voor Villadangos del Paramo loop ik langs kilometers lange industrie gebied.
Eindelijk ben ik in deze plaats, en heb ik een rustplek in een municipal auberge.
Voor dat ik in Leon arriveer kom ik een spreuk tegen wat op een verkeersbord is geschreven er staat; Go pelgrim go............ but slow, die moet ik onthouden dacht ik.
Even door Leon wandelen wat best wel een mooie stad is, en dan de verkeerde route volgen, de route de nord, maar gelukkig word ik door een mevrouw op de juiste route gewezen, ook vertelde zij dat het de hele week regenachtig blijft.
Inmiddels is het droog geworden en waarrempel de zon begint ook nog te schijnen, het waaid wel hard en dat maakt het koud.
Na een paar heuveltjes dat wat afwisseling geeft in het lopen is het verder een saaie tocht, voor Villadangos del Paramo loop ik langs kilometers lange industrie gebied.
Eindelijk ben ik in deze plaats, en heb ik een rustplek in een municipal auberge.
maandag 14 juni 2010
Maandag 14 Juni El Burgo Ranero-Religos-Arcabueja 30 km
Gisteravond heb ik nog genoten van een muziek en volksdans optreden speciaal voor pelgrims georganiseerd, eerst was er een vlaggenparade begeleid met trommels en doedelzak muziek, en op het grote plein werden de volksdansen uitgevoerd.
Al metal een optreden van anderhalf uur, en daarnalive muziek dat tot 10 uur duurde, deze band speelt blokfluit en akoestische gitaar en zang.
De dag is goed begonnen alhoewel het wel weer bewolkt is, maar gelukkig is er geen water gevallen, de zon is ook weer uit de kast gekomen, het is vandaag 20 graden.
In Mansilla de las Mulas heb ik eerst mijn assen van mijn kar schoon gemaakt en gesmeerd, want een paar dagen door de bagger lopen is niet zo goed, nu begint het te piepen en dat is geen gehoor.
In deze plaats is de kerktoren ook bezet door twee families ooievaar, deze doen het erg goed in deze streek.
De laatste paar km loop ik samen met Gerthi de Oostenrijkse die ik vorige week ook al had ontmoed.
Het blijft voorlopig een lange vlakke rechte weg, alleen morgen ligt er nog een klein heuveltje, maar het einde is bijna in zicht.
Al metal een optreden van anderhalf uur, en daarnalive muziek dat tot 10 uur duurde, deze band speelt blokfluit en akoestische gitaar en zang.
De dag is goed begonnen alhoewel het wel weer bewolkt is, maar gelukkig is er geen water gevallen, de zon is ook weer uit de kast gekomen, het is vandaag 20 graden.
In Mansilla de las Mulas heb ik eerst mijn assen van mijn kar schoon gemaakt en gesmeerd, want een paar dagen door de bagger lopen is niet zo goed, nu begint het te piepen en dat is geen gehoor.
In deze plaats is de kerktoren ook bezet door twee families ooievaar, deze doen het erg goed in deze streek.
De laatste paar km loop ik samen met Gerthi de Oostenrijkse die ik vorige week ook al had ontmoed.
Het blijft voorlopig een lange vlakke rechte weg, alleen morgen ligt er nog een klein heuveltje, maar het einde is bijna in zicht.
De foto's zijn niet zichtbaar voor sommige volgers
Beste volgers.
Ik heb begrepen dat sommige van jullie de foto's niet kunnen zien bij mijn verhalen. Dat komt doordat er vermoedelijk een filter actief is die de foto's tegenhoudt. Als je het filter uit zet zouden de foto's tm 7 mei moeten verschijnen.
Succes!!
Ik heb begrepen dat sommige van jullie de foto's niet kunnen zien bij mijn verhalen. Dat komt doordat er vermoedelijk een filter actief is die de foto's tegenhoudt. Als je het filter uit zet zouden de foto's tm 7 mei moeten verschijnen.
Succes!!
zondag 13 juni 2010
Zondag 13 Juni Ledigos-Bercianos del Real Camino--Sahagun-El Burgo Ranero 34 km
Hoera het is droog maar nog wel zwaar bewolkt, hopelijk blijft het droog, ik waag het er op pm de jas uit te laten.
Het is vandaag weer een lange bijna rechte weg en een enkel klein heuveltje, het loopt wel lekker, het is windstil en zo´n 18 graden.
Als ik in Sahagun aankom heb ik er 16 km opzitten, ik loop daar door de straten die op kruispunten en andere in en uitgangen zijn afgesloten.
Ik bestel ergens een kop koffie en daar hoor ik dat er El Torro is wat vrijdag al is begonnen, dat is groot feest, overal in de straten geklal van vuurwerk en hier en daar een dronkaard.
Ik denk dat ik het laatst verkeerd heb begrepen , waarschijnlijk is El Torro in diverse plaatsen tot september i.p.v. alleen in september.
Zo meteen ga ik Marian even bellen om haar te feliciteren omdat het vandaag onze trouwdag is, 36 jaar geleden zijn we in het huwelijksbootje gestapt, die nog steeds is blijven drijven, van te voren had ik al bloemen besteld en laten bezorgen.
Het is toch de hele dag droog gebleven en nu zit ik in de zon.
Het is vandaag weer een lange bijna rechte weg en een enkel klein heuveltje, het loopt wel lekker, het is windstil en zo´n 18 graden.
Als ik in Sahagun aankom heb ik er 16 km opzitten, ik loop daar door de straten die op kruispunten en andere in en uitgangen zijn afgesloten.
Ik bestel ergens een kop koffie en daar hoor ik dat er El Torro is wat vrijdag al is begonnen, dat is groot feest, overal in de straten geklal van vuurwerk en hier en daar een dronkaard.
Ik denk dat ik het laatst verkeerd heb begrepen , waarschijnlijk is El Torro in diverse plaatsen tot september i.p.v. alleen in september.
Zo meteen ga ik Marian even bellen om haar te feliciteren omdat het vandaag onze trouwdag is, 36 jaar geleden zijn we in het huwelijksbootje gestapt, die nog steeds is blijven drijven, van te voren had ik al bloemen besteld en laten bezorgen.
Het is toch de hele dag droog gebleven en nu zit ik in de zon.
zaterdag 12 juni 2010
Zaterdag 12 Juni Fromista-Carrion los Condes-Ledigos 38 km
Ik ben vandaag vroeg opgestaan omdat ik een lange dag voor de boeg zou hebben, alleen moet ik dan wel bij mijn kar kunnen komen en die deur is nog op slot.
Het regent nog steeds als ik vertrek richting Carrion los Condes, en dat ik in deze plaats 3 uur later arriveer lijkt het wel wat op te klaren, zo eerst even een bakkie doen.
Welliswaar drijg de zon door te breken, maar krijgt nog weinig kans door de zwarte bewolking, ik waag het er op om mijn regenpak uit te laten.
De laatste 23 km zijn erg saai, een lange rechte weg, tot 6 km voor mijn bestemming krijg ik een lekke band, pssssssss is het en leeg.
Dat komt even heel slecht uit want een kwartier eerder is het weer beginnen te regenen, nou probeer maar een band te plakken in de regen, dat valt niet mee, maar toch gelukt, dus lopen maar weer naar Ledigos wat mijn eindbestemming is vandaag.
Het regent nog steeds als ik vertrek richting Carrion los Condes, en dat ik in deze plaats 3 uur later arriveer lijkt het wel wat op te klaren, zo eerst even een bakkie doen.
Welliswaar drijg de zon door te breken, maar krijgt nog weinig kans door de zwarte bewolking, ik waag het er op om mijn regenpak uit te laten.
De laatste 23 km zijn erg saai, een lange rechte weg, tot 6 km voor mijn bestemming krijg ik een lekke band, pssssssss is het en leeg.
Dat komt even heel slecht uit want een kwartier eerder is het weer beginnen te regenen, nou probeer maar een band te plakken in de regen, dat valt niet mee, maar toch gelukt, dus lopen maar weer naar Ledigos wat mijn eindbestemming is vandaag.
Vrijdag 11 Juni Hontanas-Castrojeriz-Boadilla del Camino-Fromista 32 km
Ook vandaag is de dag met regen begonnen en dit zal de komende dagen ook niet veranderen volgens de berichten.
Na 7 km lopen kom ik bij San Anton,en zie ik een ruiene van een kerk, hier loopt een weg doorheen , het middenschip is nu de weg de gotische bogen staan er nog.
Bij Castrojeriz had ik nog een stevige klim, steil omhoog, het was maar 100 meter maar toch moest ik tweemaal uitrusten.
De hele dag in de bagger lopen is toch ontzettend zwaar, geef mij de weg maar.
Zo'n dag van regen beleef ik niet zo veel, ik was blij dat ik in Fromista aankwam en mijn natte kleren uit kon trekken.
Ik blijf hopen dat het morgen beter weer wordt.
Na 7 km lopen kom ik bij San Anton,en zie ik een ruiene van een kerk, hier loopt een weg doorheen , het middenschip is nu de weg de gotische bogen staan er nog.
Bij Castrojeriz had ik nog een stevige klim, steil omhoog, het was maar 100 meter maar toch moest ik tweemaal uitrusten.
De hele dag in de bagger lopen is toch ontzettend zwaar, geef mij de weg maar.
Zo'n dag van regen beleef ik niet zo veel, ik was blij dat ik in Fromista aankwam en mijn natte kleren uit kon trekken.
Ik blijf hopen dat het morgen beter weer wordt.
Donderdag 10 Juni Tardajos-Hornillosdel Camino-San Bol-Hontanas 22 km
Het is een trieste dag regen en harde wind en het ziet er naar uit dat het ook niet droog wordt vandaag.
In het begin loop ik nog over grindpaden tot Hornillos del Camino waar ik bij de kerk zelf koffie heb gezet in het portaal van de kerk.
Hierna ben ik verder gegaan samen met een Zwitser die vorig jaar zijn bedrijf heeft verkocht, zijn bedrijf maakt medische apparaten voor radiologie.
Nu helpt hij andere startende ondernemers op weg en adviseerd hij, dit doet hij een dag per week, een interressante man.
Het is nu een blubberige boel en loopt erg zwaar, mijn schoenen zijn drijfnat en ook onder de bagger net als mijn weelie, het ziet er niet uit.
Het is half elf en we zijn aangekomen in Hontanas, zelf dachten we dat we in San Bol waren, allebij wel drijfnat, onze kleren werden gewassen en gedroogd tegen een vergoeding.
Volgens de berichten is het morgen ook een natte dag, maar ik hoop dat het meevalt.
In het begin loop ik nog over grindpaden tot Hornillos del Camino waar ik bij de kerk zelf koffie heb gezet in het portaal van de kerk.
Hierna ben ik verder gegaan samen met een Zwitser die vorig jaar zijn bedrijf heeft verkocht, zijn bedrijf maakt medische apparaten voor radiologie.
Nu helpt hij andere startende ondernemers op weg en adviseerd hij, dit doet hij een dag per week, een interressante man.
Het is nu een blubberige boel en loopt erg zwaar, mijn schoenen zijn drijfnat en ook onder de bagger net als mijn weelie, het ziet er niet uit.
Het is half elf en we zijn aangekomen in Hontanas, zelf dachten we dat we in San Bol waren, allebij wel drijfnat, onze kleren werden gewassen en gedroogd tegen een vergoeding.
Volgens de berichten is het morgen ook een natte dag, maar ik hoop dat het meevalt.
woensdag 9 juni 2010
Woensdag 9 Juni Atapuerca-Villeval-CardenuelaRiopico-Orbaeja Riopico-Villafria-Burgos-Villebilla de Burgos-Tardajos 27 km
Koud , guur en donker is het als ik uit de auberge vertrek, langzamerhand wordt het licht.
Nu loop ik tegen een bult van een bergop even naar 1078 m klimmen dat is het begin van de dag, daarna ga ik berg afwaards richting Burgos.
Er loopt een Fransman mij voorbij en zegt in Villafria de bus te nemen omdat hij niet over het industriegebied wil lopen want het stinkt er zo.
Ik heb het wel gelopen maar de stank valt erg mee, wel is het een hele lange rechte en drukke weg.
In Burgos heb ik een stempel gehaald van de cathedraal, en een nieuwe credencial gekocht omdat die van mij bijna vol is .
Burgos is versierd met veel beelden met de uitbeelding van beroepen, de een in spot en de ander gewoon zoals het in werkelijkheid is, dit vind ik heel mooi.
Opweg naar Tardajos haal ik een Duitse in die van Burgos naar Leon loopt en volgend jaar naar S d C.
Het is nu vier uur en het regent pijpenstelen, hopelijk is het morgenochtend droog als ik wil vertrekken.
Nu loop ik tegen een bult van een bergop even naar 1078 m klimmen dat is het begin van de dag, daarna ga ik berg afwaards richting Burgos.
Er loopt een Fransman mij voorbij en zegt in Villafria de bus te nemen omdat hij niet over het industriegebied wil lopen want het stinkt er zo.
Ik heb het wel gelopen maar de stank valt erg mee, wel is het een hele lange rechte en drukke weg.
In Burgos heb ik een stempel gehaald van de cathedraal, en een nieuwe credencial gekocht omdat die van mij bijna vol is .
Burgos is versierd met veel beelden met de uitbeelding van beroepen, de een in spot en de ander gewoon zoals het in werkelijkheid is, dit vind ik heel mooi.
Opweg naar Tardajos haal ik een Duitse in die van Burgos naar Leon loopt en volgend jaar naar S d C.
Het is nu vier uur en het regent pijpenstelen, hopelijk is het morgenochtend droog als ik wil vertrekken.
dinsdag 8 juni 2010
Dinsdag 8 juni Belorado-Tasontos-Villambistia-Espinosa del Camino-Villatranca Montes de Oca-Alto de Valbuena-San Juan de Ortega-Ages-Atapuerca- 30 km
We mochten vandaag niet voor zes uur oopstaan, even snel ontbijten en naar de volgende rustplaats.
De eerste 12 km gaat voortreffelijk, maar bij Villatranca Montes de Oca kom ik een heuveltje tegen met een klimmetje van zo'n 400 meter over 6 km, dan zit ik nu op 1162 m, dus dat is weer een behoorlijke conditietest.
Na 2 km een daling van 120 m en dan ben ik in San Juan de Ortega, waar ik wilde stoppen, maar ik ben doorgelopen naar Atapuerca waar ik in een kleine auberge bivakkeer.
De eerste 12 km gaat voortreffelijk, maar bij Villatranca Montes de Oca kom ik een heuveltje tegen met een klimmetje van zo'n 400 meter over 6 km, dan zit ik nu op 1162 m, dus dat is weer een behoorlijke conditietest.
Na 2 km een daling van 120 m en dan ben ik in San Juan de Ortega, waar ik wilde stoppen, maar ik ben doorgelopen naar Atapuerca waar ik in een kleine auberge bivakkeer.
Maandag 7 Juni Najera-Azofra- Santa Domingo-Granon-Redecilla del Camino-Viloria-de Rioja- 44 km
Vannacht heb ik slecht geslapen omdat er iemand zo hard lag te snurken, ik ben om half vijf uit bed gegaan en om kwart over vijf gaan lopen, he3t is nog donker als ik wegga.
Na vier uur lopen dacht ik in Santo Domingo even koffie te drinken alleen hier is alles nog dicht behalve de kerk maar daar is geen koffie dus doorlopen maar naar Granon.
In Granon koffie gedronken bij de groenteboer die ook bakker en slager is, de koffie is hier niet zo lekker, een beetje slap , of eigenlijk sokkenwater.
Ik wilde in Villamayor del Rio stoppen maar dan moest ik bijna een km van de route af , dus ben ik maar doorgelopen naar Belorado, hier zit ik in een gite van de kerk.
De kerk Santa Maria dateerd uit 1300 en in 1910 is hij enkele jaren gesloten geweest bij gebrek aan geld, ongeveer 13 jaar later weer open door enige donaties, al sinds jaar en dag komen hier pelgrims aan of langs.
Na het douchen heb ik een biertje gekocht en op een terras gaan zitten, tot er iemand van de gemeente langs kwam met een bladblazer die het plein ging schoon blazen.
Na vier uur lopen dacht ik in Santo Domingo even koffie te drinken alleen hier is alles nog dicht behalve de kerk maar daar is geen koffie dus doorlopen maar naar Granon.
In Granon koffie gedronken bij de groenteboer die ook bakker en slager is, de koffie is hier niet zo lekker, een beetje slap , of eigenlijk sokkenwater.
Ik wilde in Villamayor del Rio stoppen maar dan moest ik bijna een km van de route af , dus ben ik maar doorgelopen naar Belorado, hier zit ik in een gite van de kerk.
De kerk Santa Maria dateerd uit 1300 en in 1910 is hij enkele jaren gesloten geweest bij gebrek aan geld, ongeveer 13 jaar later weer open door enige donaties, al sinds jaar en dag komen hier pelgrims aan of langs.
Na het douchen heb ik een biertje gekocht en op een terras gaan zitten, tot er iemand van de gemeente langs kwam met een bladblazer die het plein ging schoon blazen.
Zondag 6 juni Logrono-Navarette-Ventosa-Najera 31 km
Gistermiddag heb ik nog wat rond gehobbeld, en nog een bietje gedronken dat is wel lekker met dat warme weer, 35 graden, en s'avonds begon het te regenen.
Vanmorgen loop ik op de weg en zie ik allemaal bewegende zwarte strepen op de weg, als ik dichterbij kom blijkt het een spoor van mieren te zijn.
Toch heb ik de route maar gevolgd en niet over de weg, alleen het laatste stuk, dit heb ik gedaan om niet te hoeven omlopen.
Tot Navarette heb ik samen met een Duitse musicus gelopen, deze jongeman speelt klarinet in een brassband, een hele sympatieke man, in Navarette hebben we koffie gedronken.
Onderweg naar Najera komen er een aantal mensen met een fototoestel op me af om mij op vast te leggen, ho ho zeg ik, dat kost een euro per foto voor het goede doel, de foto's werden gemaakt en er werd afgerekend.
Kom ik in Najera aan, loop ik langs de kerk en wat zie ik in de toren, juist ja twee ooievaars nesten, zij hebben toch iets met de kerken.
Een auberge in een klein straatje goed voor tien personen.
Hiernaast is een plein waar je voor vijf euro een wijnglas kan kopen en overal in de straten wijn kan proeven en hapjes zijn er ook te kust en te keur.
Vanmorgen loop ik op de weg en zie ik allemaal bewegende zwarte strepen op de weg, als ik dichterbij kom blijkt het een spoor van mieren te zijn.
Toch heb ik de route maar gevolgd en niet over de weg, alleen het laatste stuk, dit heb ik gedaan om niet te hoeven omlopen.
Tot Navarette heb ik samen met een Duitse musicus gelopen, deze jongeman speelt klarinet in een brassband, een hele sympatieke man, in Navarette hebben we koffie gedronken.
Onderweg naar Najera komen er een aantal mensen met een fototoestel op me af om mij op vast te leggen, ho ho zeg ik, dat kost een euro per foto voor het goede doel, de foto's werden gemaakt en er werd afgerekend.
Kom ik in Najera aan, loop ik langs de kerk en wat zie ik in de toren, juist ja twee ooievaars nesten, zij hebben toch iets met de kerken.
Een auberge in een klein straatje goed voor tien personen.
Hiernaast is een plein waar je voor vijf euro een wijnglas kan kopen en overal in de straten wijn kan proeven en hapjes zijn er ook te kust en te keur.
Zaterdag 5 Juni LOs Arcos-Sansol-Torres del Rio-Ermita de la Virgen del Poyo-Viana-Virgen de las Ceuvas-Locrono 28 km
Ik vertrek op tijd want het wordt erg warm vandaag is de voorspelling.
De route loopt vandaag evenwijdig aan de weg, en langzamerhand wordt het drukker, dus het is verstandig als je op tijd vertrekt en zorgt dat je tussen 12 uur en 14 uur binnen bent anders zijn de gites vol.
Drie klimmetjes heb ik gedaan,maar tot nog toe valt het mee althans voor mij want ik zie nu al mensen erg moeilijk lopen, onderweg ontmoette ik een wat ouder echtpaar ook met een wheelie met dubbele tas.
Zij gaan wel over de route dat lijkt mij erg zwaar, en dat klopt ook wel want zij komen om zes uur binnen, maar hier is het vol, doorlopen dus maar naar het volgende adres.
Ik ben vandaag om half een binnen, en lekker, even opfrissen en een biertje halen.
Ik zit te eten en er wordt mij van alle kanten wat toegestopt , sla , wijn en fruit , soms heb ik zo'n dag , ik voel me dan net een zwerver.
Hier staan drie kerken, waarvan de toren van een van die kerken bezet is door twee echtparen ooievaar net als in Los Arcos, ik wist niet dat deze beesten zo kerkelijk gezindzijn.
Het aftellen is begonnen, het is nu nog maar 611,5 km naar S d C.
De route loopt vandaag evenwijdig aan de weg, en langzamerhand wordt het drukker, dus het is verstandig als je op tijd vertrekt en zorgt dat je tussen 12 uur en 14 uur binnen bent anders zijn de gites vol.
Drie klimmetjes heb ik gedaan,maar tot nog toe valt het mee althans voor mij want ik zie nu al mensen erg moeilijk lopen, onderweg ontmoette ik een wat ouder echtpaar ook met een wheelie met dubbele tas.
Zij gaan wel over de route dat lijkt mij erg zwaar, en dat klopt ook wel want zij komen om zes uur binnen, maar hier is het vol, doorlopen dus maar naar het volgende adres.
Ik ben vandaag om half een binnen, en lekker, even opfrissen en een biertje halen.
Ik zit te eten en er wordt mij van alle kanten wat toegestopt , sla , wijn en fruit , soms heb ik zo'n dag , ik voel me dan net een zwerver.
Hier staan drie kerken, waarvan de toren van een van die kerken bezet is door twee echtparen ooievaar net als in Los Arcos, ik wist niet dat deze beesten zo kerkelijk gezindzijn.
Het aftellen is begonnen, het is nu nog maar 611,5 km naar S d C.
zaterdag 5 juni 2010
Vrijdag 4 Juni Cirauqui-Lorca- Lizarre Estella- Monasterio de Irach- Azqueta- Villamayor de Monjardin-Urbiola-Las Cruses-Los Arcos 39 km
Het ontbijt is wel erg zuinig vanmorgen, mar ik moet het er maar mee doen, de thee opgedronken en lopen richting Los Arcos vandagheb ik weer voor de weg gekozen .
De eerste 23 km is een redelijk vlakke weg , als ik dan bij Monasterio de Irache bent moet ik een klimmetje maken, bij Monasterio de Irache kom ik bij een klein pleintje waar ik mijn waterfles kan vullen.
Alleen er zijn twee kranen, een voor water en de ander voor wijn, ik heb de wijn geproeft maar ik vind het en beetje wrang, niet mijn smaak.
Bij Villamayor zit voor deze dag op het hoogste punt n.l 675 m, dit lijkt hoog maar het allerhoogste punt moet nog komen op deze reis.
Tusen Las Cruyses en Los Arcos loop ik op de weg en zie ik een slang liggen, een beetje opgerold en een beetje gestrekt, eerst dacht ik dat ie dood was, toen ik dichterbij kwam zat eer toch leven in.
In LOs Arcos heb ik eerst wat gedronken even rusten en de weg gevragd, net dat ik wilde gan komen er twee Nederlanders an op de fiets die wat wilde drinken.
Zij heben vandaag 30 km gefietst en vinden het voor vandaag welletjes, Hilde en Ulbe even voorstellen, ik ben Co.
Heb jij Max nog gesignaleerd, Max v d Kerkhof vrag ik , ja we zijn hem uit het oog verloren, jammer zeg ik , ik had gehoopt hem op dez
, een gezellige avond is het resultat.
Er stat hier een mooie kerk alleen wordt het tijd dat men de klok gat vervangen, als deze slat geeft het het geluid van een pollepel tegen een pan geen gehoor
Vlakbij de keerk is een gras veld waar grote rotsen met uit gebeelhouwde figuren
De eerste 23 km is een redelijk vlakke weg , als ik dan bij Monasterio de Irache bent moet ik een klimmetje maken, bij Monasterio de Irache kom ik bij een klein pleintje waar ik mijn waterfles kan vullen.
Alleen er zijn twee kranen, een voor water en de ander voor wijn, ik heb de wijn geproeft maar ik vind het en beetje wrang, niet mijn smaak.
Bij Villamayor zit voor deze dag op het hoogste punt n.l 675 m, dit lijkt hoog maar het allerhoogste punt moet nog komen op deze reis.
Tusen Las Cruyses en Los Arcos loop ik op de weg en zie ik een slang liggen, een beetje opgerold en een beetje gestrekt, eerst dacht ik dat ie dood was, toen ik dichterbij kwam zat eer toch leven in.
In LOs Arcos heb ik eerst wat gedronken even rusten en de weg gevragd, net dat ik wilde gan komen er twee Nederlanders an op de fiets die wat wilde drinken.
Zij heben vandaag 30 km gefietst en vinden het voor vandaag welletjes, Hilde en Ulbe even voorstellen, ik ben Co.
Heb jij Max nog gesignaleerd, Max v d Kerkhof vrag ik , ja we zijn hem uit het oog verloren, jammer zeg ik , ik had gehoopt hem op dez
, een gezellige avond is het resultat.
Er stat hier een mooie kerk alleen wordt het tijd dat men de klok gat vervangen, als deze slat geeft het het geluid van een pollepel tegen een pan geen gehoor
Vlakbij de keerk is een gras veld waar grote rotsen met uit gebeelhouwde figuren
Donderdag 3 Juni Uhuerta-Pamplona-Cizur menor-Castillo-Alto del perdon-Puerto del Perdon-Basongaiz-Legarda-Puente la Reine-Maneru-Cirauqui 33 km
Als je van Uharte nar Pamplona loopt kom je echt wel langs en mooie route, het valt me op dat de bouw van huizen en andere gebouwen strakker en netter is afgewerkt.
In Pamplona was een wegomlegging, maar de anduiding is goed aangegeven, ik ontmoette dar nog een Italiaan die drie weken heeft om de camino te lopen dan is zijn vakantie om, hij dacht niet dat ie het in die tijd kan redden.
We heben ruim en uur met elkaar gelopen daaarna zijn we uit elkar gegaan, de klik is er niet altijd, vlak voor Alto del Perdon haaaalde ik een Duitse in even een babeltje maken en ben weer doorgelopen, zij liep zo langzaaam , dat was geen optie voor mij.
Boven an de berg gekomen heb ik toch de weg mar wer opgezocht wat voor mij toch beter loopt want het pad wordt wer erg smal.
Boven op de berg stan diverse uit metaal gesneden pelgrim figuren en wat met pelgrimeren te maken heeft, je kan hier ok je waterflessen vullen, deze tapplaaatsen kom je regelmatig tegen.
Uiteindelijk kom ik an in Cirauqui, war ik eerst nog even een kleine versnapering uit mijn tas heb genuttigd, en wat gedronken want het is erg warm.
De auberge war ik ankwam om twe uur was al bijna vol er waren nog drie plaatsen vrij, was ik even marzel, anders moet ik nog zes km doorlopen.
In Pamplona was een wegomlegging, maar de anduiding is goed aangegeven, ik ontmoette dar nog een Italiaan die drie weken heeft om de camino te lopen dan is zijn vakantie om, hij dacht niet dat ie het in die tijd kan redden.
We heben ruim en uur met elkaar gelopen daaarna zijn we uit elkar gegaan, de klik is er niet altijd, vlak voor Alto del Perdon haaaalde ik een Duitse in even een babeltje maken en ben weer doorgelopen, zij liep zo langzaaam , dat was geen optie voor mij.
Boven an de berg gekomen heb ik toch de weg mar wer opgezocht wat voor mij toch beter loopt want het pad wordt wer erg smal.
Boven op de berg stan diverse uit metaal gesneden pelgrim figuren en wat met pelgrimeren te maken heeft, je kan hier ok je waterflessen vullen, deze tapplaaatsen kom je regelmatig tegen.
Uiteindelijk kom ik an in Cirauqui, war ik eerst nog even een kleine versnapering uit mijn tas heb genuttigd, en wat gedronken want het is erg warm.
De auberge war ik ankwam om twe uur was al bijna vol er waren nog drie plaatsen vrij, was ik even marzel, anders moet ik nog zes km doorlopen.
woensdag 2 juni 2010
Woensdag 2 juni Roncevalles-Auritz-Aurizberri Espinal-Erro-Lintzoain-Zubiri-Urdaitz-Larrasoana-Zuriain-Irotz-Ar-tarrabla Villava-Uharte 43 km
De start begint al vroeger, zes uur was ik kant en klaar, nou dan ga ik maar, om zes uur ging het licht aan en werd het Santiagolied gezongen voor diegenen die nog in bed lagen.
Het was nogal schemerig en het regende, nou een wat miezerig regentje, dus de tas mar inpakken met een regencape en mezelf ook maar, na drie uur werd het weer droog, gelukkig.
Vandaag ben ik wel over de weg gelopen en lekker alleen, je eigen tempo, en je eigen gedachten dat is zo heerlijk, de weg was aardig vlak, er waren maar twee klimmetjes naar 900 meter maar het ging geleidelijk aan.
Met de middag was ik in Larrasoana, daar heb ik mijn broodje gegeten en ben toen weer verder gegaan, ik had hier kunnen overnachten, alleen had ik geen zin om twee uur te wachten om binnen gelaten worden.
Dus op naar Pamplona, nou zit ik nog een klein stukje voor Pamplona omdat hier een municipal gite is, om drie uur stapte ik binnen, even douchen, enz. en op zoek naar voedsel voor morgen .
Het wel even wennen van de Franse taal naar het Spaanse, de Franse taal klinkt toch wat zachter en het Spaanse met de rollende RRRRRRRRRRR klint erg hard aan.
Het was nogal schemerig en het regende, nou een wat miezerig regentje, dus de tas mar inpakken met een regencape en mezelf ook maar, na drie uur werd het weer droog, gelukkig.
Vandaag ben ik wel over de weg gelopen en lekker alleen, je eigen tempo, en je eigen gedachten dat is zo heerlijk, de weg was aardig vlak, er waren maar twee klimmetjes naar 900 meter maar het ging geleidelijk aan.
Met de middag was ik in Larrasoana, daar heb ik mijn broodje gegeten en ben toen weer verder gegaan, ik had hier kunnen overnachten, alleen had ik geen zin om twee uur te wachten om binnen gelaten worden.
Dus op naar Pamplona, nou zit ik nog een klein stukje voor Pamplona omdat hier een municipal gite is, om drie uur stapte ik binnen, even douchen, enz. en op zoek naar voedsel voor morgen .
Het wel even wennen van de Franse taal naar het Spaanse, de Franse taal klinkt toch wat zachter en het Spaanse met de rollende RRRRRRRRRRR klint erg hard aan.
dinsdag 1 juni 2010
Dinsdag 1 Juni St Jean Piet de Port - Roncevalles 27 km
De eerste pelgrim ging om kwart voor zes uit bed, de rest volgde al snel, ik weet niet hoeveel er in deze gite zijn, ik denk dat het bijna vol was.
Om zeven uur ben ik vertrokken, ik zou eigenlijk over de weg lopen, maar omdat ik zo in gesprek was liep ik de route die iedereen loopt, ik zal wel zien hoe het mij vergaat.
Het eerste stuk viel wel mee alhoewel je flink omhoog gaat en dat kost toch wel veel energie, ik troost me maar met de gedachte dat er veel pelgrims zijn die er moeite mee hebben.
Diverse mensen kom je tegen uit verschillende landen, het is wel aardig om af en toe een babbeltje te maken, waarom men de camino loopt enz.
Het laatste stuk is wat lastiger voor mij , dan loop je door de prut en grind en keien paden omhoog , en ook weer omlaag, maar het uitzicht is zo prachtig.
Aangekomen in Roncevalles moest ik , samen met nog heel veel andere ruim een uur wachten om een stempel te krijgen en een slaapplaats.
Hier kunnen 80 personen slapen maar wel op de lange laag, ik ben benieuwd hoe dat gaat, want je hebt er snurkers tussen.
Om zeven uur ben ik vertrokken, ik zou eigenlijk over de weg lopen, maar omdat ik zo in gesprek was liep ik de route die iedereen loopt, ik zal wel zien hoe het mij vergaat.
Het eerste stuk viel wel mee alhoewel je flink omhoog gaat en dat kost toch wel veel energie, ik troost me maar met de gedachte dat er veel pelgrims zijn die er moeite mee hebben.
Diverse mensen kom je tegen uit verschillende landen, het is wel aardig om af en toe een babbeltje te maken, waarom men de camino loopt enz.
Het laatste stuk is wat lastiger voor mij , dan loop je door de prut en grind en keien paden omhoog , en ook weer omlaag, maar het uitzicht is zo prachtig.
Aangekomen in Roncevalles moest ik , samen met nog heel veel andere ruim een uur wachten om een stempel te krijgen en een slaapplaats.
Hier kunnen 80 personen slapen maar wel op de lange laag, ik ben benieuwd hoe dat gaat, want je hebt er snurkers tussen.
Maandag 31 MEI st. JUST ibarre-St Jean Piet de Port 21 km
Met regen gestart, een uur later werd het droog maar het bleef bewolkt.
Lekker gelopen, ongeveer acht km voor St. Jean piet de Port kwam ik een heuveltje tegen, deze ging nogal steil omhoog naar 508 m, dit koste wel veel energie.
Op deze weg liepen koeien te grazen in de berm, ze hadden zo te zien geen last van het verkeer wat er langs kwam.
De weg ging ook vrij steil naar beneden, je loopt wel in een ontzettend mooie omgeving, mooi groen en de wolken tot halverwege de bergen, wat een uitzicht.
Op weg naar St. Jaen Piet de Port liep ik nog een pelgrim voorbij die met een ezel liep, bepakt en bezakt, ook wel aardig.
In St. Jean Piet de Port even melden bij het Franse St. Jacobsgenootschap, waar je een lijst met overnachtingsadressen krijg en een route beschrijving.
Tegelijk werd er gevraagd waar je wilde slapen, ze hebben hier nog een gite, het was hier ontzettend druk, mensen uit diverse landen.
Hier heb ik nog een Nederlander ontmoed die op de fiets naar S d C gaat, vanmiddag hebben we samen een biertje gedronken, en vanavond lekker gegeten, hij hoopt over tien dagen aan te komen in S d C.
Lekker gelopen, ongeveer acht km voor St. Jean piet de Port kwam ik een heuveltje tegen, deze ging nogal steil omhoog naar 508 m, dit koste wel veel energie.
Op deze weg liepen koeien te grazen in de berm, ze hadden zo te zien geen last van het verkeer wat er langs kwam.
De weg ging ook vrij steil naar beneden, je loopt wel in een ontzettend mooie omgeving, mooi groen en de wolken tot halverwege de bergen, wat een uitzicht.
Op weg naar St. Jaen Piet de Port liep ik nog een pelgrim voorbij die met een ezel liep, bepakt en bezakt, ook wel aardig.
In St. Jean Piet de Port even melden bij het Franse St. Jacobsgenootschap, waar je een lijst met overnachtingsadressen krijg en een route beschrijving.
Tegelijk werd er gevraagd waar je wilde slapen, ze hebben hier nog een gite, het was hier ontzettend druk, mensen uit diverse landen.
Hier heb ik nog een Nederlander ontmoed die op de fiets naar S d C gaat, vanmiddag hebben we samen een biertje gedronken, en vanavond lekker gegeten, hij hoopt over tien dagen aan te komen in S d C.
Abonneren op:
Posts (Atom)
