Zaterdag 23 April 's-Hertogenbosch-St.Michielsgestel-Schijndel-St Oedenrode 27 km

Heerlijk geslapen in de kamer van Pascale. Samen hebben we een broodje gegeten en nog wat gebabbeld. En dat kan Pascale als je die een woord geef dan brabbeld ze zo maar door. Toch vind ze het ook heel interessant als ik mijn verhaal aan te horen. Uiteindelijk vertrek ik om half negen op weg naar de kathedraal om een stempel in mijn credential te laten zetten. Hier kreeg ik ook nog de pelgrims zegen. Even over de markt lopen en nog wat naalden gekocht voor eventuele toekomstigen blaren. Ik hoop het niet. Het loopt voorspoedig tot net voorbij Schijndel. Hier zet ik mijn kar en doe mijn heuptas even af om mijn broekspijpen er af te ritsen. Zo dat is klaar en ik stap weer op. Ongeveer vier km verder wilde ik wat water drinken maar o jee mijn tas staat nog daar waar ik broek had ingekort. Wat nu. Terug dan maar weer naar die plaats, maar helaas weg tas. Even dacht ik nog dit is einde reis want mijn paspoort en andere spullen zitten erin. Ik hou een vrouw aan op de fiets en vraag aan haar of hier in de buurt een politiebureau is. Zij dacht van niet. Ze pakt haar telefoon enbelt iemand op voor het telefoon nr. van de politie. En dat nr. kreeg ik. De politie gebeld en mijn verhaal gedaan, nou als we iets horen dan bellen wij u terug. Ik heb nog verteld dat ik naar welke camping ga. Dus toch maar weer verder lopen al had ik wel de pe' in. Het ging ook niet zo soepel meer, het tempo is eruit.Voor mijn doen kom ik laat op de camping. De eigenaar loopt me al tegemoed. Daar is onze pelgrim zegt hij. Er is gebeld door ene Pascale die je tas heeft gevonden. Ik was perplex en als aan de grond genageld keek ik de man aan. De telefoon gepakt en bel het nr. van Pascale en vraag aan haar heb jij mijn tas gevonden. Nee, zegt ze maar iemand anders, Die stuurde mij een mail alleen ik weet niet hoe ze aan mijn email adres komt. O zeg ik ikwel . Er zit een papiertje in mijn tas met jou werk adres en daar staat ook jou emailadres op. Nou zegt ze ik ga zo je tas ophalen en dan breng ik hem even langs. Voor mijn tent mocht ik zelf een plaats zoeken. Dicht bij de uitgangen ook dicht bij het sanitair.Van de eigenaar kreeg ik een luie stoel. Rust eerst maar even uit zegt ie, daar ben je wel aan toe. Als ik net onder de douche sta komt Pascale aan met haar vriend Ger. He' Co hoor ik haar roepen , opschieten. Ze verteld dat degene die mijn tas heeft gevonden Jcobus heet, dat is toevallig zeg ik.Heb je die mensen nog wat gegeven, nee zegt ze daar wilde ze niets van weten. Zal ik dan de brandstof en het bier betalen die ze voor mij had meegenomen. Maar daar wilde ook zij niets van weten. Wat een lieve mensen. Allemal een prettig Pasen