Gistermorgen heeft Paul mij nog gebeld om mij te feliciteren en wenste mij verdernog een prettige voortzettingvan de camino en een goede gezondheid.
Zaterdagavond ben ik eerst nog naar de keerk geweest om half zeven, dit is een heel klein kerkje maar wel heel leuk maar oud, het dak is vernieuwd, en verder staan er drie beelden in deze kerk, hier kregen wij de pelgrimszegen.
Ik moet even wat recht zetten over de refugio, het is een uitstekend verblijf, gisteravond werd het diner geserveerd wat er heel feestelijk uitzag, een heerlijke salade daarna spaggetti en een toetje toe.
Dit was nog niet het einde , ik werd verrast omdat er voor mij een ijstaart met kaarjes werd geserveerd en er werd Happy Birdday gezongen, dat was nog niet alles want ik kreeg een tekening van de kerk aangeboden die gemaakt is door Estelle Reverchon, zij overhandigde mij ook het potlot waarmee deze tekening is gemaakt,ik was echt overdonderd, heel bijzonder zo'n verjaardag.
Vanmorgen worden we gewekt met het Ave Maria, de muziek galmt door het hele gebouw, dit is echt koude rillingenmuziek, verder wiordt er operette en andere muziek gedraaid, super mooi.
Ik klim vandaag naar 1330 m, maar het weer lijkt niet erg mee te willen werken het is bewolkt en de regen kan ik bijna pakken, uiteindelijk valt het mee na een uur lopen komt de zon erbij, dan ben ik op 900 m.
Als ik op zo'n 1200 m ben loop ik met mijn hoofd in de wolken en zie geen hand voor ogen en het is hier aardig koud, op deze hoogte neem ik de route waar ik toch over een smal en rotsachtg pad loop wat niet echt meevalt, het is zwaar.
Nu ga ik naar beneden maar over de weg wat weer een stuk beter loopt en langzaam wordt het weer warmer, het uitzicht is hier ook schitterend met al die hoge bergen met hun begroeiingen, jammer van al die windmolensdat ontsierd nou net de natuur , ik vind het horizonvervuiling, maar daar denkt de economie anders overdenk ik, want als je 1.000.000 euro investeerd wil men er 3.000.000 euro uit halen.
Nog steeds loop ik langs de rivier die ook nu niet zichtbaar is maar ik hoor hem wel ruissen, wat een prachtig afwisselend gebied is dit.
Op vier km voor Triacastela pak ik weer het wandelpad op , en opeens zie ik een wezel de weg over steken en verschanst zich tusen het groen niets meer van tre zien.
Eerder deze dag kom ik Gerthi weer tegen, ik krijg een zoen en ze feliciteerd mij nog, samen hebben we koffie gedronken, onderweg wordt ik regelmatig gefeliciteerd, het vuurtje gaat zo snel.
Ondertussen is het toch nog mooi weer geworden, ik zit nu in de zon mijn verhaal te schrijven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten