Maandag 18 juli Radicofani-Aquuapendente 24 km.

Eigenlijk is het ontbijt om half zeven. Omdat ik voor de warmte vroeg wil starten zijn de hospitalero's ook vroeg uit de veren. Om half zes staat het ontbijt op tafel. Deze mensen doen er alles aan om de pelgrims het naar de zin te maken. Dit is heel bijzonder want meestal moet je zelf overal voor zorgen. De eerste zes km is een grindpad met de nodige bulten. Je loop hier door de graanvelden. Althans deze graanvelden zijn bijna allemaal geschoren. De rollen met stro worden opgeladen en afgevoerd. Ik denk dat 85 % al van het land is. Combines zijn overal nog druk het land te scheren. Als je dan over de velden kijk ziet het er erg dor uit. Aan het einde van dit pad ga ik even een kwartier pauzeren. Danvervolg ikmijnweg naar Aquapendente. Nog steeds mis ik de vogels en het geluid wat erbij hoort. Een enkele vlaamse gaai zie ik vliegen. In de berm is het druk van het geritsel van de hagedissen. Dan kom ik aan in het 12e eeuwse stadje. Aan de voordeur van het pelgrimshuis hangt een A4 met telefoon nummers. Een ervan heb ik gebeld en gevraagd of er nog ruimte is voor een pelgrim. Met tien minuten ben ik er zegt de vrouw aan de andere kant van de lijn. Even later komt er een vrouw aan. We stappen naar binnen en ze wijst een kamer aan. Ze kijkt verder in de ruimte en ziet een heleboel rommel van pelgrims die vanmorgen zijn vertrokken. Dit is niet normaal zegt ze. Ik bied aan om te helpen schoonmaken maar daar wil ze niets van weten. Een half uur later staan David en Alicia voor de deur. Deze pelgrims ontmoed ik al een paar dagen.