Dinsdag 31 mei Bad worishofen-Jengen-Waal-Erphing-Landsberg am Lech 32 km

Gisteravond had ik nog een discussie over de afstand naar Landsberg am Lech. Volgens de recepsioniste is het 45 km. Ik kom niet verder dan 32 km. Nou zeg ik dan loop ik naar Waal, dat is 25 km zegt ze. Van haar kreeg ik een paar adressen van pensions in Waal. Waal is een kunstenaarsdorp waar één keer per jaar op straat produkten worden tentoongesteld vertelt ze. Vannacht werd ik wakker van het getik van de regen op mijn tent. Ik hoop maar dat het straks droog is. Gelukkig is het droog als ik om 5 uur opsta. Maar daar is het ook mee gezegd. Ik ben een half uur onderweg als het begint te regenen. De jas aan maar gelukkig valt het mee. Om half tien ben ik al in Waal en zie ik een bord: 10 km Landsberg. Nou dacht ik, dat moet lukken. Eerst even koffie drinken en een hapje eten. Een paar uur later ben ik in Landsberg. Even vragen waar ik de camping kan vinden. Deze dame weet het niet. Dus doorlopen de stad in. Aha, een boekwinkel. Die zullen het wel weten. Inderdaad, ik word langs de rivier de Lech gestuurd. Het is niet zo ver hoor, 3 km dan bent u er. Kom ik aan op de camping, is er van 13.00 tot 15.00 uur pauze. Er staat hier een doorgezaagde boom als bank. Daar heb ik een uur op geslapen. Zachtjes begint het te onweren in de verte. Het is drie uur en de balie gaat open. Inmiddels is het beginnen te regenen. Aanmelden en mijn tent in de regen opzetten. Snel alles naar binnen. Mooi zo, dan kan ik mijn verhaal even schrijven, op het terras. Daar zit ik tenminste droog. In mijn tent ook wel maar dit gaat wat gemakkelijker. Zit ik net te schrijven, is het me toch een gedonder en gebliksem! Grote klappen, ik word er bijna bang van. Het spoelt van het water. Er rijden hier auto's met de bumper in het water. De afvoer kan het water niet aan. Wat een water!

Maandag 30 mei Kirchheim-Tussenhausen-Bad Worishofen 23 km

Na een heerlijk ontbijt en afrekenen ben ik om kwart over zeven vertrokken. Al snel gaat de trui uit en de pijpen van mijn broek ritsen. Voordat ik bij Morgen ben is het al behoorlijk op temperatuur. Weer loop ik langs de rand van het bos in het glooiende landschap. Een enkele keer zie ik een eekhoorn snel de boom in klimmen. Dat doen ze razend snel. Het beestje proberen te volgen lukt niet maar na goed turen zie ik er toch een zitten. Aan de andere kant van de weg loopt een klein stroompje dat Lettenbach heet en overgaat in Flossach. Aan het einde van Tussenbach ga ik langs de kant van de weg zitten. Eerst even wat drinken en een fruitje eten. Als ik bij Rammingen ben loop ik langs een skyline park. A;s ik er al naar kijk word ik al duizelig, voor geen goud zal ik daar in gaan. Nog zeven km te gaan alleen een bordje met vijf km kom ik na een uur lopen nog tegen. Vooraan in Bad Worishofen is een camping gevestigd aan de rand van een groot winkel park. Vanmiddag heb ik een nieuwe draadloze muis gekocht omdat de cursor op mijn laptop geen kant op wil. Instaleren en de cursor komt weer in beweging.

Zaterdag 28 mei Breitenthal-Krumbach-Breitenthal 15 km

Vanmorgen moest ik eerst gas halen in Krumbach. Dus zeven en een halve km heen en ook weer terug. Ben ik net terug op de camping begint het te regenen. Maar het valt mee het is maar een klein buitje.Wel is het bewolkt. Later in de middag wilde ik proberen mijn weblog bij te werken. Helaas, het verhaal van zondag heb ik vier keer ingetikt. Ben ik klaar om te verzenden wordt de verbinding verbroken. Grommel de grommel. De camping eigenaar zegt dat het hier heel moeilijk gaat. Dit is een camping aan een groot meer. Hier wordt gezeild en gesurft. Bootjes en surfplanken kan je hier huren. Het is druk op het water maar voor het mooie staat er te weinig wind.

Zondag 29 mei Breitenthal-Ebershausen-Waltenhausen-Hasberg-Kirchheim 25 km

Rustig aan van start vandaag. Ik krijg een mooie route mee op de camping. Een stukje door het bos en verder door het mooie glooiende landschap. Koeien en ander jong vee lopen in de wei. Als ik er langs loop worden die beesten erg nieuwsgierig. Ze hollen langs het hek mee tot ze niet verder kunnen. Op deze route kom ik langs enkele kleine watervalletjes. Erg leuk om hier naar te kijken. Het geeft mij een rustgevend gevoel. Net voorbij Waltenhausen moet ik toch de weg vragen voor ik de verkerde kant oploop. Gelukkig ben ik op het juiste pad. Als ik dan in Kirchheim arriveer vraag ik aan iemand naar een camping. Hier is helemaal geen camping zegt de vrouw. Ik zeg maar in het ADAC boek staat toch echt dat hier een camping moet zijn. Oo zegt zegt ze mar in Duitsland zijn zoveel plaatsen met de naam Kirchheim. Nou daar ben ik lekker mee zeg ik. Op zoek nar een hotel leverd een pension op met restaurant en ijssalon. Het val me steeds meer op hoe zuidelijker ik kom des te meer zonnenpanelen er op de daken liggen. Sommige daken hebben geen dakpannen maar alleen zonnenpanelen. Volgens mij is dit een hele invstering maar het zal uit kunnen.

Vrijdag 27 mei van Limbach naar Breitental 28 km

Het weer is goed als ik vertrek van de camping midden in het bos. Ik moet alleen 4 km teruglopen. Al een paar dagen kan ik geen verbinding krijgen op mijn laptop. Zelfs gisteren op de camping had ik geen verbinding en ook geen telefoon aansluiting. Nu loop ik in Ebersbach en kijk ik op mijn telefoon. Die heeft weer een normaal bereik. Vanaf Ebersbach is het een lange rechte wat heuvelachtige weg. Ongeveer 6 km voor Krumbach zo rond een uur of 11, begint het zacht te regenen. In Krumbach regent het hevig. Eerst maar boodschappen doen dan sta ik tenminste droog. Maar ik moet toch het regenpak aan en de kar inpakken. Als ik dan Krumbach wil verlaten ga ik de verkeerde kant op. Ongeveer 100 meter. Eerst maar even naar de weg vragen. "Falsche Richtung" zegt een vrouw. Ü moet bij het tweede stoplicht rechts" Hier zie ik een bord "6 km naar Breitental" Dat is een tegenvaller want ik dacht dat het nog maar 2 km was. Nou, dan maar door de regen lopen. Nu de tent nog opzetten in de regen en alles maar gauw binnenzetten. Vanavond om 9 uur is het weer droog.

Donderdag 26 mei van Riedheim naar Limbach 24 km

Vannacht ben ik twee keer wakker geschrokken omdat ik dacht dat er iemand aan mijn tent zat. Met de tenthamer in de hand doe ik mijn tent open. Gelukkig, niemand te zien. Als vroeg hoor ik de kikkers kwaken. Wat kunnen die een herrie maken! Ik loop richting Günsburg en via een brug ga ik over de Donau. Daar aangekomen is het even zoeken. Een studente leidt mij naar het centrum van Günsburg. Hier ga ik koffie drinken bij een Italiaan. Een Nederlands echtpaar begint een praatje over mijn kar. Ze hadden zo'n ding nog nooit gezien. Ik geef ze een flyer en een folder mee. Ik krijg van hun een visitekaartje. Deze Nederlanders wonen in Italië en als ik in de buurt ben mag ik bij hun overnachten. Ik vervolg mijn weg en loop door een straatje waar een schoenmaker is. Even vragen of hij tijd heeft om mijn hakken te vervangen. "Ein moment bitte eerst even dit afmaken" Hij kijkt naar mijn schoenen. "Ja das ist kein problem" zegt hij. "koffie heb ik in de keuken maar als er sleutels gemaakt moeten worden dan gaat dat voor" OK zeg ik en hij begint aan mijn schoenen. Zo, nu kan ik weer 1.000 km lopen. Na een paar uur lopen kom ik een bordje "camping" tegen. Nou dan ga ik daar toch naar toe? Het is dus nog wel 6 km lopen. Kom ik op de camping aan is alles vast. Bordje voor het raam: Open van 17.00 uur t/m 18.30 uur. Ik loop een rondje over het terrein en daar zie ik een man. "Ja", zegt de man "zet je tent maar neer en meld je maar om 17.00 uur" Nou, dat heb ik maar gedaan.

Woensdag 25 mei. Van Ulm naar Riedheim 28 km

Om 4 uur vannacht was de jeugd al wakker en ging hollend en gillend door de gang. Na een aantal keren omdraaien ben ik om 5.15 uur maar uit bed gegaan. Ook één van de andere pelgrims komt er al snel achteraan. Na het ontbijt loop ik naar de Donau. Eerst komt de Iber die in de Donau uitmondt. Als ik dan eenmaal langs de Donau loop moet ik wachten om over te steken omdat het zo druk is. Er staat een infobord. Op dit bord staat te lezen dat in 1832 gastronoom Frederich Pfeiffer hier een veerpont liet varen van de ene naar de andere kant. In 1912 liet de burgemeester een brug bouwen. Deze brug is opgeblazen in 1945. 5 jaar later, in 1950, is er een nieuwe betonbrug gebouwd. Aan de andere kant van de weg zie ik een supermodern maritiem gebouw staan. Verder loop ik nog 5 km langs de rivier waarvan het water met kleine stroomversnellinkjes wegkabbelt. Aan het eind van Interfallheim komt een fietser mij tegemoet. "Goede morgen" zeggen we allebei. Even later komt hij terug en vraagt of ik een pelgrimstocht loop. "Ja" zeg ik, "ik ga naar Rome" Hij fietste wat door Duitsland en is op weg naar Düsseldorf. Deze man komt uit de USA en geeft daar Duitse les. Nog 5 km dan ben ik weer op een camping in "the middle of no where" Ik krijg een kop koffie aangeboden. Dat heb ik wel verdiend vind de receptioniste. "voor iemand die zoveel loopt"

Dinsdag 24 mei van Achtholzheim naar Ulm 30 km

Om 5 uur sta ik oog in oog met de zon. De tent is kletsnat van de ochtenddauw. Na 3 km kort ik mijn broek in en doe ik mijn trui uit. Het is super weer om te lopen. Aan de ene kant van de weg de bosrand en aan de andere kant landbouw. Heuvelachtig is het hier. Een prachtig gezicht met al die kleuren groen van de gewassen. Tarwe, rogge en andere gewassen. Als ik er overheen kijk is het net een zachte deken. In Blaustein heb ik wat boodschappen gedaan. Vanaf Blaustein heb ik over een fietspad gelopen parallel aan de hoofdweg. In Ulm toch maar even de weg vragen. "U loopt langs de Blau, dan komt u langs een klooster en een kerk". De Blau is een klein riviertje. Als ik halverwege ben loop ik langs een schoepenrad in werking. Hier staat een heel groot klooster maar overnachten kun je er niet. Op zoek naar een camping wordt een jeugdherberg. Veel te vroeg arriveer ik hier. Er staat een schoolklas die gereserveerd heeft. "Vanaf 3 uur kunt u zich aanmelden" nadat de school naar binnen is gelaten komt de man naar me toe en zegt "kom binnen" Voor het eerst op mijn reis komen er nog 2 pelgrims binnen. Eén op weg naar Santiago de Compostela en de ander loopt 4 weken door Duitsland.

Maandag 23 mei. Van Greibingen naar Achtholzheim. 25 km

De start is wel goed alleen loop ik een rondje van 1,5 uur door het bos en kom ik op dezelfde plek weer uit. Nog een keer een andere weg proberen en nu gaat het goed. Door de Schwalbische Alpen lopen is ontzettend mooi. Diverse soorten bloemen staan hier langs het pad en in de weilanden. In Wiesensteich drink ik koffie bij de bakker. Hier hangt een spandoek boven de straat met de tekst "1.150 jaar ontstaan in 815" Ik loop door richting Westereheim. De bulten op mijn weg worden steeds hoger. Hier ben ik in een skigebied. Over de hoofdstraat lopen is niet altijd een pretje. Sommige automobilisten toeteren en wijzen naar hun voorhoofd maar de meesten steken hun duim omhoog. Dat is een beter gebaar. Tussen Leichingen en Machtelsheim loop ik op een landpad. Even vragen of ik goed ga aan de auto die eraan komt. "Ja, ja, je gaat de goede richting op". 4 km verder komt diezelfde auto me achterop rijden en hij stopt. De man doet zijn raam open en hij zegt "je moet over die brug en direkt aan het einde rechts en dan nog 300 meter dat is de camping" Toch aardig van die man. Wilde ik avondeten gaan maken komt er een man een praatje maken. Na het praatje zegt hij: "ik ga vanavond uit eten bij de Italiaan hiernaast" "Nou"zeg ik, "ik maak zelf wel wat" Een kwartier later komt hij terug met een pizza. Hij doet de doos open en zegt "snij maar door midden en eet maar lekker op"

zondag 22 mei van Adelberg naar Greibingen 30 km

Ik was al vroeg wakker maar ik moet heel voorzichtig doen. Niet teveel lawaai maken anders wordt Judith wakker. Ik had me beter nog een paar keer kunnen omdraaien. Om zeven uur komt ook Judith uit bed. "Goed geslapen?"vraagt ze. Ik wel, zei ik. De slaapzak en mijn matje even opruimen en de boel inpakken. Judith komt met van alles en nog wat aanzetten. "Voor onderweg" zegt ze. Samen eten we ons ontbijt met zelfgemaakte jam op een geroosterd broodje. Om 8 uur wilde ik opstappen. "Nee, nee, rustig aan, het is zondag" zegt Judith. "We lopen deze afstand in 6 uur. Als je het goed vind wil ik met je meelopen naar mijn zwager en schoonzuster" Mijn Wheelie, die beneden staat ga ik inpakken en vervolgens weer terug naar boven. Judith is nog even bezig en ik kijk wat rond in de kamer. Er staan diverse bekers in de kast van marathons die ze heeft gelopen. Judith woont in een appartement wat vroeger een klooster is geweest. De muur staat nog om het complex heen. Om 9 uur vertrekken we en lopen de berg af, die ik gisteren heb beklommen. De volgende berg ligt vrijwel direkt voor ons. Ook dit is een uitputtingsslag. Het is een helling van tussen de 14 en 18 procent. We lopen over weggetjes en paden die ik nooit zou hebben gevonden. We komen in Bad Bol, waar veel conferenties gehouden worden. Het begint te regenen dus de jas maar aan. 300 mtr verder begint het harder te regenen en ik ga op zoek naar mijn broek. Die ligt uiteraard helemaal onderin de tas. Om half drie komen we aan in Greibingen. Hier wonen een zwager en schoonzuster van Judith. Eerst krijgen we een glas water met koolzuur, wat ik niet echt lekker vind. Later wordt er een grote kom soep voor mijn neus gezet. De soep is op en er komt koffie op tafel. Ook wordt er appeltaart en cake en een grote kom met slagroom geserveerd. "Eet er maar goed van" zegt de schoonzuster. Na twee uur heb ik 4 punten appeltaart en een plak cake naar binnen gewerkt plus de nodige koffie. We stappen op en Judith brengt me naar de camping. Ze helpt mee de tent opzetten. Daarna krijg ik een zoen en laat ze een traantje. Ik bedank haar voor alles wat ze voor mij heeft gedaan. "Als je maar goed om jezlef denkt en weer gezond thuis komt" zegt ze. En ze vertrekt.

Zaterdag 21 mei Welzheim-Pfahlbronn-Lorch-Waschenbeuren-Birenbach-Adelberg 33 km

Om half acht verlaat ik het hotel en loopmik oostelijke richting zoals mij is verteld. Dan loop ik een straat in die doodloopt, nou pech omkeren maar. Vrag en de juiste weg is vanmorgeneen probleem. De mensen hier zijn niet echt hulpvaardig in deze omgeving. Uiteindelijk toch op de juiste weg. Via Walkersbach wil naar Lorch. Als ik geen aanduidingsborden tegen kom loop ik tweeen een halve km te ver. Nou dan maar een andere weg inslaan ik loop maar een kmm om dus het valt mee. Door het bos lopen is best heel lekker en rustgevend. Vogels waterloopjes en het ruisen van de bomen. In Lorch aangekomen word ik aangesproken door een man die zijn straatje aan het vegen is. We maken een praatje en hij wenst me een goeie reis. Om van Lorch naar Waschenbeuren te komen moet ik weer bergbeklimmen. Dit kost heel veel inspanning en heel veel zweetdruppels. Veel drinken dan maar. Eenmaal boven heb ik eerst maar wat gegeten. Als ik door Birenbach wandel zie ik een agent die bezig is een foto te maken van een klein ongelukje . Vraag ik aan de beste man of hier nog een camping is. Ja zegt ie , er is er een in Adelberg dat is over zes km. Kom ik aan in Adelberg op de camping. Camping gesloten. Nou dan maar wat anders zoeken. Op weg naar de camping kom ik een vrouw tegen en die maakt een praatje met me. Zij verteld dat zij naar Boedapest is gelopen. De weg terug kom ik deze vrouw weer tegen, wat nu . Nou zeg ik de camping is gesloten dus moet ik maar een hotel zoeken. Nou zegt ze je kan wel bij mij overnachten, alleen ik ben klein behuisd. Ik ga met haar mee en inderdaad een kleine woning. Ik mag me douchen en kleren wassen, en itusen is zij aan het eten koken. Als ik klaar ben is het eten ook klaar, een grote kom groentensoep. Bijna alles van eigen tuin.

Vrijdag 20 mei Murrhardt-Kaiserbach-Welzheim 20 km

Om op de juiste weg te komen moet ik eerst vier km terug lopen. Ik loop door het mooie glooiende landschap en bos richting Kaisersbach. Als ik hier ben heb ik toch een klimmetje gemaakt. Hier ben ik op een hoogte van 565 m. Dus tijd voor een hapje en een fruitje. Langs deze weg kom ik weinig fietsers of wandelaars tegen wel veel auto's. In het weiland nabij Kaisersbach lopen een heel stel mooie paarden in diverse kleuren. Deze beesten zijn erg nieuwsgierig en lopen zover als ze kunnen met me mee. Als ik denk dat ik nu snel ga dalen dan heb ik het mis. Af en toe ligt er toch nog weer een bult op mijn pad. Het is een beetje een saaie tocht vandaag, warm en erg benauwd. Dan loop ik Welzheim binnen en de eerste indruk een leuk stadje. Ver genoeg voor vandaag dacht ik zo. Op zoek naar onderdak valt niet echt mee. Geen B en B, nou dan vandaag maar een hotel. Vanmiddag heb ik nog een rondje gelopen om te kijken of er nog byzonderheden zijn. Buiten een argeologosch park is hier niet veel te bezichtigen. O ja ik heb vandaag nog gebeld met Vodafone, omdat ik al een paar dagen geen verbinding had. Nu schijnt het goed te komen. Dus sorry volgers voor het ongemak.

Donderdag 19 mei Lowenstein-Spiegelberg-Sulzbach- Murrhardt 38 km

Om zes uur ben ik in de beentjes. dan ben ik misschien voor het heetst van de dag in de volgende overnachtingsplaats. Als ik vertrek ligt er vrijwel direkt een berg voor mijn neus. Dit is weer een echte conditietest. Ik mag naar 501 m klimmen. Ben ik eenmaal boven en ik kijk achter me dan lijkt het net of ik nog niet zoveel heb gelopen. Doorlopend naar Spiegelberg klim ik lanzaam naar 533 m. Het uitzicht is wel ontzettend mooi. Aan de rand van Sulzbach heb ik koffie gedronken bij de bakker. Bakkers zijn hier allemaal vroeg open en veel van hen hebben wel een koffiehoek. Nu ben ik gedaald naar 459 m en loop ik langs een klein riviertje de Mur. Het is meer een bergstroompje. Richting Murrhardt lopen is alleen maar dalen met af en toe een heuveltje. Het wordt warmer en warmer maar ik moet het nog acht km volhouden. Dat lukt heel goed met regelmatig eten en drinken. Zelf had ik ingeschat dat ik er om twee uur zou zijn, maar ik ben er een kwartier eerder. Om drie uur begint het te onweren maar er komt niets van.

Woensdag 18 mei Neckar Sulm-Erlenbach-Weinsberg-Ellhofen-Lowenstein 20 km

Na de roete discussie van gister heb ik toch mijn eigen route maar gevolgd.Heuveltje op en heuveltje af. Aan het begin van Weinsberg kom ik een vrouw tegen en ik vraag of ik links of rechts moet gaan. Het kan allebij, de ene is de hoofdstraat en de ander is een landweggetje. Samen hebben we koffie gedronken. Hier boven op de berg staan de resten nog van een vrouwen gevangenis. Deze vrouwen mochten een ding of iets meenemen zolang ze het zelf maar konden dragen. Veel van deze vrouwen namen hun man mee de berg op. Maar daar is niets meer van terug gevonden verteld deze vrouw. Dit is een hele leuken legende. Na de koffie neem ik het landweggetje, lekker stil. Alles wijngaarden of eigenlijk druivengaarden. Want wijngaarden bestaan in mijn inziens niet. Het wordt pas wijn als men de druiven heeft geplukt, in een ton gedaan en met blote voeten het sap eruit perst. Wil men rode wijn dan blijft de schil erin en voor witte wijn haalt men de schil eruit. In deze streek heeft men uitstekende rode wijn. Ik loop door naar Breitenauer See en kom op een heel mooi park. Als u deze weg volgt komt u vanzelf op de camping wordt mij verteld. Drie km loop ik langs het meer en dan een bord campingplatz. Het bord gevolgd en jawel het hek is dicht. De volgende weg dan maar dit hek staat wel open en loop het terrein op. Kom ik bij de receptie vraagt een vrouw waar ik vandaan kom. Via het hek zeg ik, maar u had moeten omlopen. Nou dan had ik nog vier km te bgaan. Het is half een en ontzettend warm dus ik ben blij dat ik er ben. De poort gaat morgenochtend om zeven uur open maar als u eerder weg wil doet u het pasje maar in de brievenbus. Zit ik aan mijn avondmaal komt er een man en vraagt het een en ander. Na dit praatje zegt ie ik kom je straks halen dan gaan we bier drinken. Vijf minuten later komt een medewerker van de camping en vraagt of ik een intervieuw wil geven voor de plaatselijke krant. Deze man had ik vanmiddag al gesproken en hij vond het heel interessant dat ik vanuit Nederland naar Rome loop. Om zeven uur is de verslaggever bij mij en maakt foto's van mij met kar en de Jacobsschelp. Een gesprek op het terras onder het genot van een biertje. Al met al duurde dit zo'n drie kwartier. Deze verslaggever doet ook nog een donatie. hij vind het geweldig wat ik doe. Een copy van zijn verhaal voor de krant krijg ik in een p d f bestand via mijn email toe gestuurd. Ik vond het erg leuk al is het soms wat lastig om goed je verhaal te kunnen vertellen in een andere taal. In tusen komt die andere man kijken of ik nog bij hem en biertje kom drinken en ik werd uit genodigd om oo nog wat te eten. Acht kipvleugels kreeg ik op mijn bord en een fles bier. Om negen uur ben ik mijn slaapzak in gekropen en ben ik gaan slapen.

Dinsdag 17 mei Gundelsheim-Offenau-Bad Friedrichshall-Neckar Sulm 19 km

Als ik mijn ogen open en hoor het merel gezang word ik vrolijk en zeker als het zonnetje dan ook nog begint te schijnen. Van Gundelsheim wandel ik naar Offenau. Op deze weg zie ik regelmatig borden tegen met wat informatie uit en over deze streek. Op info borden staat te lezen dat hier kalk en cement gewonnen wordt. Maar ook anhydriet en andere mineralen. Bijvoorbeeld bij Murtelstein haalt men deze mineralen 60 m onder de Neckar waterspiegel vandaan. Het meeste van deze mineralen wordt gebruikt in de bouw. Bij Offenbach ga ik via een loopbrug naar de andere kant. Omdat het einddoel van vandaag aan die kant is wordt mij verteld. Nabij Bad Friedrichhall steek ik de Jagts over . Dit is een klein riviertje of een stroompje wat in de Neckar uitmond. Vier km voor Neckar Sulm Moet ik toch weer via een loopbrug naar de overkant. Van dez3 vier km wandel ik bijna twee km langs pijplijdingen van de K S fabriek. Wat een inmens grote fabriek is dit. Deze fabriek maakt onderdelen voor auto's, o a zuigers heb ik mij laten vertellen. In deze plaats worden ook diverse audi's geproduceerd. Een gesprek met een Duitser heb ik over mijn route. Hij verteld als ik de Neckar blijf volgen heb ik een hele mooie route. Dan kom je door Dusseldorf en Esslingen. Maar ik probeer de grote steden te ontlopen, omdat er geen doorkomen aan is. Maar ik zeg dan kom ik geen camping tegen en dat is wat ik wil.

Maandag 16 mei Gundelsheim Rustdag

Na de onweersbui van gisteravond is het vanmorgen goed weer. Het zonnetje schijn maar het blijft wel bewolkt. Eerst ben ik om boodschappen geweest omdat mijn tas leeg is en die moet weer gevuld worden. Vanmiddag ben ik het stadje ingegaan. Hier staat Slot Horneck. Oftewel voluit genaamd KOnrad Her Van Der Burg Horneck. In 1346 kreeg men hier stadsrechten. En in 1805 valt slot Horneck van Gundelsheim in handen van Wurtenberg. Sinds 1960 is het opgedeeld in een verpleeghuis, cultureel centrum, Archieven en bibliotheek, en museum. Verder loop ik door dit stadje en kom ik langs drie beelden naast elkaar. Op de voet van het linker beeld staat te lezen Sancte Francisce Orapronobis. Op het rechter beel staat Sancte Antoni Depadua Orapronobis. Het opschrift van het middelste beeld is niet meer te lezen. Dit is een heel klein stadje er is dan ook niet veel te beleven.Verder blijft het weer toch wel koud en het drijgt de hele dag.

Zondag 15 mei Murtelstein-Hochhausen- HaBmersheim-Gundelheim 20 km

Het is weer droog en het lijkt een stralende dag te worden. Na de regen van gister die tot laat in de avond duurde. Ik wilde vanmorgen de camping verlaten maar de slagboom is naar beneden en op slot. Dan mijn kar er maar overheen tillen, en dat lukte. Zo nu kan ik de camping verlaten die midden in het bos ligt aan de Neckar. Een keurig verzorgde camping. Na een paar km wandel ik langs een kernreactor, kernkraftwerk staat er op het hek. Eerder deze week ging ik ook al langs een kerncentrale in Biblis. Dus als ik terug kom en ik geef licht weet ik waar het van komt. Dit is een weggetje van klimmen en dalen met veel bomen. Net voor Hochhausen zie ik een kraai een valk verjagen. Met veel gekrijs van de kraai geeft de valk zich gewonnen en vliegt weg. Dit is een prachtig schouwspel. In HaBmersheim ben ik met de veerpont naar de overkant gevaren. Van de schipper krijg ik een magazin met de kastelenroute erin. Deze route loopt van Manheim tot Praag. Het lijkt me een leuke route maar ik kom alleen langs of door Heilbron en hier in Gundelsheim waar ik nu bivakkeer en morgen ook . Dus ik denk dat een kijkje ga nemen bij het slot. Morgen heb ik weer een rustdag En dan hoop ik dat het droog is want nu regent en onweerd het.

Donderdag 12 mei Heidelberg 12 km

Lekker geslapen in de pipowagen waar een heel goed matras op het bed ligt. Het is warm en erg benauwd als ik wegga. Na de lange dag van gister doe ik het vandaagf rustig aan. Ik loop van de ene naar de andere kant van Heidelberg. Eerst loop ik een paar km door landbouwgebied. Dan kom ik in de stad en kom ik langs het universitair medisch centrum. Daar lijkt wel geen eind aan te komen. Uitendelijk kom ik bij rivier de Neckar.Af en toe vallen er een paar druppels uit de lucht. Nu zei ik een bord met camping er op vier km. Als ik op de camping kom is er ruimte genoeg. Mijn tent opzetten en alles installeren. Ben ik net klaar begint het ontzettend hard te regenen . Snel de wheelie en ik zelf in de tent. Dit duurd ongeveer anderhalf uur en dan wordt het droog.

Woensdag 11 mei Wattenheim-Biblis-Burstadt-Lampertheim-Viernheim-Ladenburg-Dossenheim-Heidelberg 50 km

Deze morgen regende het een heel klein beetje. Al snel wordt het droog. Het is wel heel warm en benauwd. Ook dit is na een uur over en komt er wat wind. Van Lampertheim naar Viernheim ben ik door het bos gelopen. Dit is een heel mooi stukje natuur gebied. Regelmatig zie ik herten en konijnen. Wat ik hier eigenlijk nauwelijks hoor zijn de spechten, ooievaars zie ik steeds in het land grazen of zo. In Viernheim gevraagd naar een camping maar niemand weet er een. Toch staan ze bij mij op de kaart zeg ik tegen iemand. Nou dat is dan een vergissing. Doorlopen dan maar. Uiteindelijk ben ik aan de rand van Heidelberg en vraag naar een camping. Ja over tien km aan de Neckar. Sta ik voor een stoplicht te wachten komt er een vrouw op de fiets en vraagt waar ik naar toe ga. Naar Rome zeg ik maar niet vandaag. Ik ben op zoek naar een camping. Moet het het per se' een camping zijn, nee dat hoeft niet zeg ik. Nou dan kan je wel bij mijn vriend op het erf je tent neer zetten. Nou dat vind ik ook goed. Kom ik op de plaats aan en zegt Wilfried zoals hij heet, zet je tent hier maar neer. Als het vannacht gaat onweren kruip je maar in de kas. Maar je mag ook in een woonwagen. Hij wijst alles aan en zegt ik ga weer aan het werk. O ja zegt ie hier is de douche en als de zon niet schijnt heb je koud water. De douche is een badkuip in de tuin onder een boom. Aan een tak hangt een stuk ijzer waar je de sproeier aan moet ophangen. Primitief maar wel leuk. Even later komt hij terug en vraagt of ik honing lust. Hij loopt naar een schuurtje en snijd een groot stuk honing wat nog in de wax zit voor me af. De wax spuug je maar uit en als je het doorslik is dat niet erg het komt vanzelf weer naar buiten. Het water kan ik niet drinken omdat er te veel nitriet in zit. Water mocht ik halen uit de koelcel dat staat daar in mand flessen. Douchen heb ik wel gedaan maar ik moest eerst alles nat spuiten omdat er erg veel bijen in en om de boom zijn , zeker ook graag douchen.

Zaterdag 14 mei Eberbach-Zwingenberg-Gutenbach-Murtelstein. 22 km

Vanmoregen heb ik me verslapen. Het is niet erg want vandaag loop ik maar een korte afstand. Rustig aan de boel op inpakken en in de beentjes. Na zes km lopen staat er een hek op het fietspad met het opschrift brug afgesloten bij Zwingenberg wegens werkzaamheden. Terug naar Eberbacg en daar de de brug over naar de overkant. Nou ik neem de gok en loop door. Het moet raar gaan als ik te voet niet over de brug kan. Na vier km kom ik bij de brug en inderdaad ze zijn aan het werk. Ook hier ligt een veerpont maar die is uit de vaart. Toch het bouwhek opzij schuiven en proberen om over de brug te komen. Halverwege de brug word ik aangesproken waarom of ik dit doe. Om aan de overkant te komen zeg ik. Maar u ziet toch dat het is afgesloten, u had bij Eberbach naar de andere kant moeten gaan. Ja zeg ik maar na zes km kom ik pas het bord tegen en ik ga niet terug omdat ik te voet ben. Nou loop maar door zei de boos geworden man. Pfffft gelukkig dacht ik. In Gutenbach vraag ik de weg. Als u aan deze kant blijft heeft u een rustige camping. En aan de andere kant is een camping aan een drukke weg. Het eerste heb ik maar gekozen. Drie a' vier km wordt mij verteld. Op de camping aangekomen mag ik aan de rivier staan lekker in de zon. Ik betaal en maak een praatje over mijn tocht met de eigenaar. Even later komt deze man met een donatie aan voor Dupla. Ik bedank deze vriendelijke man. Vanmiddag om vier uur begint het te regenen.

Vrijdag 13 mei Heidelberg-Nackargemund-Neckarhauserhof-Haag-Eberbach 33 km

De dag begint goed met droog weer en een strak blauwe lucht. Het is wel wat waaierig en lekker fris. Dus heel goed weer om te lopen. Tot aan Neckarhauserhof loop ik langs de Neckar. Hier staat een cafe' waar ik een kop koffie koop. Dat is dan 2,50 zegt de man en ik geef 2 euro en op zoek naar nog 50 cent. O zo is het ook goed. Ik ga zitten en ik raak aan de praat met de man die een verwoed motor liefhebber is. Hij vraagt of ik Sjaak Luccassen ken . Nee zeg ik nog nooit van gehoord. Nou zegt ie die man crost de hele wereld over. O zeg ik. Hi pakt een enveloppe met foto's waar hij zelf samen met Sjaak op staat in Zuid Afrika. Ik zit geinteresseerd te luisteren maar ik begrijp er geen snars van. Deze man heeft een cafe' maar als je zegt hij heeft een museum zou dat niet misstaan. Als ik om me heen kijk zie ik veel motoren,onderdelen en doorsneden ervan. Er staat zelfs een motor van een jaguar (raceauto ). Nou zegt ie als je via Haag ga is dat een hele mooie route en ik vertrek. Ik weet niet wat het is maar door iets of iemand word ik naar zoiets gestuurd. Dit is allemaal heel byzonder. Eerst vertrek ik vanuit het cafe' met het veerpont. Ook al zo'n antiek ding maar goed ik kom ermee aan de overkant. Hier mag ik een klimmetje maken van 127 m naar 447 m op 3 km. Halverwege even wat drinken en weer verder gaan. Dit is echt een mooie route met een bergstroompje en hele hoge bomen. Maar vanaf Haag loop ik gewoon weer langs een drukke weg. Daar is niet veel aan. Na acht km vanaf Haag kom ik aan in Eberbach. Dit is weer een leuke dag.

Dinsdag 10 mei Oppenheim-Germsheim-Bilis-Wattenheim 30 km

De eerste achtien km loop ik over de dijk van de Rijn. Nog maar net vier gelopen zie ik een hert het pad oversteken. Hij/zij twijffeld ga ik terug of ga ik verder. Hij verdwijnd in het bos. Kijk ik naar links zie ik er nog twee staan. Snel fototoestel pakken misschien lukt het. Jawel ze blijven staan en klik, vastgelegd. Ongeveer honderd meter verder schrik ik op omdat er een fazantenhaan uit het gras wegvliegt. Dan hoor ik het ruisen van de bomen, vogels fluiten. En wat zo lekker is , de geur van het ietwat natte gras. Dan kom ik aan in Gernsheim en op zoek naar overnachting. Helaas camping gesloten. Sta ik met mijn kaart inde hand op een kruising, komt er een man aan en vraagt kan ik u helpen.Ja zei ik, ikk zoek een camping en een boekwinkel. Nou de boekwinkel bracht hij me naar toe. Een camping weet ik wel maar is gesloten. O zegt ie zet gewoon je tent neer langs de dijk , dat zien ze toch niet. Uiteindelijk word ik naar Bilis gestuurd. In Bilis is ook geen camping maar wel in Wattenheim verteld een vrouw.Met deze warmte zakt het tempo en zeker als je het dubbele looopt dan de geplant is. Op de camping krijg ik een mooi plekje. Het is allemaal keurig verzorgd. Vanavond wilde ik betalen, maar daar wilde de eigenaar niets van weten. Wie van uit Nederland naar Rome loopt moet je respekt voor hebben dus geen geld. Wel krijg ik een kaartje van hem met een persoonlijke boodschap erop. Dat is een leuk aandenken. Dit kaartje krijg van een Duitser die naastme in een caravan zit samen met zijn zoon. Zij werken aan de kerncetrale in Biblis. Ik maak een praatje met deze man over het goede doel. Nou zegt ie dan krijg ook van mij wat geld.

Maandag 9 mei Kostheim-Oppenheim 28 km

De biologische klok werkt uitstekend. Ik loop vanmorgen de stad Mains uit. Zo ga ik naar een brug die over de Mains is overheen. Dan kom ik weer bij de Rijn en volg het fietspad. Nou ja fietspad, het is meer een graspad. Merels, eenden, valken en heel veel jonge konijnen. Het is wel oppassen voor deze beesten want een valk is razend snel. Na zo'n twee uur flink doorstappen sta ik voor een hek. Hier mag ik niet verder.Door werkzaamheden aan de Rijndijk is er geen doorgang mogelijk. Dus een fietser aangehouden en vragen hoe ik nu moet lopen. Ja zegt de man, de volgende weg rechts. U moet door Astheim. Bij de kerk weer rechts en na een km links. Ik volg de weg die me is aangegeven. Alleen het raast er van de kieptrailers. Half op de weg en half door de berm. En maar stof happen. UIteindelijk kom ik op een mooie nieuwe dijk aan. Zo dit loopt beter.Toch vraag ik nog een keer de weg. Over drie km gaat u met de boot naar de andere kant. Daar ligt Oppenheim. Aan de overkant aangekomen vraag ik naar een camping. O die is in het bos over drie km. Op de camping aangekomen zegt een dame, de douche is hiernaast maar alleen koud water. Ik heb niet gedouched. Vanavond komt er nog een Nederlander die in Zwitserland woont en onderweg is naar Rotterdam. Samen hebben we een biertje gedronken.

Zondag 8 mei Winkel/Oestrich-Eltville-Biebrich-Kostheim 24 km

Het is heerlijk rustig als ik vanmorgen vroeg vertrek. Alleen de vogels zijn er vroeg bij, heerlijk het getjilp en gefluit. Zo goed als geen verkeer op de weg maar in de rivier gaan de boten af en aan. Nua anderhalf uur lopen loop ik door Walluf waar ze een markt aan het opzetten zijn. Ik moest een ommetje maken omdat de weg verder is afgesloten.Uiteindelijk loop ik weer langs de Rijn. Net voor Biebrich vraag ik de weg aan een man. Welke taal spreekt u vraagt hij. Nederlands,een klein beetje Engels, ook Duits vraagt hij, ja een klein beetje. Ik Russisch en een beetje duits zegt ie. En hij wees me de weg. In Biebrich heb ik koffie gedronken in het enigste cafe' wat zo vroeg open is. Nog acht km dan ben ik weer op de volgende camping in Kostheim. Ik heb niet zo snel gelopen maar meer gewandeld. Om half twaalf arriveer ik op de camping. Hier krijg ik een sleutel van het het waar tien euro borg voor betaald moet worden. Die krijg ik morgenochtend om zeven uur terug. Ja maar ik wil om zes uur weg zeg ik. O dan vanavond om tien uur, o k zeg ik dat is goed.Vanmiddag ben ik de stad Mainzin geweest. Hier wordt een marathon gelopen. Het is een drukte van belang. Als ik hier om me heen kijk zie ik een aantal kerken, zo ook de Dom. In de Domkerk heb ik een kijkje genomen. Een vloer van oranje-bruinachtig marmer is het eerste wat me opvalt. Ik loop verder en zie diverse altaars aan de zijkant. Het middenschip heeft twee altaars. Een aan de voorkant en een aan de achterkant. De preekstoel staat vrijwel in het midden. Biechtstoelen doen hier nog steeds dienst. Er staat een bord bij wie er welke dag de biecht afneemt.Als ik aan de koster (denk ik ) vraag om een stempel voor mijn credencial is het antwoord nee. Misschien mag deze man dit niet doen , nou jammer dan. Dan kom ik buiten en zie ik heel veel moderne tot futuristische gebouwen. Hierdoor verdwijnd het mooie kerkgebouw.
Gistermiddag zat ik een biertje te drinken op een terras onder een treurwilg. Wat blijkt nou, deze wilg huilt, er vallen regelmatig druppels water uit de boom. Volgens de serveerster duurt het ongeveer veertien dagen. Zo leer je nog eens wat.

Zaterdag 7 mei Bingerburg-Bingen-Rudesheim-Winkel/Oestrich 22 km

Wat een prachtige dag, het is niet eens koud. Dus de jas kan in de tas. Na zeven km lopen kom ik aan in Bingen. Hier ga ik de brug over en volg de rivier. Na vier km vraag ik de weg. Ja maar dan bent u helemaal verkeerd. Dit is rivier Lahe'. Dan terug lopen kom ik langs heel veel supermarkten. Nou dan eerst maar wat in slaan want morgen is alles dicht. Kom ik weer bij de brug en vraag voor de zekerheid nog maar een keer.Nu ga ik goed. Bijna aan het eind van Bingen vaar ik naar de overkant.Als ik aan de overzijde aankom , ben ik ook in Rudesheim. Hier wordt cognac gemaakt. De wel bekende Asbach Uralt. Hier ben ik bijna veertig jaar geleden in die stokerij geweest. Ik was toen op vakantie in Kamhp Bornhofen waar ik donderdag ben langs gelopen. Ik loop door naar Winkel. He' ben ik nu al thuis. Nee, hier is ook een plaats dat zo heet. Bij deze plaats wandel ik langs de Rijn waar diverse picknicktafels staan. Zitten er twee dames aan zo'n tafel. Een van de dames gaat staan, ik dacht dat doet ze toch niet voor mij. Zo belangrijk ben ik nou ook weer niet. Maar nee ze vraagt of ik wat wil drinken. Nou, lekker zeg ik zonder te weten wat ze inschenkt. Een beker witte wijn en nog lekker koud ook. Er is ook kaas , aardbeien en gevulde tomaatjes. Ze zit hier samen met haar moeder alvast moederdag te vieren zegt ze. Want dat hoeft niet per se' op de dag vind ze. Als je maar gezond bent is het altijd moederdag. Na een half uur stappen we op en wat over is krijg ik mee voor op de camping zegt ze. En een hele goede reis en gezond weer terug. Na drie km ben ik op de camping en vul het inschrijfformulier in. Komt u uit winkel maar dat is hier toch vlakbij. Dat weet ik , maar ik kom uit Nederland en daar is ook een plaats met deze naam. Mijn tent op gezet en het verdere ritueel. Het is hier 28 graden dus erg warm maar mijn kleren drogen wel snel.

Vrijdag 6 mei St.Goar 21 km

Als ik aan de Rijn op een camping sta met mijn tentje, bivakkeer ik ook waar aan weerszijde een spoorlijn loopt. Deze treinen en vooral goederentreinen gaan dag en nacht door. Het transport staat niet stil. Dit geeft vooral snachts heel veel lawaai. Terwijl ik de boten in de Rijn nauwelijks hoor. Vanmorgen ben ik vroeg op stap , overal nog rustig. Alleen tot een uur of tien blijft het natte neuzen weer. Het is elke morgen erg koud. Rond tien uur kan ik mijn jas uittrekken. Het is wel goed wandelweer en het loopt heerlijk langs de Rijn. Vogels fluiten, bomen zwieren heen en weer door de wind. Mijn voetjes stappen maar voort en tot nog toe zonder problemen. Als ik door of langs de dorpen loop, loop ik langs diverse burchten, torens en kastelen. Sommige met en andere zonder kerk erbij. Het lijkt erop of elke berg aan het begin van zo'n plaats zoiets staat. Na vier uur lopen stap ik een camping op. Is er nog plaats voor een persoon met tent vraag ik. Jawel, zet je tent maar neer waar je maar wilt. Ik loop met mijn wheelie het terrien op en kies een plaats. Zet ik mijn kar neer en wil beginnen met uitpakken. Komen er vier Nederlanders aan met fiets en zeggen zo'n ding hebben we nog nooit gezien. Ik doe mijn verhaal over het goede doel. Nou zegt de Fam. van Uden en de Fam. van Oorschot wij doen dan ook een duit in de zak. Dank u wel maar ik moet het even noteren in mijn boekje. Wat leuk zo'n spontane aktie. Zij vertrekken op de fiets. Nu mijn tent opzetten, dat valt nog niet mee, want er staat behoorlijk wat wind. Ga ik koffie drinken in de kantine en vraag ik waar de volgende camping is op 20 a 25 km. Dat zoeken we op zegt de dame die mijn koffie serveerd. Kaarten, gidsen en andere boeken worden voor de dag gehaald. Het beste is als u de rijn blijft volgen. Dit ga ik doen met de zekerheid om op redelijke afstand een camping te vinden.

Donderdag 5 mei Lahnstein-Boppart-St.Goar 28 km

Lekker geslapen en uitgerust. De schoentjes aan en hobbelen maar weer. Bij Boppart neem ik de boot naar de overkant. Hier ga ik even koffie drinken. Als ik wil opstappen komt er een Duits echtpaar aan op de fiets. En maken een praatje met me. Of ik nog een kop koffie wil. Maar dat heb ik net op zeg ik. Geeft niet maar kom even zitten. Ze vragen wer van alles. De maan ishelemaal onder de indruk en zegt steeds alle achtung alle achtung. Ik geef hem een flyer, en hij leest het. Sommige woorden moet ik uitleggen. Hij pakt zijn poromonaie en doet een leuke donatie. Hans Meyet zo heet hij fabriceerd paletten en kisten en leverd ook in Nederland.Aardige mensen ik bedank ze voor hun donatie en het drankje. Loop ik ongeveer zeven km voor St.Goar komt er een fietser me achterop rijden. Hij stopt en vraagt dingen, maar ik versta er geen snars van. Dat klopt ook wel want hij had wat alcoholische dranken op. Dan begint hij in het dronken engels te praten. Deze man heeft heel veel problemen. Van zijn laatste centen heeft ie een slaapzak en een tent gekocht en een tas met drank. Hij zegt ik loop met je mee naar St.Goar, of mee naar Rome. Daar was ik niet zo gecharmeerd van. In St.Goar ben ik eerst wat boodschappen gaan doen. Zo ik hoop dat ie nu weg is. Hier raakte ik aan de praat met een stel Amsterdammers. En jawel daar is ie weer en zegt ik breng je bij de camping. Nou zeg ik die vind ik wel en praat lekker door. Nu sta ik aan de Rijn in de bocht bij de Lorelei. Maar Lorelei heb ik nog niet gezien.

Woensdag 4 mei Rustdag

Gisteravond na het douchen had ik besloten om maar een rustdag te nemen. Alhoewel ik vanmorgen wel om vijf uur wakker ben heb ik me nog maar een paar keer omgedraaid. Om half acht ben ik uit mijn tent gekropen. Na dat ik wat voedsel naar binnen heb gewerkt en een kopje thee is het wasse enz. Zo nu eerst maar eens wat kleren wassen. Ben ik bijna klaar zie ik een bordje hangen " Geliev hier geen kleding wassen i.v.m. de hygiene'. Toch heb ik het maar afgemaakt. Regels zijn er toch om te worden overtreden.? UIt mijn tent kijk ik naar een paar hoge bergen. Onder aan de berg ligt een weg en nog wat lager is een fietspad. Aan de andere kant van de camping ligt een spoorlijn. Rivier de Lahn is erg rustig, je ziet bijna niet dat er stroming is. Deze rivier mond uit in de Rijn. Vanavond heb ik koffie gedronken bij een stel Friezen die naast me staan met hun caravan. Hij zat in de finaciele wereld van een bank. Nu is hij overgestapt als toeringcarchauffeur. Ze staan hier een week. Om negen uur kuip ik in mijn slaapzak. Morgen zien we wel verder.

Dinsdag 3 mei Breisig- Weissenthurem-Koblenz/Neuendorf-Lahnstein 52 km waarvan 15 km met bus

Vanmorgen vroeg dartelen de merels met hun gezang rond mijn tent. Dat is heerlijk wakker worden. Nadat ik ben opgestapt zoek ik de Rijn weer op. Af en toe doe ik een poging om binnendoor een weg te vinden. Elke keer word ik weer naar de rivier gestuurd door de borden. Ineens houd de weg op en moet ik door het gras verder. Met een muur van zes meter hoog aan de linkerkant en de rivier aan de rechterkant. Deze weg duurt ongeveer tien km. Dan moet ik wel naar boven omdat het niet anders kan en loop ik op de snelweg. Maar dat is gelukkig maar i km. Nu weer naar benedenlangs de rivier. In Wassenthurm dacht ik dat er wel een cafe' of zo langs de rivier zou zijn. Nou vergeet het maar, dus zelf maar koffie zetten en een b roodje eten, lekker hoor. Om drie uur kom ik aan in Koblenz/ Neuendorf waar een camping zou zijn. Er stopt een bus en ik vraag aan de chauffeur hoe ik bij die camping kan komen. Dat is pech voor u want die camping is opgeheven. Rob zei het al tegen mij dat er een camping was opgeheven maar hij wist niet welke. De volgende camping is vijftien km verder zegt ie. Ik loop door al heb ik er dan al 35 km opzitten. Na twee km lopen heb ik toch de bus maar genomen. Want 15 km is nog wel drie uur lopen. De bus vervoerd mij naar Lahnstein en loop de laatste drie km naar de camping. Eigenlijk is deze camping vol maar ik mag op een plaats staan waar al een caravan staat. Die is er nog niet zegt de eigenaar, dit ius een plaats van een vriend van mij. Deze camping staat aan rivier de Lahn. Daarom heet het plaatsje ook Lahnstein verteld de eigenaar. Het is vandaag wel goed weer om te lopen, al staat er wel wat wind. Soms is het wel koud ook al schijnt de zon

Maandag 2 Mei Mehlem- Rheinbreitb- Sinzig-Breizig- Rheineck 24 km

Heerlijk uitgeslapen. Alhoewel ik vorige week mijn biologische klok op vijf uur had gezet kom ik om half zeven uit mijn tentje rollen. Geen ganzen, geen eenden heerlijk rustig. Alleen het mooie gezang van de merels en andere gevogelte. Rustig de boel inpakken en weer aan de wandel. Langs de Rijn lopend zie ik diverse borden met museum of dierenpark. Alleen zie ik verder het water van de rivier met erg veel scheepvaart. Hier loopt ook een spoorlijn. Als er een goederentrein passeerd is het een oorverdovend lawaai. Vijftig tot zestig wagons is heel normaal. Als ik dan Rheinbreitb loop zie ik een camping. Even dacht ik zal ik hier maar gaan bivakkeren. Ik heb er dan net tien km opzitten, toch maar niet. Doorlopen maar naar Breisiger dan zit ik op twintig km. Ik beland uiteidelijk in Rheineck wat ongeveer twee km van de Rijn af ligt. Ook hier moet ik wachten tot het drie uur is. Dus een bank in de zon gezet en eerst maar een tukkie doen. om drie uur gaat de deur open. Inschrijven maar, tentje opzetten en nog wat boodschappen doen. Wel heb ik eerst alles in de tent gedaan want het dreigt naar regen. Als ik terug kom is het nog steeds droog en de zon schijnt weer.

Zondag 1 mei Brul-Bornheim-Bonn-Bad Godesberg-Mehlem 42 km

Van de camping aan de Heider Bergsee maag ik niet voor acht uur vertrekken. In alle vroegte beginnen de ganzen al aardig wat herrie te maken. Ze lopen langs de teneten en als je op niet opast ben je je brood kwijt. Althans dat probeerden ze gisteravond dat ik koffie zat te drinken en aan een koekje zat te knabbelen. Het is erg druk langs de weg. Even later begrijp ik waarom. Men gaat allemaal naar Phantasialand een groot pretpark aan de buiten kant van Bruhl.Als ik er voorbij loop is het weer lekker rustig.Ik loop richting Bornheim. Bornheim bestaat uit diverse dorpen en dorpjes. Uiteindelijk kom ik aan in Bonn. Ik wil van Bonn naar Bad Godesberg waar een camping zou zijn volgens de eigenaar van de camping in Bruhl. Dus lopen maar dwars door Bonn. Ik zie een bordje met die naam erop nog tien km. Zo dat is niet zo verkeerd dan ben ik om half drie op de camping. In Godesberg vraag ik waar ik die camping kan vinden. O, maar dat is nogvijf km . Loop ik een uur en ik vraag weer. Nou nog drie km en zo gaat dat maar door. Totdat ik in Mehlem ben gearriveerd en jawel hier is een camping. Nu nog de ingang vinden, maar die had ik vrij snel. Kom ik de camping om half zes op lopen word ik begroet door een man in het Duits. Ik beroet terug en we raken aan de praat. Dit is een Nederlander. Hij heet Rob en wil op de fiets naar Roemenie. Maar zegt ie ik denk niet dat ik het land in ga omdat het toch wat gevaarlijk is alleen. Samen hebben we eerst een biertje gedronken. Dat is wel lekker na 42 km.