Woensdag 18 mei Neckar Sulm-Erlenbach-Weinsberg-Ellhofen-Lowenstein 20 km

Na de roete discussie van gister heb ik toch mijn eigen route maar gevolgd.Heuveltje op en heuveltje af. Aan het begin van Weinsberg kom ik een vrouw tegen en ik vraag of ik links of rechts moet gaan. Het kan allebij, de ene is de hoofdstraat en de ander is een landweggetje. Samen hebben we koffie gedronken. Hier boven op de berg staan de resten nog van een vrouwen gevangenis. Deze vrouwen mochten een ding of iets meenemen zolang ze het zelf maar konden dragen. Veel van deze vrouwen namen hun man mee de berg op. Maar daar is niets meer van terug gevonden verteld deze vrouw. Dit is een hele leuken legende. Na de koffie neem ik het landweggetje, lekker stil. Alles wijngaarden of eigenlijk druivengaarden. Want wijngaarden bestaan in mijn inziens niet. Het wordt pas wijn als men de druiven heeft geplukt, in een ton gedaan en met blote voeten het sap eruit perst. Wil men rode wijn dan blijft de schil erin en voor witte wijn haalt men de schil eruit. In deze streek heeft men uitstekende rode wijn. Ik loop door naar Breitenauer See en kom op een heel mooi park. Als u deze weg volgt komt u vanzelf op de camping wordt mij verteld. Drie km loop ik langs het meer en dan een bord campingplatz. Het bord gevolgd en jawel het hek is dicht. De volgende weg dan maar dit hek staat wel open en loop het terrein op. Kom ik bij de receptie vraagt een vrouw waar ik vandaan kom. Via het hek zeg ik, maar u had moeten omlopen. Nou dan had ik nog vier km te bgaan. Het is half een en ontzettend warm dus ik ben blij dat ik er ben. De poort gaat morgenochtend om zeven uur open maar als u eerder weg wil doet u het pasje maar in de brievenbus. Zit ik aan mijn avondmaal komt er een man en vraagt het een en ander. Na dit praatje zegt ie ik kom je straks halen dan gaan we bier drinken. Vijf minuten later komt een medewerker van de camping en vraagt of ik een intervieuw wil geven voor de plaatselijke krant. Deze man had ik vanmiddag al gesproken en hij vond het heel interessant dat ik vanuit Nederland naar Rome loop. Om zeven uur is de verslaggever bij mij en maakt foto's van mij met kar en de Jacobsschelp. Een gesprek op het terras onder het genot van een biertje. Al met al duurde dit zo'n drie kwartier. Deze verslaggever doet ook nog een donatie. hij vind het geweldig wat ik doe. Een copy van zijn verhaal voor de krant krijg ik in een p d f bestand via mijn email toe gestuurd. Ik vond het erg leuk al is het soms wat lastig om goed je verhaal te kunnen vertellen in een andere taal. In tusen komt die andere man kijken of ik nog bij hem en biertje kom drinken en ik werd uit genodigd om oo nog wat te eten. Acht kipvleugels kreeg ik op mijn bord en een fles bier. Om negen uur ben ik mijn slaapzak in gekropen en ben ik gaan slapen.